dinsdag 22 april 2014

Ziek zijn in Spanje

Allereerst mijn hartelijke dank voor de virtuele knuffels en bemoediging. Het laatste woord over mijn huwelijk is voorlopig nog niet geschreven, dus ik kom er nog wel weer een keer op terug.

Op dit moment ben ik bezig verkouden te worden. Dat is niet zo verwonderlijk als je ziet in wat voor omstandigheden wij ons werk doen. Ik werk op de begane grond met 150 andere mensen aan een bureau wat minstens 1/3e kleiner is dan in Nederland gebruikelijk. De bureau's zijn per 4 aan elkaar geschakeld en gegroepeerd in 2 rijen van 4. Als ik niet goed uitkijk, rij ik met mijn bureaustoel zo tegen de bureaustoel van mijn collega die aan het blok van 8 bureau's achter mij werkt. Kortom: krap.
Daarnaast werken er meer mensen dan de luchtverversing aan kan, dus de luchtkwaliteit laat behoorlijk te wensen over. En als ze de airco aanzetten, bevriezen we met z'n allen. De laatste tijd wordt er bij het management door de teamleiders steeds meer geklaagd over een grote hoeveelheid ziekmeldingen vanwege luchtwegproblemen, vermoedelijk veroorzaakt door de luchtkwaliteit.


Het helpt ook niet dat je soms "gewoon" aan het werk moet, ook al ben je ziek. In mijn geval ben ik de enige die in staat is de Nederlandse payroll te draaien dus er zijn momenten dat ik aanwezig moet zijn anders loopt de boel in de soep, ziek of niet ziek. Dan liever halve dagen dan helemaal niet en zo zitten meer mensen op de benedenverdieping hun werk te doen.
Het was dus eerder een kwestie van wanneer ik voor de bijl zou gaan dan dat ik de dans zou ontspringen.

Voorlopig heb ik alleen maar keelpijn en ben ik snotterig, het valt allemaal wel mee. Veel drinken, vroeg naar bed en dan in het weekend lekker uitzieken. Bovendien kan ik mij niet ziek melden. Lang leve de Spaanse bureaucratie ;-) (hoewel ik heb ontdekt dat er meer landen zijn die zo werken).

Als ik mij ziek meld op het werk, moet ik naar de huisarts om een verklaring van ziekzijn te halen. Als de huisarts vindt dat ik binnen 3 dagen wel weer aan het werk kan, dan geeft hij daar een verklaring voor af. Als hij denkt dat het langer duurt dan krijg ik verklaring 1 en als ik beter ben moet ik weer naar de huisarts voor verklaring 2. Deze verklaringen moet ik inleveren bij de afdeling HR en die zorgen er dan voor dat mijn ziektedagen uitbetaald worden. O ja, en niet vergeten de verklaringen eerst via de scan in het urenprogramma in te voeren en daarna de originelen alsnog bij HR in te leveren.

Dus als ik mij ziek wil melden, heb ik een huisarts nodig. Hoe kom ik aan een huisarts? Via inschrijving als wonend in Granada. Wat heb ik daarvoor nodig? Een kopie NIE (check), een kopie van mijn huurcontract (check), een kopie van mijn identiteitskaart (check) en een elektriciteitsrekening op mijn naam op het adres van mijn huidige appartement. Pardon? Ik woon hier nog maar net dus die rekening heb ik nog niet. Navragen: die rekening krijg je 1x per 2 maanden via de huisbaas wat voor mij inhoudt uiterlijk juni. Het is niet handig om nu ziek te worden want ik kan niet naar de huisarts voor de benodigde verklaring.
Ik kom, in combinatie met NIE, arbeidscontract, identiteitskaart, huurcontract en de toekenning van mijn fiscale nummer, wel in aanmerking voor de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. Toch een hele geruststelling :-).

Ik snap nu ook hoe het komt dat behoorlijk zware medicijnen, die in Nederland alleen op doktersrecept verkrijgbaar zijn, gewoon aan de balie van de apotheek verkocht kunnen worden. Mensen kunnen het zich niet permitteren om ziek te zijn dus alles wat ervoor kan zorgen dat ze kunnen blijven functioneren, is meegenomen. Nog een reden trouwens om zover mogelijk bij huisartsen vandaan te blijven. Voor je het weet stoppen ze je vol met medicijnen die je nooit had willen hebben (en in Nederland ook nooit voor die kwaal had gekregen).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten