Vanaf dinsdag is het de bedoeling dat ik zelfstandig mijn werk kan en ga doen. Op dit moment ben ik nog steeds in "training" en mag ik officieel nog niet veel. Zelfs voor een bezoekje aan het archief in de kelder moet ik een collega vragen om mee te gaan.
Om echt zelfstandig te mogen werken moet ik 3 testen met goed gevolg afleggen en vanwege drukte worden deze testen steeds uitgesteld. Nu het al donderdag is begin ik mij toch een beetje zorgen te maken. Vooral als ik de testen niet in 1x zou halen, wordt het allemaal wel erg krapjes. Ik maak mij wel een beetje zorgen om deze testen maar ik maak mij meer zorgen of ik wel voldoende dossierkennis ga krijgen van alle lopende zaken die ik over moet nemen. Degene die mij probeert in te werken is echt een schat maar haar manier van werken en dingen uitleggen is absoluut chaotisch. Bovendien zit ze met haar hoofd al meer bij haar nieuwe baan dan bij het overdragen van haar huidige werk. Mijn back-up heeft haar gisteren een mail gestuurd met alle dingen die ze de komende 2 dagen moet doen. Ik hoop dat dat gaat helpen.
Gisteren stond 2 uur overwerk op het programma vanwege een verplichte "accountability"-training. Mijn plan was als volgt: ik werk van 08.30 tot 17.00 uur, ga dan met een collega uit het team naar het winkelcentrum om mijn internet en Spaanse mobiele telefoon te regelen en pak om 18.00 uur de training. Dan ben ik er even tussenuit en heb dan direct iets heel belangrijks geregeld. Natuurlijk liep het weer eens anders en nu baal ik.
Voor mijn werk binnen het team moest ik nog een training SLA's doen. SLA's zijn de afspraken die mijn werkgever met de klant heeft gemaakt en die wij, als team, dus moeten nakomen. Bij niet nakomen moet mijn werkgever een boete aan de klant betalen. Als wij het als team heel goed doen, dan krijgen wij een cadeautje van de klant in de vorm van een etentje of iets dergelijks. Dus het is wel belangrijk dat ik daar enig inzicht in heb.
Toen ik terug kwam van de lunch had ik een mail: training vandaag (woensdag) of morgen om 15.00 uur. Omdat donderdag en vrijdag de enige dagen zijn om mij van voldoende dossierkennis te voorzien, hadden mijn back-up en teamcoördinator een voorkeur voor vandaag. En de training was inderdaad woensdag maar dan van 17.00 uur tot 18.00 uur. Daar ging mijn mogelijkheid om er even tussen uit te zijn en mijn internetaansluiting voor het nieuwe appartement te regelen.
Ik ben bang dat ik nu tot volgende week moet wachten om internet te regelen en daar baal ik enorm van. Het duurt ongeveer een week voordat internet geactiveerd is dus hoe langer ik wacht, des te langer ik zonder zit. Zaterdag ga ik verhuizen naar mijn nieuwe appartement en dan ben ik voor langere tijd niet bereikbaar via internet. Dus als het een tijdje stil blijft op mijn blog dan komt dat wegens het niet hebben van een internetaansluiting en het niet kunnen vinden van een betrouwbaar internetcafé.
Nu ga ik mij snel aankleden (ik schrijf dit op donderdagmorgen 06.50 uur) zodat ik voordat mijn werkdag echt begint, op het werk 2 testen kan maken. De test die bij de training van gisteravond hoort en de test die bij de SLA-training hoort.
donderdag 27 maart 2014
zondag 23 maart 2014
De Chinees
Er zijn kennelijk een paar onduidelijkheden over het gehuurde appartement. Het is niet de bedoeling dat ik ga verven en/of behangen. Omdat appartementen hier volledig gemeubileerd worden verhuurd valt ook de kleurkeuze onder de verantwoordelijkheid van de verhuurder. Meestal worden de meeste appartementen in de zomermaanden, als de universiteit dicht is, door de verhuurder onderhanden genomen en opgeknapt. Ik denk wel dat ik de kleuren zou mogen wijzigen als ik zou willen maar dan moet ik dat in overleg met de verhuurder doen. Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat voor kleur er nu op de muren zit, dus zo slecht zal het wel niet zijn.
Verder ben ik niet verplicht om na een half jaar weer te verhuizen. Uit zekerheidsoverwegingen heb ik gekozen voor een huurcontract van een half jaar, om op zeker te spelen als de onwaarschijnlijke gebeurtenis zich voordoet dat mijn contract niet verlengd gaat worden. Zodra ik weet dat mijn contract verlengd gaat worden en dit huis goed bevalt, kan ik naar de bemiddelaar om het contract te verlengen. De verhuurder zou, denk ik, niets liever willen. Dit is dus een iets andere situatie in vergelijking met Nederland waarbij er echt een deadline was waarop ik het huis/vakantiechalet uit moest zijn.
Aan de andere kant, als ik er wel uit moet dan zal ik binnen 2 weken wel weer wat anders hebben. Dat is nu ook gelukt.
De enige investering in mijn appartement waar ik over na loop te denken is de aanschaf van 3 grand foulards. De bekleding van de bank en stoelen heeft zijn beste jaren wel gehad en het is ook niet echt mijn stijl. Na alle investeringen die ik in Nederland voor niks voor woonruimte heb gemaakt, ben ik een beetje huiverig om nu weer een investering in de aankleding van een woning te doen. Om een beeld te krijgen van de investering die mij te wachten staat was het tijd voor mijn eerste bezoek aan "De Chinees".
Er zit een hele grote Chinees bij mijn werk en omdat ik mijn boodschappen bij de supermarkt bij het werk haal, was het geen omweg om eerst langs de Chinees te gaan. Ook in Granada zijn veel Aziaten en veel van hun hebben een "als wij het niet verkopen dan is het nergens te krijgen"-winkel. Vandaar dat iedereen het heeft over "De Chinees" als zijnde de benaming van dit soort winkels. En ja, ze verkopen er echt bijna alles. Ik heb mijn ogen uitgekeken. De hele winkel staat vol met allerlei spullen die geen enkel ding gemeen hebben, behalve dan dat er kennelijk vraag naar is.
Uiteindelijk ben ik met een hoeslaken en oortjes de winkel uitgegaan en weet ik dat ik voor ergens tussen de € 50,00 en € 75,00 de stoelen en bank van een leuk dekentje heb voorzien. Op zich geen gekke prijs lijkt mij, dus ik ga er zeker over na denken.
Verder ben ik niet verplicht om na een half jaar weer te verhuizen. Uit zekerheidsoverwegingen heb ik gekozen voor een huurcontract van een half jaar, om op zeker te spelen als de onwaarschijnlijke gebeurtenis zich voordoet dat mijn contract niet verlengd gaat worden. Zodra ik weet dat mijn contract verlengd gaat worden en dit huis goed bevalt, kan ik naar de bemiddelaar om het contract te verlengen. De verhuurder zou, denk ik, niets liever willen. Dit is dus een iets andere situatie in vergelijking met Nederland waarbij er echt een deadline was waarop ik het huis/vakantiechalet uit moest zijn.
Aan de andere kant, als ik er wel uit moet dan zal ik binnen 2 weken wel weer wat anders hebben. Dat is nu ook gelukt.
De enige investering in mijn appartement waar ik over na loop te denken is de aanschaf van 3 grand foulards. De bekleding van de bank en stoelen heeft zijn beste jaren wel gehad en het is ook niet echt mijn stijl. Na alle investeringen die ik in Nederland voor niks voor woonruimte heb gemaakt, ben ik een beetje huiverig om nu weer een investering in de aankleding van een woning te doen. Om een beeld te krijgen van de investering die mij te wachten staat was het tijd voor mijn eerste bezoek aan "De Chinees".
Er zit een hele grote Chinees bij mijn werk en omdat ik mijn boodschappen bij de supermarkt bij het werk haal, was het geen omweg om eerst langs de Chinees te gaan. Ook in Granada zijn veel Aziaten en veel van hun hebben een "als wij het niet verkopen dan is het nergens te krijgen"-winkel. Vandaar dat iedereen het heeft over "De Chinees" als zijnde de benaming van dit soort winkels. En ja, ze verkopen er echt bijna alles. Ik heb mijn ogen uitgekeken. De hele winkel staat vol met allerlei spullen die geen enkel ding gemeen hebben, behalve dan dat er kennelijk vraag naar is.
Uiteindelijk ben ik met een hoeslaken en oortjes de winkel uitgegaan en weet ik dat ik voor ergens tussen de € 50,00 en € 75,00 de stoelen en bank van een leuk dekentje heb voorzien. Op zich geen gekke prijs lijkt mij, dus ik ga er zeker over na denken.
donderdag 20 maart 2014
Appartementen 4 (en slot)
 |
| Woonkamer/keuken 1 |
 |
| Woonkamer/keuken 2 |
 |
| Slaapkamer 1 |
 |
| Slaapkamer 2 |
Bleven appartement 1 en 2 over waarbij iedereen, inclusief ikzelf, de voorkeur had voor appartement 2. Dus in mijn lunchpauze nog een keer naar de bemiddelaar. Kan ik het appartement ook bij daglicht bekijken? De sleutels werden gepakt en we gingen weer op pad. Door het zonlicht was de entree en de centrale opgang nog mooier dan gisteravond. Dus dat was een goed teken. Om 13.30 uur bleek er nog voldoende licht de woonkamer binnen te vallen. Voor zover ik het in kan schatten heb ik vooral 's morgens zon, wat in de zomerperiode handig zal zijn. Het feit dat ik niet 24 uur per dag het licht aan hoef te hebben gaf voor mij de doorslag. Het voelde vanaf het begin al goed en behalve een mogelijk gebrek aan uitzicht, is er nu geen reden meer om tegen dit appartement nee te zeggen. Of het gebrek aan uitzicht een probleem zal worden kan ik alleen maar ontdekken door het uit te proberen.
