Zondag

Het is nu zondagmorgen (Blogspot heeft er nogal wat moeite mee om de juiste dag en tijd te bepalen) en ik was van plan om over de inhoud van mijn werk te schrijven. Dat doe ik een andere keer. Ik ga het vandaag hebben over de meest vreselijke dag van de week: Zondag.

Door de week ben ik druk met werk, wennen aan het Spaanse levensritme, zaken regelen en doodmoe van alle indrukken mijn bed in draaien. Soms gaan we met een groep van het werk op donderdagavond uit en op vrijdagavond heb ik mijn breigroepje. Zaterdag staat meestal in het teken van boodschappen doen en na afloop op een terrasje een tinto de verano drinken (als het weer het toelaat). Vervolgens is het zondag.

In landen zoals Spanje, waar je zonder steun van je familie het (in ieder geval financieel) niet gaat redden, draait de zondag om familie. Vanaf een uur of 3 stromen de terrasjes vol met grote families die met elkaar de rest van de dag al etend, drinkend en kletsend door gaan brengen. De meeste mensen van mijn team hebben een gezin, hun eigen familie of hun eigen vriendengroepje en hebben daar (hopelijk voor hun) een leuke zondag mee.

Dat is het moment dat ik mij heel erg eenzaam en alleen voel. Zeker als ik dan een rondje door de stad ga lopen om van het mooie weer te genieten en ik al die mensen zo gezellig met elkaar zie zitten. Dat is ook het moment dat ik ervan baal dat ik bijna geen Spaans spreek.

Ik weet ook wel dat ik de enige ben die in deze situatie verandering aan kan brengen en ik weet ook dat dit een algemeen probleem is. Als je de damesbladen erop na slaat is dat een veel gehoorde "klacht" van pas gescheiden vrouwen: de zondag dat de kinderen bij ex zijn is het moeilijkst om door te komen. En ook veel vrouwen die hun man verloren hebben vinden de zondag de ergste dag van de week.
Daarnaast is het in het algemeen op oudere leeftijd heel erg moeilijk om nieuwe vrienden te maken en in landen zoals Spanje nog eens extra omdat de meeste mensen hier hun vrienden op doen tijdens hun jeugd en het daar de rest van hun leven mee doen. Ze hebben niet de behoefte en neiging om hun vriendenkring uit te breiden.

Zodra ik voldoende Spaans spreek, is het mijn bedoeling om voor de zondag iets van vrijwilligerswerk te zoeken zodat ik op zondag in ieder geval iets te doen heb.
Het lijkt leuk, een heel nieuw leven in een ander land te beginnen en ik heb er zeker ook geen spijt van dat ik eraan begonnen ben. Maar er zitten zeker ook keerzijdes aan en voor voorlopig is dit er 1 van.

@Lot: ik vind de spreuk heel erg mooi!