Dus vanavond na werktijd heb ik de aanbetaling gedaan en mijn reserveringsovereenkomst getekend. Terwijl ik stond te wachten op de bemiddelaar kwam een collega van het werk langs en die was zo vriendelijk om samen met mij te wachten zodat zij mij kon helpen met het Spaans. Ik ben haar daar erg dankbaar voor, het maakte alles een stuk gemakkelijker. Vrijdag 28 maart om 13.00 uur moet ik het contract ondertekenen en krijg ik uitleg over de enorme bos sleutels die ik ga krijgen.
Van internet heb ik wat foto's van mijn nieuwe appartement gedownload, dan kan iedereen zien waar ik de komende 6 maanden woon.
woensdag 19 maart 2014
Appartementen deel 3
Maandag ging ik met mijn back-up appartementen kijken en na afloop is ze blijven eten. Met 2 personen in mijn appartement bleek toch wel heel erg klein en wetend dat Man op 15 april langs komt, leek het mij toch geen goed idee om nog een maand langer in dit appartement te blijven.
In overleg met 2 collega's besloten dat ik dan toch het beste een bemiddelaar in de arm kon nemen. Dat kost provisie maar het scheelt een hoop gedoe. Dinsdag op weg van werk naar huis bij 2 binnen gestapt (dat is dan wel weer een voordeel van wonen in Spanje: alles is open tot minimaal 20.30 uur). De eerste zou vandaag terugbellen maar niet gedaan natuurlijk. De tweede zou voor vanavond een bezichtiging regelen.
Via een advertentiesite had ik nog een andere bemiddelaar gevonden die ook redelijk leuke dingen in de aanbieding leek te hebben. Via G.oo.gle ben ik achter het adres gekomen en op weg van werk naar bemiddelaar 1 langs gelopen. Of ik om 19.00 uur aanwezig kon zijn want dan gingen we minimaal 5 appartementen bekijken. Even slikken maar oké.
Eerst naar bemiddelaar 1. Het was een mooi en ruim appartement met 2 slaapkamers maar geen enkel raam in de woonkamer en ik vreesde dat ik, ondanks verzekering dat het echt niet nodig was, ook hier de hele dag het licht aan moet hebben. En hoe ruim een appartement dan ook is, dat wil ik in ieder geval niet. De verhuurder had nog een mogelijkheid in dezelfde straat als waar ik werk. Ik heb gezegd dat ik er morgen langs zou lopen om te zien of het mij aan de buitenkant aanstond of niet.
Vervolgens door naar bemiddelaar 2. Die had 6 appartementen in de aanbieding. 2 vielen af vanwege locatie en prijs. Bleven er 4 over. Onderweg belde de bemiddelaarster nog voor een ander appartement of ik daarvoor ook in aanmerking kwam. Ja, dat kwam ik dus in totaal 5 appartementen om te bezichtigen (Omdat ik een half jaar contract heb, wil ik mij niet direct vastleggen voor een jaar voor het huren van een appartement en niet iedere verhuurder vindt dat prettig.)
Van de 5 appartementen vielen er al snel 2 af en zijn er 3 overgebleven. Als ik ze alle drie zou kunnen combineren dan was het perfecte huis gevonden. Maar dat kan niet en nu moet ik beslissen wat ik doe. Wat voor alle 3 de appartementen geldt is dat ze aan de dure kant zijn met € 400,00 per maand. Dit bedrag is voor huur en alle gemeentelijke belastingen. Wat ik dan nog zelf moet betalen is gas (indien aanwezig), elektriciteit, water en internet. Energie gaat per maand naar werkelijk verbruik. Dus in de winter zijn mijn woonlasten hoger dan in de zomer. Mijn back-up betaalt op dit moment € 90,00 voor energie en water per maand en € 42,00 voor de mobiele telefoon en internet. Hierdoor komen mijn woonlasten tegen de € 550,00 per maand. Nu betaal ik het eerste jaar maar 2% belasting dus er blijft netto redelijk wat over maar ik kan nu nog moeilijk inschatten hoeveel het leven hier kost.
Appartement 1 heeft als voordeel dat het gas heeft. Voor het koken is dat echt een uitkomst en er zit een soort van centrale verwarming in. Dat wil zeggen dat er radiatoren hangen en iets wat op een CV-ketel lijkt. De keuken is lekker groot met een kleine uitbouw als werkkast. De badkamer is bereikbaar via een aparte toegang. Het raam in de woonkamer is redelijk laag dus er valt naar buiten te kijken, hoewel er niet veel te zien valt. De kamers zijn groot. Het enige nadeel is dat de woonkamer zo volgepropt is met meubels dat je niet weet waar je het zoeken moet. Voor Spanjaarden die toch de reputatie hebben dat ze buiten wonen, snap ik niet wat ze met 5 fauteuils, een 2 zitsbank en een bedbank in de woonkamer moeten.
Appartement 2 voelde direct leuk aan in de woonkamer hoewel het een erg klein raam heeft en uitziet op een hele smalle straat. Dus als ik uit het raam kijk zie ik de muur van de overkant. Niet het meest verheffende uitzicht. Een groot voordeel van dit appartement is dat het 2 slaapkamers heeft en dat is voor midden in het centrum voor die prijs niet verkeerd. Ook hier weer radiatoren aan de muur. De entree van het gebouw is ook heel erg leuk en er is een gezamenlijk terras waar niemand gebruik van lijkt te maken. Het grootste minpunten zijn vooral het raam in de woonkamer en het smalle straatje. Om er te komen is het kruip-door-sluip-door door kleine straatjes waar alleen voetgangers nog kunnen komen. En ik twijfel over de inhoud van de boiler. Ik durf niet te zeggen of ik daar lekker onder de douche kan staan of dat het heel erg opschieten wordt.
Appartement 3 lag aan een wat drukkere straat en omdat de verhuurster mij en de bemiddelaar zelf heeft rondgeleid, weet ik dat ik aan haar een hele leuke huisbaas ga hebben. Zij kwam zelf met het voorstel om alles via haar zoon te laten lopen omdat zijzelf alleen maar Spaans spreekt.
Alle elektrische apparaten zijn onlangs vervangen, evenals het matras in de slaapkamer. Niet elektrisch koken maar keramisch/inductie wat al een hele verbetering is. De woonkamer is echt gigantisch. Er staat een grote eettafel met 5 stoelen maar er kunnen gemakkelijk 8 mensen aan zitten. Er zit een scheidingswand om de kamer af te sluiten wat in de winter en zomer handig kan zijn om warmte binnen of buiten te houden. Wat ik echt leuk vind aan dit huis is dat het in de woonkamer van die deuren heeft die naar binnen toe open gaan zodat je soort van een balkon hebt. In de straat valt genoeg te beleven zodat het ook loont om naar buiten te kijken. Dit apparetment heeft 2 nadelen, waaronder de grootte van de woonkamer. Het is zo groot dat de meubels die er staan erg formeel aan doen en daardoor gezelligheid missen. Het tweede nadeel is de toegang naar de badkamer. Tussen de gang/keuken en de slaapkamer zit een soort van doorgang waar 2 enorme kasten staan. De ingang naar de badkamer zit tegenover die kasten. Dus je moet toch soort van de slaapkamer in om bij de badkamer te komen. Ik ben er nog niet over uit of dat handig is als er mensen komen slapen.
Morgen moet ik laten weten wat ik doe. Ik weet al wel dat ik bemiddelaar 2 stukken leuker vind dan bemiddelaar 1. Dus ik ga in ieder geval met haar verder. Morgen laat ik bemiddelaar 1 wel weten dat ik via een college een appartement heb gevonden. Dan ben ik daar verder vanaf. Maar nu nog beslissen of 1 van deze 3 appartementen voor mij gaat worden of niet. Misschien moet ik nog een keer gaan kijken en iemand meenemen. To be continued ....
In overleg met 2 collega's besloten dat ik dan toch het beste een bemiddelaar in de arm kon nemen. Dat kost provisie maar het scheelt een hoop gedoe. Dinsdag op weg van werk naar huis bij 2 binnen gestapt (dat is dan wel weer een voordeel van wonen in Spanje: alles is open tot minimaal 20.30 uur). De eerste zou vandaag terugbellen maar niet gedaan natuurlijk. De tweede zou voor vanavond een bezichtiging regelen.
Via een advertentiesite had ik nog een andere bemiddelaar gevonden die ook redelijk leuke dingen in de aanbieding leek te hebben. Via G.oo.gle ben ik achter het adres gekomen en op weg van werk naar bemiddelaar 1 langs gelopen. Of ik om 19.00 uur aanwezig kon zijn want dan gingen we minimaal 5 appartementen bekijken. Even slikken maar oké.
Eerst naar bemiddelaar 1. Het was een mooi en ruim appartement met 2 slaapkamers maar geen enkel raam in de woonkamer en ik vreesde dat ik, ondanks verzekering dat het echt niet nodig was, ook hier de hele dag het licht aan moet hebben. En hoe ruim een appartement dan ook is, dat wil ik in ieder geval niet. De verhuurder had nog een mogelijkheid in dezelfde straat als waar ik werk. Ik heb gezegd dat ik er morgen langs zou lopen om te zien of het mij aan de buitenkant aanstond of niet.
Vervolgens door naar bemiddelaar 2. Die had 6 appartementen in de aanbieding. 2 vielen af vanwege locatie en prijs. Bleven er 4 over. Onderweg belde de bemiddelaarster nog voor een ander appartement of ik daarvoor ook in aanmerking kwam. Ja, dat kwam ik dus in totaal 5 appartementen om te bezichtigen (Omdat ik een half jaar contract heb, wil ik mij niet direct vastleggen voor een jaar voor het huren van een appartement en niet iedere verhuurder vindt dat prettig.)
Van de 5 appartementen vielen er al snel 2 af en zijn er 3 overgebleven. Als ik ze alle drie zou kunnen combineren dan was het perfecte huis gevonden. Maar dat kan niet en nu moet ik beslissen wat ik doe. Wat voor alle 3 de appartementen geldt is dat ze aan de dure kant zijn met € 400,00 per maand. Dit bedrag is voor huur en alle gemeentelijke belastingen. Wat ik dan nog zelf moet betalen is gas (indien aanwezig), elektriciteit, water en internet. Energie gaat per maand naar werkelijk verbruik. Dus in de winter zijn mijn woonlasten hoger dan in de zomer. Mijn back-up betaalt op dit moment € 90,00 voor energie en water per maand en € 42,00 voor de mobiele telefoon en internet. Hierdoor komen mijn woonlasten tegen de € 550,00 per maand. Nu betaal ik het eerste jaar maar 2% belasting dus er blijft netto redelijk wat over maar ik kan nu nog moeilijk inschatten hoeveel het leven hier kost.
Appartement 1 heeft als voordeel dat het gas heeft. Voor het koken is dat echt een uitkomst en er zit een soort van centrale verwarming in. Dat wil zeggen dat er radiatoren hangen en iets wat op een CV-ketel lijkt. De keuken is lekker groot met een kleine uitbouw als werkkast. De badkamer is bereikbaar via een aparte toegang. Het raam in de woonkamer is redelijk laag dus er valt naar buiten te kijken, hoewel er niet veel te zien valt. De kamers zijn groot. Het enige nadeel is dat de woonkamer zo volgepropt is met meubels dat je niet weet waar je het zoeken moet. Voor Spanjaarden die toch de reputatie hebben dat ze buiten wonen, snap ik niet wat ze met 5 fauteuils, een 2 zitsbank en een bedbank in de woonkamer moeten.
Appartement 2 voelde direct leuk aan in de woonkamer hoewel het een erg klein raam heeft en uitziet op een hele smalle straat. Dus als ik uit het raam kijk zie ik de muur van de overkant. Niet het meest verheffende uitzicht. Een groot voordeel van dit appartement is dat het 2 slaapkamers heeft en dat is voor midden in het centrum voor die prijs niet verkeerd. Ook hier weer radiatoren aan de muur. De entree van het gebouw is ook heel erg leuk en er is een gezamenlijk terras waar niemand gebruik van lijkt te maken. Het grootste minpunten zijn vooral het raam in de woonkamer en het smalle straatje. Om er te komen is het kruip-door-sluip-door door kleine straatjes waar alleen voetgangers nog kunnen komen. En ik twijfel over de inhoud van de boiler. Ik durf niet te zeggen of ik daar lekker onder de douche kan staan of dat het heel erg opschieten wordt.
Appartement 3 lag aan een wat drukkere straat en omdat de verhuurster mij en de bemiddelaar zelf heeft rondgeleid, weet ik dat ik aan haar een hele leuke huisbaas ga hebben. Zij kwam zelf met het voorstel om alles via haar zoon te laten lopen omdat zijzelf alleen maar Spaans spreekt.
Alle elektrische apparaten zijn onlangs vervangen, evenals het matras in de slaapkamer. Niet elektrisch koken maar keramisch/inductie wat al een hele verbetering is. De woonkamer is echt gigantisch. Er staat een grote eettafel met 5 stoelen maar er kunnen gemakkelijk 8 mensen aan zitten. Er zit een scheidingswand om de kamer af te sluiten wat in de winter en zomer handig kan zijn om warmte binnen of buiten te houden. Wat ik echt leuk vind aan dit huis is dat het in de woonkamer van die deuren heeft die naar binnen toe open gaan zodat je soort van een balkon hebt. In de straat valt genoeg te beleven zodat het ook loont om naar buiten te kijken. Dit apparetment heeft 2 nadelen, waaronder de grootte van de woonkamer. Het is zo groot dat de meubels die er staan erg formeel aan doen en daardoor gezelligheid missen. Het tweede nadeel is de toegang naar de badkamer. Tussen de gang/keuken en de slaapkamer zit een soort van doorgang waar 2 enorme kasten staan. De ingang naar de badkamer zit tegenover die kasten. Dus je moet toch soort van de slaapkamer in om bij de badkamer te komen. Ik ben er nog niet over uit of dat handig is als er mensen komen slapen.
Morgen moet ik laten weten wat ik doe. Ik weet al wel dat ik bemiddelaar 2 stukken leuker vind dan bemiddelaar 1. Dus ik ga in ieder geval met haar verder. Morgen laat ik bemiddelaar 1 wel weten dat ik via een college een appartement heb gevonden. Dan ben ik daar verder vanaf. Maar nu nog beslissen of 1 van deze 3 appartementen voor mij gaat worden of niet. Misschien moet ik nog een keer gaan kijken en iemand meenemen. To be continued ....
dinsdag 18 maart 2014
Firma u vraagt, wij draaien
 |
| Bergen met sneeuw. Geen idee of dat het hele jaar blijft liggen |
 |
| Genomen om 16.25 uur midden in de zon |
Eerst maar alles wat met taal te maken heeft.
Op het werk is het, op dit moment, schakelen tussen Nederlands en Engels. Dat zijn voor mij de meest gebruikte talen. Nederlands omdat ik voor de Nederlandse werknemers van onze klant werk, Engels omdat dat de voertaal binnen het bedrijf is (of hoort te zijn).
Ik werk voor 1 klant en ik zit in een internationaal team. Het overgrote deel van mijn team spreekt van huis uit Spaans dus onderling wordt vooral Spaans gesproken. Dat is soms irritant omdat je niet meekrijgt waar het over gaat. Aan de andere kant zijn mijn Nederlandse collega en ik geen haar beter. Dus in die zin moet ik niet zeuren ;-). Maar op vragen krijg ik altijd een Engels antwoord en dat is ook goed verstaanbaar.
Het is niet vermoeiend om constant tussen diverse talen te schakelen. Ik merk wel dat ik Nederlandse vaktermen snel kwijt raak. Als iedereen om je heen het steeds over maternity leave heeft, dan is het wel even hard nadenken dat het in het Nederland zwangerschapsverlof heet.
Buiten het werk is het vooral Spaans wat de klok slaat en daar versta ik dus niet heel erg veel van. Ik word inmiddels door een collega getraind in het Spaans. Zij is degene die mij helpt met het zoeken van een appartement en ik moet alles wat met wonen te maken heeft in het Spaans opschrijven (schrijffouten zijn toegestaan). Het spreken wordt er nog niet beter van maar mijn woordenschat wordt wel groter.
Sinds zaterdag heb ik een Spaans-Engels/Engels-Spaans woordenboek in mijn tas. In geval van nood kan ik het woord opzoeken en dan proberen uit te spreken wat ik zoek. Misschien is het daardoor ook gemakkelijker communiceren tijdens het breigroepje. En ik heb een Spaans-Spaans woordenboekje gekocht. Als ik de betekenis van een Spaans woord zoek, moet ik van mijzelf eerst in dit woordenboek kijken om te zien of ik uit de beschrijving op kan maken wat het is.
Mijn werkgever vergoedt 75% van de kosten van Spaanse les en ik ben zeker van plan dat te gaan doen. Maar voorlopig ben ik blij dat ik als ik 's avonds tegen 20.00 uur alles klaar heb. Het heeft weinig zin om nu al taallessen te volgen met bijbehorend huiswerk, daar heb ik op dit moment geen energie voor.
Tot zover taal. Nu over tot het weer. Ook dat blijkt een gewild onderwerp van vragen.
Onderaan mijn blog plaats ik 2 foto's (geen idee waarom maar ze staan nu ineens bovenaan). Ze zijn beiden afgelopen zondag genomen. Op de ene foto zie je de bergen met sneeuw. Er wordt hier nog steeds geskied. De andere is van een klok-temperatuurding. De temperatuur spreekt met 28C voor zich. Ik moet er wel bij zeggen dat dit in de volle zon was. Zodra je iets uit de zon was, was de temperatuur wel koeler.
Van het weer krijg ik niet veel mee. Als ik 's morgens richting werk vertrek kan het nog behoorlijk koud zijn (soms zelfs wolkjes blazen), overdag zit ik binnen en 's avonds is de zon vaak al onder (als die er geweest is die dag). Maar het is met een jas aan best mogelijk om een paar uur op een terrasje te zitten zonder het gevoel te krijgen dat je bevriest.
Ik heb de indruk dat de nachten hier tot nu toe nog erg koud zijn maar dat als de zon schijnt die dan al wel behoorlijk wat kracht heeft.
De meeste mensen maken zich druk om de zomermaanden die heel erg warm kunnen zijn maar de meeste Spanjaarden maken zich meer druk om de winter. De periode van (relatieve) kou is voor hun veel langer dan die van warmte. Bovendien zijn de meeste huizen niet uitgerust met centrale verwarming. Dus als het koud wordt
Ik hoop dat ik hiermee de vragen voldoende heb beantwoord. Mocht dat niet het geval zijn dan hoor ik het graag en als er nieuwe vragen zijn ook.
maandag 17 maart 2014
Appartementen deel 2
Hierbij even een snelle update van het appartementen kijken van vanavond.
In de samenvattingen van mijn teamlid kreeg ik al het gevoel dat het allemaal wel heel erg mooi werd voorgesteld. En vandaag bleek dat ook zo te zijn. Welkom in Spanje ;-).
Er waren 2 appartementen beschikbaar om te bekijken en samen met mijn back-up heb ik die vanavond ook bekeken.
Er was gesproken over een prijs van € 450,00 per maand wat dan inclusief alles zou zijn (verwarming, elektra, water, internet en locale belastingen). Dat bleek alleen te gelden voor de appartementen in het gebouw waar ik nu in zit en het gebouw naast dat waar ik nu woon. Daar zijn echter geen appartementen vrij dus voorlopig is dat geen optie. Misschien met ingang van 1 april maar dat is dan wel aan de achterkant van het gebouw en of ik daar meer licht ga krijgen dan dat ik nu heb, valt te betwijfelen.
Er waren wel 2 andere appartementen maar dat was alleen huur en locale belasting. De rest zou ik zelf moeten betalen. Of ik die appartementen wilde zien? Ja, graag.
Wat heel erg wennen is, is dat alle ramen heel hoog zitten. Het eerste appartement was op zich een leuk appartement maar zonder balkon of een openslaande deur naar binnen met een traliewerkje ervoor. Dat houdt in dat je in de zitkamer constant tegen een muur aan zit te kijken in plaats van naar buiten. Dan krijg je dus niks mee van wat er buiten gebeurd en dat is natuurlijk wel erg jammer.
Het tweede appartement was meer een studio dan een appartement. Het slaapgedeelte was afgescheiden van het woongedeelte met een soort van roomdivider en ook hier weer een hoog raam. Als ik daar op de bank zou zitten keek ik tegen de roomdivider met het slaapgedeelte aan. Het appartement was wel licht maar ik denk niet dat ik daar zo heel gelukkig zal worden.
Morgen ga ik aan mijn teamlid vragen te onderhandelen over de voorwaarden van een maand verlenging van mijn huidige appartement. Als daar niks uit komt (bijvoorbeeld door een hoge borg of iets dergelijks) dan zal ik rap op zoek moeten naar een ander appartement.
Bij de verhuizingen in Nederland heb ik mij vreselijk druk gemaakt om huisvesting terwijl ik achteraf dus gewoon in mijn vakantiechalet had kunnen blijven zitten, wat ook nog eens enorm in kosten had gescheeld. Ik zou daardoor het vertrouwen gekregen moeten hebben dat het uiteindelijk gaat zoals bedoeld. Maar ik ben bang dat ik dat vertrouwen toch nog niet heb. Dus ik zal wel weer even stressen vanwege het zoeken naar een huis.
In de samenvattingen van mijn teamlid kreeg ik al het gevoel dat het allemaal wel heel erg mooi werd voorgesteld. En vandaag bleek dat ook zo te zijn. Welkom in Spanje ;-).
Er waren 2 appartementen beschikbaar om te bekijken en samen met mijn back-up heb ik die vanavond ook bekeken.
Er was gesproken over een prijs van € 450,00 per maand wat dan inclusief alles zou zijn (verwarming, elektra, water, internet en locale belastingen). Dat bleek alleen te gelden voor de appartementen in het gebouw waar ik nu in zit en het gebouw naast dat waar ik nu woon. Daar zijn echter geen appartementen vrij dus voorlopig is dat geen optie. Misschien met ingang van 1 april maar dat is dan wel aan de achterkant van het gebouw en of ik daar meer licht ga krijgen dan dat ik nu heb, valt te betwijfelen.
Er waren wel 2 andere appartementen maar dat was alleen huur en locale belasting. De rest zou ik zelf moeten betalen. Of ik die appartementen wilde zien? Ja, graag.
Wat heel erg wennen is, is dat alle ramen heel hoog zitten. Het eerste appartement was op zich een leuk appartement maar zonder balkon of een openslaande deur naar binnen met een traliewerkje ervoor. Dat houdt in dat je in de zitkamer constant tegen een muur aan zit te kijken in plaats van naar buiten. Dan krijg je dus niks mee van wat er buiten gebeurd en dat is natuurlijk wel erg jammer.
Het tweede appartement was meer een studio dan een appartement. Het slaapgedeelte was afgescheiden van het woongedeelte met een soort van roomdivider en ook hier weer een hoog raam. Als ik daar op de bank zou zitten keek ik tegen de roomdivider met het slaapgedeelte aan. Het appartement was wel licht maar ik denk niet dat ik daar zo heel gelukkig zal worden.
Morgen ga ik aan mijn teamlid vragen te onderhandelen over de voorwaarden van een maand verlenging van mijn huidige appartement. Als daar niks uit komt (bijvoorbeeld door een hoge borg of iets dergelijks) dan zal ik rap op zoek moeten naar een ander appartement.
Bij de verhuizingen in Nederland heb ik mij vreselijk druk gemaakt om huisvesting terwijl ik achteraf dus gewoon in mijn vakantiechalet had kunnen blijven zitten, wat ook nog eens enorm in kosten had gescheeld. Ik zou daardoor het vertrouwen gekregen moeten hebben dat het uiteindelijk gaat zoals bedoeld. Maar ik ben bang dat ik dat vertrouwen toch nog niet heb. Dus ik zal wel weer even stressen vanwege het zoeken naar een huis.
zondag 16 maart 2014
Appartement deel 1
 |
| Keuken vanuit de slaapkamer |
 |
| Slaapkamer vanuit de keuken |
 |
| Slaapkamer vanuit de badkamer |
 |
| Badkamer |
 |
| Keuken vanuit de voordeur |
Je komt direct in de keuken en ik slalom tussen de bank en het kastje naast de koelkast naar binnen. Vervolgens slalom ik tussen de bank en de punt van de eettafel om in de slaapkamer te komen en vanuit de slaapkamer kom ik via een soort van tussenkast (niet op de foto) in de badkamer/wc.
Het plan was als volgt:
Ik stuur een mail naar mijn werk met de vraag of ik nog een maand langer in dit appartement kan blijven. In die tijd regel ik:- NIE (gedaan)
- Spaanse bankrekening (moet nog)
- Spaanse telefoon (wacht op bankrekening en beslissing wat voor telefoon, wel of geen internet ed)
- Wachten op salarisstrook zodat ik weet wat ik netto ongeveer ga verdienen
- Uitzoeken waar ik wil wonen en wat mijn eisen zijn
Zodra dit allemaal geregeld/duidelijk zou zijn, kon ik echt op zoek naar een ander appartement. Met ongeveer 1500 appartementen beschikbaar leek mij dat niet echt een probleem.
Natuurlijk gaat alles weer eens anders. Om een maand langer in dit appartement te kunnen blijven moest ik zelf contact opnemen met de verhuurder. Ik spreek nog geen woord Spaans dus iemand uit mijn team was zo aardig om dat voor mij te doen. De verhuurder vroeg waar ik woonde en toen was het antwoord op de vraag of ik langer kon blijven: Nee. Reden: Voor hetzelfde bedrag aan huur kon ik een veel groter en beter appartement krijgen, zelfs in het gebouw waar ik nu zit. Vrijdag moest "ik" maar weer terugbellen voor een afspraak, in die tijd zou hij kijken wat hij voor mij beschikbaar had.
Vrijdag belt mijn collega weer om een afspraak te maken om te komen kijken. Nee, niet mogelijk. Waarom niet? Omdat ik dan alleen de appartementen kon zien die beschikbaar waren in het gebouw waar ik nu woon en niet alle appartementen die beschikbaar zijn in de straat. Maandag na werktijd, is dat een probleem? Nee. En hij was al bezig met het opstellen van een contract. Hoezo?
Dus maandag belt mijn collega om door te geven hoe laat ik, samen met de andere Nederlandse vrouw uit mijn team, appartementen kom bekijken. Ik ben heel benieuwd wat daar uit gaat komen en of ik inderdaad een contract onder mijn neus geduwd krijg. Voor de zekerheid laat ik een Spaanssprekende collega een paar zinnen in het Spaans op papier zetten zoals: dank u wel voor het laten zien van de appartementen, ik neem het contract mee en bel u dinsdag terug.
Sinds gisteravond heb ik geleerd dat ik als een werkende, "alleenstaande" vrouw heel erg gewild ben bij verhuurders. Ik sprak iemand die vanwege die redenen korting heeft gekregen op de huur. Bijna alle appartementen worden gemeubileerd verhuurd en omdat Granada een studentenstad is, zijn de meeste huurders studenten en die maken er meestal een zootje van. Daarom ben ik een gewild object voor een verhuurder. Misschien dat "mijn" verhuurder daarom zo zijn best doet om mij het beste appartement mogelijk te laten zien.
Maandagavond weet ik meer.
zaterdag 15 maart 2014
Spaans breigroepje
In Nederland ging ik regelmatig naar een breigroepje en het leek mij geen gek idee om dat ook in Spanje voort te zetten. In eerste instantie was het mijn bedoeling om daar pas in april mee te gaan beginnen om te voorkomen dat ik mijzelf direct de eerste maand zou overvoeren met van alles en nog wat. Maar vorige week vrijdag zat ik na werktijd in mijn appartement, keek om mij heen, besloot dat ik geen zin had om hier een hele avond door te brengen en ben toen toch vertrokken richting breigroepje.
Op internet had ik in Nederland al gevonden dat het breigroepje elke vrijdag vanaf 19.00 uur in Café Botanico is. Met behulp van mijn kaart was de straat snel gevonden (in ieder geval op papier) en even na 19.00 uur stond ik voor het café.
Vanaf de overkant van de straat flink naar binnen turen maar niets te zien wat op een breigroepje leek. Een eindje verderop stond een vrouw een sigaret te roken, die zag mij kijken en sprak mij toen aan in het Spaans of ik voor het breigroepje kwam. Ja, dat kwam ik, eerste keer. Zij kwam ook voor het eerst, dat kon ik tenminste uit haar Spaans opmaken.
Nadat zij haar sigaret op had gingen we samen naar binnen waarbij zij de man achter de bar aansprak over het breigroepje. Meestal was het wel maar niet altijd en hij wist niet of er vandaag iemand zou komen. Het beste wat we konden doen was plaats nemen en wachten. Dus daar zaten we samen aan een tafeltje. Zij sprak alleen Spaans en verstond dus geen woord van wat ik zei en/of vroeg. Ik kon uit bepaalde woorden wel iets snappen van wat ze bedoelde maar daar bleef het bij.
Na een tijdje kwam er een groepje mensen binnen en zij kon horen dat de man achter de bar het met ze had over het breigroepje met daarbij een blik op ons. De vrouw liep erop af en ja, het waren de mensen van het breigroepje maar deze vrijdag was het groepje niet. Het wel of niet doorgaan van het breigroepje kwam elke week op de FB-pagina te staan.
De vrouw en ik gingen weg en onderweg heeft ze mij nog een paar leuke winkeltjes laten zien en uitgelegd wat het centrale plein/punt van de stad is.
Bij thuiskomst direct de FB-pagina gecheckt maar daar stond natuurlijk niks op en ook voor gisteren stond er niks. Omdat het café niet ver van mijn appartement vandaan is, ben ik gisteren toch maar heen gegaan. Het is in ieder geval een verzetje en ik zou hoe dan ook weer iets te vertellen hebben. Inmiddels is mijn hele team nieuwsgierig naar mijn belevenissen met het breigroepje en ook de groep nieuwelingen vraagt er elke keer naar.
Deze keer zag ik wel iemand breien toen ik door het raam keek en ben ik naar binnen gegaan. Uiteindelijk waren we met 5 vrouwen waarvan 2 ook Engels spraken, dus ik heb mij niet helemaal verloren gevoeld. Het is aandoenlijk om te zien hoe iedereen zijn best doet om met mij te praten ook al lukt het voor geen meter. Ze wezen mij op een grote markt die zondag wordt gehouden met allerlei ambachten en andere handvaardigheidsdingen. En dat is nu net 1 van de redenen om bij zo'n groepje te gaan.
Hoewel ik ze nog voor geen meter versta, kom ik door naar het breigroepje te gaan in contact met andere mensen dan collega's en daardoor leer ik meer van de Spaanse cultuur dan ik anders zou doen. En als ik minder moe ben dan nu zal ik er ook sneller Spaans door leren.
Is er volgende week weer breigroepje? Geen idee. Zal het op de FB-pagina staan? Vast niet. Het kan binnen een uur al afgelopen zijn of langer dan 2 uur duren. Er zit dus niks anders op dan volgende week vrijdag gewoon weer heen te gaan en maar af te wachten.
PS: ik voel mij behoorlijk schuldig dat ik mij al maanden niet bij anderen op blogs heb gekeken. Ik ben door alle veranderingen zo moe dat ik daar niet aan toe kom maar jullie zitten wel in mijn gedachten.
Op internet had ik in Nederland al gevonden dat het breigroepje elke vrijdag vanaf 19.00 uur in Café Botanico is. Met behulp van mijn kaart was de straat snel gevonden (in ieder geval op papier) en even na 19.00 uur stond ik voor het café.
Vanaf de overkant van de straat flink naar binnen turen maar niets te zien wat op een breigroepje leek. Een eindje verderop stond een vrouw een sigaret te roken, die zag mij kijken en sprak mij toen aan in het Spaans of ik voor het breigroepje kwam. Ja, dat kwam ik, eerste keer. Zij kwam ook voor het eerst, dat kon ik tenminste uit haar Spaans opmaken.
Nadat zij haar sigaret op had gingen we samen naar binnen waarbij zij de man achter de bar aansprak over het breigroepje. Meestal was het wel maar niet altijd en hij wist niet of er vandaag iemand zou komen. Het beste wat we konden doen was plaats nemen en wachten. Dus daar zaten we samen aan een tafeltje. Zij sprak alleen Spaans en verstond dus geen woord van wat ik zei en/of vroeg. Ik kon uit bepaalde woorden wel iets snappen van wat ze bedoelde maar daar bleef het bij.
Na een tijdje kwam er een groepje mensen binnen en zij kon horen dat de man achter de bar het met ze had over het breigroepje met daarbij een blik op ons. De vrouw liep erop af en ja, het waren de mensen van het breigroepje maar deze vrijdag was het groepje niet. Het wel of niet doorgaan van het breigroepje kwam elke week op de FB-pagina te staan.
De vrouw en ik gingen weg en onderweg heeft ze mij nog een paar leuke winkeltjes laten zien en uitgelegd wat het centrale plein/punt van de stad is.
Bij thuiskomst direct de FB-pagina gecheckt maar daar stond natuurlijk niks op en ook voor gisteren stond er niks. Omdat het café niet ver van mijn appartement vandaan is, ben ik gisteren toch maar heen gegaan. Het is in ieder geval een verzetje en ik zou hoe dan ook weer iets te vertellen hebben. Inmiddels is mijn hele team nieuwsgierig naar mijn belevenissen met het breigroepje en ook de groep nieuwelingen vraagt er elke keer naar.
Deze keer zag ik wel iemand breien toen ik door het raam keek en ben ik naar binnen gegaan. Uiteindelijk waren we met 5 vrouwen waarvan 2 ook Engels spraken, dus ik heb mij niet helemaal verloren gevoeld. Het is aandoenlijk om te zien hoe iedereen zijn best doet om met mij te praten ook al lukt het voor geen meter. Ze wezen mij op een grote markt die zondag wordt gehouden met allerlei ambachten en andere handvaardigheidsdingen. En dat is nu net 1 van de redenen om bij zo'n groepje te gaan.
Hoewel ik ze nog voor geen meter versta, kom ik door naar het breigroepje te gaan in contact met andere mensen dan collega's en daardoor leer ik meer van de Spaanse cultuur dan ik anders zou doen. En als ik minder moe ben dan nu zal ik er ook sneller Spaans door leren.
Is er volgende week weer breigroepje? Geen idee. Zal het op de FB-pagina staan? Vast niet. Het kan binnen een uur al afgelopen zijn of langer dan 2 uur duren. Er zit dus niks anders op dan volgende week vrijdag gewoon weer heen te gaan en maar af te wachten.
PS: ik voel mij behoorlijk schuldig dat ik mij al maanden niet bij anderen op blogs heb gekeken. Ik ben door alle veranderingen zo moe dat ik daar niet aan toe kom maar jullie zitten wel in mijn gedachten.
woensdag 12 maart 2014
Officieel
Om iets in Spanje te kunnen beginnen heb je een NIE-nummer nodig, of te wel een verblijfsvergunning. Om dat nummer te krijgen moet je naar de "vreemdelingendienst" die natuurlijk (logisch want je hebt met buitenlanders te maken) geen woord Engels of een andere taal dan Spaans spreekt.
Je vult een formulier in, dat formulier wordt overgenomen in de computer,je laat andere papieren in kopie-vorm achter, je krijgt een ander formulier mee, gaat naar een bank om het verschuldigde bedrag aan leges te betalen, gaat weer terug naar de vreemdelingendienst en je krijgt je kaartje met je NIE erop mee. Klinkt als veel handelingen (maar dat geldt voor meer dingen) en als ingewikkeld, zeker als je de taal niet spreekt en mijn werkgever tijdens de introductie adviseert om een Spaans sprekend iemand mee te nemen.
Dus ik zat vanmorgen best wel een beetje nerveus in de bus richting vreemdelingendienst. Ik had van alle eventueel benodigde papieren minstens 3 kopieën bij mij en iets wat heel erg nuttig bleek te zijn. Bij de introductie kregen we een soort van USB-stick en ik kwam daarop het formulier tegen wat ik bij de vreemdelingendienst in zou moeten vullen. Een collega gevraagd dat voor mij te printen en met een andere, Spaanssprekende, collega het formulier als proef ingevuld. Bij de vreemdelingendienst kon ik dus gewoon overschrijven en op 1 ding na had ik alles goed.
Kennelijk hechten ze hier meer waarde aan voornamen dan aan achternamen. Ik had bij naam vader en naam moeder de achternamen vermeldt maar dat hadden de voornamen moeten zijn. Geen idee wat ze met die informatie moeten maar het staat nu in ieder geval goed in de computer.
Binnen 40 minuten was mijn NIE geregeld en bleek het allemaal best mee te vallen. Vervolgens moest ik naar de Social Security. Mijn werkgever heeft bij ondertekening van het voorcontract een fiscaal nummer voor mij geregeld maar daarbij stond mijn Nederlandse ID-kaart vermeld en dat moest mijn NIE-nummer worden. Ook hier moest een formulier ingevuld worden en ook hier bleek het vooringevulde NIE-formulier erg handig.
De meneer die mij hielp sprak ook alleen maar Spaans maar uiteindelijk kwamen we er wel uit en kreeg ik een nieuw formulier met de juiste en correcte informatie. Deze procedure nam zo'n 30 minuten in beslag. Inclusief reistijd was ik in anderhalf uur klaar. Op het werk waren ze in mijn team erg verbaasd dat ik het zo snel voor elkaar had gekregen.
Er moeten nog best veel administratieve zaken geregeld worden maar vanaf nu ben ik officieel ingezetene van Spanje. Ik denk dat ik dat maar ga vieren met een tinto de verano. Deze keer niet op een terras maar gewoon in mijn appartement.
Je vult een formulier in, dat formulier wordt overgenomen in de computer,je laat andere papieren in kopie-vorm achter, je krijgt een ander formulier mee, gaat naar een bank om het verschuldigde bedrag aan leges te betalen, gaat weer terug naar de vreemdelingendienst en je krijgt je kaartje met je NIE erop mee. Klinkt als veel handelingen (maar dat geldt voor meer dingen) en als ingewikkeld, zeker als je de taal niet spreekt en mijn werkgever tijdens de introductie adviseert om een Spaans sprekend iemand mee te nemen.
Dus ik zat vanmorgen best wel een beetje nerveus in de bus richting vreemdelingendienst. Ik had van alle eventueel benodigde papieren minstens 3 kopieën bij mij en iets wat heel erg nuttig bleek te zijn. Bij de introductie kregen we een soort van USB-stick en ik kwam daarop het formulier tegen wat ik bij de vreemdelingendienst in zou moeten vullen. Een collega gevraagd dat voor mij te printen en met een andere, Spaanssprekende, collega het formulier als proef ingevuld. Bij de vreemdelingendienst kon ik dus gewoon overschrijven en op 1 ding na had ik alles goed.
Kennelijk hechten ze hier meer waarde aan voornamen dan aan achternamen. Ik had bij naam vader en naam moeder de achternamen vermeldt maar dat hadden de voornamen moeten zijn. Geen idee wat ze met die informatie moeten maar het staat nu in ieder geval goed in de computer.
Binnen 40 minuten was mijn NIE geregeld en bleek het allemaal best mee te vallen. Vervolgens moest ik naar de Social Security. Mijn werkgever heeft bij ondertekening van het voorcontract een fiscaal nummer voor mij geregeld maar daarbij stond mijn Nederlandse ID-kaart vermeld en dat moest mijn NIE-nummer worden. Ook hier moest een formulier ingevuld worden en ook hier bleek het vooringevulde NIE-formulier erg handig.
De meneer die mij hielp sprak ook alleen maar Spaans maar uiteindelijk kwamen we er wel uit en kreeg ik een nieuw formulier met de juiste en correcte informatie. Deze procedure nam zo'n 30 minuten in beslag. Inclusief reistijd was ik in anderhalf uur klaar. Op het werk waren ze in mijn team erg verbaasd dat ik het zo snel voor elkaar had gekregen.
Er moeten nog best veel administratieve zaken geregeld worden maar vanaf nu ben ik officieel ingezetene van Spanje. Ik denk dat ik dat maar ga vieren met een tinto de verano. Deze keer niet op een terras maar gewoon in mijn appartement.
maandag 10 maart 2014
Mijn eerste overwerk
Volgens mijn computer is het nu 20.13 uur en ik zit achter een bord salade. Ik denk dat ik over een maand of 2 een expert ben geworden van het in elkaar flansen van salades, of ik bezwijk voor de opwarm-maaltijden voor de magnetron om snel iets te eten in elkaar te draaien.
Op dit moment heb ik er geen zin in om, als ik rond 19.50 uur thuis kom nog uitgebreid te gaan koken en als ik mijn teamcoördinator goed heb begrepen, dan zal dat voorlopig wel vaker gebeuren.
Hoewel ik nog steeds in training ben en de meeste computerprogramma's niet werken (door computerproblemen of omdat ik nog geen inloggegevens heb ontvangen) heb ik vandaag mijn eerste overuren gedraaid. Tijdens het overwerken met mijn teamcoördinator heb ik ook te horen gekregen wat er, werkinhoudelijk, van mij verwacht wordt en dat is veel!
Degene die mij nu inwerkt deed/doet niet meer dan het meest noodzakelijke omdat ze 8 uur werken meer dan voldoende vindt. Hierdoor is er een hoop update-werk blijven liggen. Zo moet mijn team, op verzoek van de klant, bijvoorbeeld morgen een overzicht klaar hebben van alle gebruikte documenten en procedures, wat ontbreekt, wat gemaakt moet worden en wat bijgewerkt moet worden. De vervolgstap die hier natuurlijk na gaat komen is het maken en aanpassen van de documenten, met bijbehorend uitzoekwerk. Ik ben verantwoordelijk voor Nederland en Griekenland, mijn teamleden doen andere landen.
Daarnaast zijn er bij de klant waarvoor mijn team werkt een hoop wisselingen geweest waardoor wij eigenlijk aan de klant moeten uitleggen hoe dingen werken. Hier wordt van mij een pro-actieve houding verwacht. Dus als ik merk dat mijn aanspreekpunt te weinig kennis over een bepaald onderwerp heeft dan score ik punten als ik zelf de telefoon pak, uitzoek hoe het zit en haar/hem daarover een rapportage stuur. Dit vereist iets meer inzicht en werkervaring dan degene die dit werk nu doet heeft.
En dan gaat het gewone dagelijkse werk ook nog door dus we moeten nog steeds binnen 24 uur op een binnengekomen verzoek reageren en dat binnen 72 uur opgelost hebben. Dus ik kan me wel indenken dat dit niet in 39 uur gaat lukken. Laat staan als ik daarnaast de komende weken ook nog allerlei introductietaken af moet hebben/maken.
Dus mijn eerste overuren zijn een feit en er zullen nog velen volgen.
Naar aanleiding van ontvangen reacties:
Granada staat erom bekend dat ze gratis tapas verstrekken. Bij de 1 is dat meer dan bij de ander maar het is bijna overal gratis.
Ik kan inderdaad van de munt thee maken maar dan ben ik over een jaar nog bezig met het opmaken. In een maatbeker gemeten zal het al snel tegen de 300ml of meer zijn en dat is echt heel erg veel.
Op dit moment heb ik er geen zin in om, als ik rond 19.50 uur thuis kom nog uitgebreid te gaan koken en als ik mijn teamcoördinator goed heb begrepen, dan zal dat voorlopig wel vaker gebeuren.
Hoewel ik nog steeds in training ben en de meeste computerprogramma's niet werken (door computerproblemen of omdat ik nog geen inloggegevens heb ontvangen) heb ik vandaag mijn eerste overuren gedraaid. Tijdens het overwerken met mijn teamcoördinator heb ik ook te horen gekregen wat er, werkinhoudelijk, van mij verwacht wordt en dat is veel!
Degene die mij nu inwerkt deed/doet niet meer dan het meest noodzakelijke omdat ze 8 uur werken meer dan voldoende vindt. Hierdoor is er een hoop update-werk blijven liggen. Zo moet mijn team, op verzoek van de klant, bijvoorbeeld morgen een overzicht klaar hebben van alle gebruikte documenten en procedures, wat ontbreekt, wat gemaakt moet worden en wat bijgewerkt moet worden. De vervolgstap die hier natuurlijk na gaat komen is het maken en aanpassen van de documenten, met bijbehorend uitzoekwerk. Ik ben verantwoordelijk voor Nederland en Griekenland, mijn teamleden doen andere landen.
Daarnaast zijn er bij de klant waarvoor mijn team werkt een hoop wisselingen geweest waardoor wij eigenlijk aan de klant moeten uitleggen hoe dingen werken. Hier wordt van mij een pro-actieve houding verwacht. Dus als ik merk dat mijn aanspreekpunt te weinig kennis over een bepaald onderwerp heeft dan score ik punten als ik zelf de telefoon pak, uitzoek hoe het zit en haar/hem daarover een rapportage stuur. Dit vereist iets meer inzicht en werkervaring dan degene die dit werk nu doet heeft.
En dan gaat het gewone dagelijkse werk ook nog door dus we moeten nog steeds binnen 24 uur op een binnengekomen verzoek reageren en dat binnen 72 uur opgelost hebben. Dus ik kan me wel indenken dat dit niet in 39 uur gaat lukken. Laat staan als ik daarnaast de komende weken ook nog allerlei introductietaken af moet hebben/maken.
Dus mijn eerste overuren zijn een feit en er zullen nog velen volgen.
Naar aanleiding van ontvangen reacties:
Granada staat erom bekend dat ze gratis tapas verstrekken. Bij de 1 is dat meer dan bij de ander maar het is bijna overal gratis.
Ik kan inderdaad van de munt thee maken maar dan ben ik over een jaar nog bezig met het opmaken. In een maatbeker gemeten zal het al snel tegen de 300ml of meer zijn en dat is echt heel erg veel.
zaterdag 8 maart 2014
Was
Wat ik wel heel erg leuk vind is mijn waslijn, zie ook de foto. Buiten aan de muur hangen 2 waslijnen die ik via een katrol kan laten bewegen. Ik open 1 raam, begin met ophangen en als ik er niet meer bij kan dan trek ik de lijn een stukje verder en kan ik weer doorgaan met was ophangen. Er zijn ook landen waarbij zo'n systeem over de weg heen gaat, dan hangen de lakens midden boven de straat te drogen. Ik heb dat hier nog niet gezien. Wel wasrekjes die aan de buitenkant van het balkon vast worden gemaakt zodat de ruimte op het balkon beschikbaar blijft voor andere dingen.
Ik hoop echter wel dat de toegang naar de patio open is of te openen is met de sleutel want ik wil graag bij mijn kleren kunnen als er per ongeluk iets naar beneden valt
Ter verdere info: het voorste raam is van de keuken annex woongedeelte, het achterste raam is van de slaapkamer. Om de hoek zit de badkamer. Binnenkort plaats ik daar wel wat foto's en afmetingen van.
PS: ik heb mijn eerste "fout" gemaakt met het doen van boodschappen en nu zit ik opgescheept met een heleboel gedroogde munt. Tips om ervan af te komen zijn welkom.
vrijdag 7 maart 2014
Tapas eten
Omdat alles zo vreselijk snel ging, heb ik niet de tijd gehad om mij te verdiepen in de bezienswaardigheden en wetenswaardigheden van Granada. Ik weet dat het Alhambra bij Granada hoort (en ik heb het inmiddels een deel van de buitenkant gezien) maar daar hield mijn kennis op.
Kennelijk is Granada ook erg bekend om de gratis tapas. Ik had ooit wel eens van tapas gehoord maar had geen idee wat het precies inhield. Sinds gisteren weet ik dat heel goed en heb ik (voor voorlopig) ook een favoriet drankje gevonden.
Maandag kregen we in de training de opdracht om een groepsactiviteit te verzinnen en dat kon bijna niet anders dan tapas eten worden met zoveel mensen in de groep die onbekend waren in Granada. Wanneer: donderdag na werktijd, wat achteraf niet zo'n goed idee bleek te zijn want een beetje vroeg.
Na verzamelen gingen we op pad richting de oude stad en rond 19.00 uur stonden we bij een thee-geval want tapas eet je eigenlijk pas vanaf 20.00 uur. Na overleg werd toch besloten op zoek te gaan naar iets waar bier en wijn te krijgen was en na wat overhalen van de Spaans sprekende collega's lukte het om al om 19.15 uur iets te drinken met tapas te krijgen.
In het kort komt het erop neer dat elke keer dat je een drankje besteld, je er iets te eten bij krijgt en niet zomaar iets te eten. In totaal heb ik 2 drankjes gehad en bij het eerste drankje zat een geroosterde bagel met Serano-ham en gefrituurde aardappelschijfjes met mayonaise en bij het tweede drankje zat een soort van gefrituurde bitterbal van een krab-pootje, olijven en een klein broodje hamburger. Dus met 3 drankjes kun je de maaltijd overslaan (tenminste als je niet veel waarde aan groente en voedingswaarde hecht).
Vervolgens heb ik mij verbaasd over de prijs van de drankjes. Ik had een tinto de verano, een mengsel van rode wijn met een frisdrank. Ik vond het heel erg lekker en beduidend minder zwaar vallen dan een gewoon glas wijn. Dit koste maar € 2,20 per glas. Dus voor € 4,40 had ik bijna een maaltijd met drinken. Alle café's zitten elke avond vol en dat zal wel de reden zijn dat het uit kan om de hapjes gratis erbij te doen. Anders kan ik me niet indenken hoe de eigenaar er een bestaan uit kan halen.
Ik vond het heel erg leuk om een keer mee te maken en het contact met de andere nieuwkomers op een andere manier voort te zetten. Ik hoop dat ik het de volgende keer ook in mijn eentje durf. In Nederland ben ik al niet zo'n held om 's avonds in mijn eentje een bar binnen te lopen en hier is de drempel nog een stukje hoger omdat ik ook nog niet de taal spreek.
Kennelijk is Granada ook erg bekend om de gratis tapas. Ik had ooit wel eens van tapas gehoord maar had geen idee wat het precies inhield. Sinds gisteren weet ik dat heel goed en heb ik (voor voorlopig) ook een favoriet drankje gevonden.
Maandag kregen we in de training de opdracht om een groepsactiviteit te verzinnen en dat kon bijna niet anders dan tapas eten worden met zoveel mensen in de groep die onbekend waren in Granada. Wanneer: donderdag na werktijd, wat achteraf niet zo'n goed idee bleek te zijn want een beetje vroeg.
Na verzamelen gingen we op pad richting de oude stad en rond 19.00 uur stonden we bij een thee-geval want tapas eet je eigenlijk pas vanaf 20.00 uur. Na overleg werd toch besloten op zoek te gaan naar iets waar bier en wijn te krijgen was en na wat overhalen van de Spaans sprekende collega's lukte het om al om 19.15 uur iets te drinken met tapas te krijgen.
In het kort komt het erop neer dat elke keer dat je een drankje besteld, je er iets te eten bij krijgt en niet zomaar iets te eten. In totaal heb ik 2 drankjes gehad en bij het eerste drankje zat een geroosterde bagel met Serano-ham en gefrituurde aardappelschijfjes met mayonaise en bij het tweede drankje zat een soort van gefrituurde bitterbal van een krab-pootje, olijven en een klein broodje hamburger. Dus met 3 drankjes kun je de maaltijd overslaan (tenminste als je niet veel waarde aan groente en voedingswaarde hecht).
Vervolgens heb ik mij verbaasd over de prijs van de drankjes. Ik had een tinto de verano, een mengsel van rode wijn met een frisdrank. Ik vond het heel erg lekker en beduidend minder zwaar vallen dan een gewoon glas wijn. Dit koste maar € 2,20 per glas. Dus voor € 4,40 had ik bijna een maaltijd met drinken. Alle café's zitten elke avond vol en dat zal wel de reden zijn dat het uit kan om de hapjes gratis erbij te doen. Anders kan ik me niet indenken hoe de eigenaar er een bestaan uit kan halen.
Ik vond het heel erg leuk om een keer mee te maken en het contact met de andere nieuwkomers op een andere manier voort te zetten. Ik hoop dat ik het de volgende keer ook in mijn eentje durf. In Nederland ben ik al niet zo'n held om 's avonds in mijn eentje een bar binnen te lopen en hier is de drempel nog een stukje hoger omdat ik ook nog niet de taal spreek.
maandag 3 maart 2014
Teveel informatie
Vandaag was mijn eerste werkdag en die bestond vooral uit het ontvangen van heel erg veel informatie. Als ik het goed heb begrepen dan staat die informatie ook op de soort van usb-stick die we gekregen hebben dus dat ga ik wel bekijken als ik in staat ben om weer informatie op te nemen.
Het belangrijkste wat ik heb onthouden is dat ik zo snel mogelijk een NIE-nummer moet regelen omdat ik daarmee een Spaanse bankrekening kan openen en mij kan inschrijven bij een huisarts. Omdat niemand in Spanje iets anders spreekt dan Engels, moet ik voor het aanvragen van het NIE-nummer een collega van het werk meenemen die mij door de procedure heen kan helpen. Zoiets moet natuurlijk onder werktijd dus ik hoop dat ze daar met het inplannen van mijn inwerktraining rekening mee houden.
Omdat ik voor een speciaal team kom te werken, blijf ik niet de hele tijd bij de groep waarmee ik vandaag begonnen ben. Het team waarvoor ik kom te werken lijken enorm leuke mensen. Er stond zelfs al 1 iemand mij op te wachten bij binnenkomst om mij welkom te heten. In de pauze werd ik direct uitgenodigd om bij de mensen van "mijn" team te komen zitten. Ik denk dat het tekenend is voor de cultuur binnen het bedrijf, heel warm en open op de werkvloer maar aan de andere kant ook enorm veel regels en procedures die zo bureaucratisch zijn dat je er gillend gek van wordt.
Iets anders waar ik heel erg aan zal moeten wennen is dat de lunchpauze rond 14.00 uur is. Mijn maag denkt daar op dit moment toch heel erg anders over. Maar het is wel grappig dat rond die tijd iedereen de keuken induikt en in 1 van de 6 magnetrons iets warms te eten maakt, variërend van broccoli met bacon tot soep of chili con carne.
Ik ben op dit moment (19.30 uur) nog bezig met het naar binnen werken van mijn avondeten. Ook dat zal beduidend later zijn dan wat ik gewend ben en prettig vind.
Ik kruip straks lekker vroeg mijn bed in en zie morgen weer verder. Dan heb ik de laatste dag training met de groep waar ik vandaag mee ben begonnen. Vanaf woensdag krijg ik mijn training binnen het team waarvoor ik ga werken.
Het belangrijkste wat ik heb onthouden is dat ik zo snel mogelijk een NIE-nummer moet regelen omdat ik daarmee een Spaanse bankrekening kan openen en mij kan inschrijven bij een huisarts. Omdat niemand in Spanje iets anders spreekt dan Engels, moet ik voor het aanvragen van het NIE-nummer een collega van het werk meenemen die mij door de procedure heen kan helpen. Zoiets moet natuurlijk onder werktijd dus ik hoop dat ze daar met het inplannen van mijn inwerktraining rekening mee houden.
Omdat ik voor een speciaal team kom te werken, blijf ik niet de hele tijd bij de groep waarmee ik vandaag begonnen ben. Het team waarvoor ik kom te werken lijken enorm leuke mensen. Er stond zelfs al 1 iemand mij op te wachten bij binnenkomst om mij welkom te heten. In de pauze werd ik direct uitgenodigd om bij de mensen van "mijn" team te komen zitten. Ik denk dat het tekenend is voor de cultuur binnen het bedrijf, heel warm en open op de werkvloer maar aan de andere kant ook enorm veel regels en procedures die zo bureaucratisch zijn dat je er gillend gek van wordt.
Iets anders waar ik heel erg aan zal moeten wennen is dat de lunchpauze rond 14.00 uur is. Mijn maag denkt daar op dit moment toch heel erg anders over. Maar het is wel grappig dat rond die tijd iedereen de keuken induikt en in 1 van de 6 magnetrons iets warms te eten maakt, variërend van broccoli met bacon tot soep of chili con carne.
Ik ben op dit moment (19.30 uur) nog bezig met het naar binnen werken van mijn avondeten. Ook dat zal beduidend later zijn dan wat ik gewend ben en prettig vind.
Ik kruip straks lekker vroeg mijn bed in en zie morgen weer verder. Dan heb ik de laatste dag training met de groep waar ik vandaag mee ben begonnen. Vanaf woensdag krijg ik mijn training binnen het team waarvoor ik ga werken.
zondag 2 maart 2014
Even iets minder stoer
Het is nu zondagmorgen en ik zit vanuit mijn bed mijn blog bij te houden. Na een nacht veel en goed slapen ziet de wereld er stukken beter uit dan gisteren.
Omdat ik alle tijd die ik in Nederland had vooral nodig had voor de voorbereidingen, heb ik niet echt nagedacht wat mij in Granada te wachten stond. Laat staan dat ik nagedacht had over het avontuur waar ik mij, toch halsoverkop, in heb gestort. Hierdoor viel de realiteit toch wel een beetje rauw op mijn dak.
Bij aankomst op het vliegveld kwam de regen met bakken uit de lucht vallen en het heeft volgens mij de hele dag geregend. Omdat 's morgens om 04.00 uur mijn wekker al ging was ik best moe toen ik in Spanje aankwam. Ik verheugde mij erop om in het appartement eerst een paar uur op bed te gaan liggen om daarna op zoek te gaan naar iets wat de naam supermarkt droeg. Leuk idee, maar bij aankomst bij het appartement waren ze nog druk bezig met schoonmaken en werd mij vriendelijk verzocht om na een uur terug te komen. Het appartement bleek qua woongedeelte wel heel erg klein en het is echt heel erg donker. Dus dat was wel even schrikken. En daar stond ik dan in de regen en ik voelde mij diep ellendig. Waar was ik in godsnaam aan begonnen?
Dan maar eerst op zoek naar een supermarkt. Een beetje ontheemd door de straatjes gelopen en bij een boekwinkel een plattegrond van Granada gekocht. Altijd nuttig voor als je verdwaald bent ;-). In de boekwinkel ook maar even gevraagd naar een supermercado en die bleek niet ver van de winkel af te zitten. Het was een kleine supermarkt maar ze hadden voldoende om mij voor de komende dagen van eten te voorzien. Op mijn zoektocht terug naar het appartement kwam ik nog een grotere supermarkt tegen. Ik heb alleen geen idee of ik die weer terug ga vinden.
Drijfnat kwam ik terug in het appartement en besloot om eerst warm te worden met een lekkere douche. De douche voldoet aan alle verwachtingen maar het was direct duidelijk dat er chloor in het water zit. Daarna had ik wel zin in een grote beker warme thee. De pannen in het appartement zijn groot genoeg om een weeshuis van eten te voorzien maar een klein pannetje of keteltje om water te koken bleek niet aanwezig. En de thee was ook niet lekker vanwege het chloorwater.
Bij het uitpakken van de koffer kwam ik ergens onderin de kast een stapeltje lakens tegen die op het bed moeten. Ze zijn schoon maar het was ook duidelijk dat ze al tijden in de kast lagen. Ze roken enigszins muffig maar bij gebrek aan beter zal ik het ermee moeten doen. Maar het kwam mijn humeur niet echt ten goede.
Omdat ik op dat moment toch niet veel meer kon veranderen aan mijn situatie van dat moment ben ik maar vroeg naar bed gegaan en zoals gezegd, ziet de wereld er inmiddels een stukje beter uit. Ik heb ontdekt hoe ik in de magnetron water kan koken voor thee en ik ga straks op zoek naar een winkeltje waar ik water in een fles kan kopen. Het lijkt vandaag droog te blijven dus op zoek naar water ga ik straks even de andere kant van de straat bekijken.
Er zullen vast nog vaker momenten komen dat ik het even heel moeilijk ga krijgen. Dat is nu eenmaal het gevolg van een avontuur als dit. Bovendien heb ik geen gemakkelijk jaar achter de rug en ook dat zal nog een plekje moeten krijgen. Maar dan toch liever in een parkje met palmbomen en sinaasappelbomen dan in een huis in Nederland.
Omdat ik alle tijd die ik in Nederland had vooral nodig had voor de voorbereidingen, heb ik niet echt nagedacht wat mij in Granada te wachten stond. Laat staan dat ik nagedacht had over het avontuur waar ik mij, toch halsoverkop, in heb gestort. Hierdoor viel de realiteit toch wel een beetje rauw op mijn dak.
Bij aankomst op het vliegveld kwam de regen met bakken uit de lucht vallen en het heeft volgens mij de hele dag geregend. Omdat 's morgens om 04.00 uur mijn wekker al ging was ik best moe toen ik in Spanje aankwam. Ik verheugde mij erop om in het appartement eerst een paar uur op bed te gaan liggen om daarna op zoek te gaan naar iets wat de naam supermarkt droeg. Leuk idee, maar bij aankomst bij het appartement waren ze nog druk bezig met schoonmaken en werd mij vriendelijk verzocht om na een uur terug te komen. Het appartement bleek qua woongedeelte wel heel erg klein en het is echt heel erg donker. Dus dat was wel even schrikken. En daar stond ik dan in de regen en ik voelde mij diep ellendig. Waar was ik in godsnaam aan begonnen?
Dan maar eerst op zoek naar een supermarkt. Een beetje ontheemd door de straatjes gelopen en bij een boekwinkel een plattegrond van Granada gekocht. Altijd nuttig voor als je verdwaald bent ;-). In de boekwinkel ook maar even gevraagd naar een supermercado en die bleek niet ver van de winkel af te zitten. Het was een kleine supermarkt maar ze hadden voldoende om mij voor de komende dagen van eten te voorzien. Op mijn zoektocht terug naar het appartement kwam ik nog een grotere supermarkt tegen. Ik heb alleen geen idee of ik die weer terug ga vinden.
Drijfnat kwam ik terug in het appartement en besloot om eerst warm te worden met een lekkere douche. De douche voldoet aan alle verwachtingen maar het was direct duidelijk dat er chloor in het water zit. Daarna had ik wel zin in een grote beker warme thee. De pannen in het appartement zijn groot genoeg om een weeshuis van eten te voorzien maar een klein pannetje of keteltje om water te koken bleek niet aanwezig. En de thee was ook niet lekker vanwege het chloorwater.
Bij het uitpakken van de koffer kwam ik ergens onderin de kast een stapeltje lakens tegen die op het bed moeten. Ze zijn schoon maar het was ook duidelijk dat ze al tijden in de kast lagen. Ze roken enigszins muffig maar bij gebrek aan beter zal ik het ermee moeten doen. Maar het kwam mijn humeur niet echt ten goede.
Omdat ik op dat moment toch niet veel meer kon veranderen aan mijn situatie van dat moment ben ik maar vroeg naar bed gegaan en zoals gezegd, ziet de wereld er inmiddels een stukje beter uit. Ik heb ontdekt hoe ik in de magnetron water kan koken voor thee en ik ga straks op zoek naar een winkeltje waar ik water in een fles kan kopen. Het lijkt vandaag droog te blijven dus op zoek naar water ga ik straks even de andere kant van de straat bekijken.
Er zullen vast nog vaker momenten komen dat ik het even heel moeilijk ga krijgen. Dat is nu eenmaal het gevolg van een avontuur als dit. Bovendien heb ik geen gemakkelijk jaar achter de rug en ook dat zal nog een plekje moeten krijgen. Maar dan toch liever in een parkje met palmbomen en sinaasappelbomen dan in een huis in Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)