Het was in ieder geval leuk om Granada weer eens te verlaten. Vooral nu officieel is vast gesteld dat we hier te maken hebben met een hittegolf met temperaturen van in de 40C. Wat heel erg raar is, omdat we in Nederland niet anders weten,is dat hier in de stad amper een zuchtje wind is. Zodra je je neus buiten de deur steekt, loop je tegen een muur van warmte op waar geen beweging in is te krijgen.
We gingen met een gehuurde bus naar een soort van hostel/restaurant van een voormalig teamlid in de Alpujarras onder Trevelez. De Alpujarras zijn een onderdeel van de Sierra Nevada en hoewel we ook daar niet aan de hittegolf ontkwamen, was het er toch beduidend koeler dan in de stad. Hoogte maakt dus wel degelijk wat uit.
Er was een demonstratie en uitleg over de speciale ham uit Andalusië (in de supermarkt kun je een volledige poot ham kopen), stoelmassage, karaoke en een collega die amateur-astronoom is, had zijn telescoop meegenomen. Maar toen was een groot deel van de groep al zo dronken dat het niet leuk meer was (in mijn ogen). Na 2x kijken (saturnus met ringen en een ster die 1 lijkt in de hemel bleek uit 2 te bestaan) hield ik het voor gezien en heb ik tegen 01.00 uur mijn bed opgezocht. De rest kwam tegen 03.30 uur of nog later aanzetten.
Omdat iedereen behoorlijk dronken zijn bed in was geduikeld, liep het ontbijt en daardoor de eerste activiteit ook uit. Daarnaast had het overgrote deel (per ongeluk of expres) de instructies voor de deze activiteit niet goed gelezen. Het was de bedoeling om via een leuke weg naar de rivier te lopen waarbij het meenemen van water en goede schoenen toch wel noodzakelijk is. De meesten hadden geen water bij zich (of iets wat ze konden vullen met water) en stevige schoenen waren ook ver te zoeken. Vanwege de tijd en het gebrek aan voorbereiding is toen gekozen voor een kortere weg naar de rivier en vervolgens dezelfde weg weer terug. Bij terugkomst was er een maaltijd met een band die Ierse, Schotse en Engelse liedjes zong en natuurlijk de benodigde hoeveelheden wijn en bier. Na het eten dook het overgrote deel zijn bed weer in om vervolgens zich weer vol te laten lopen met bier en wijn.
Ik heb mij op mijn manier best vermaakt, al was het alleen maar door vol verbazing naar dit gedrag van mijn teamleden te kijken. Maar het heeft niet geleid tot een extra binding met mijn team. Ik voel mij nu meer een buitenaards wezen in een team vol vreemden dan dat ik deed voordat we op "teambuilding" gingen. Maar de omgeving was mooi, de mini-appartementjes waren gezellig en de eigenaren waren hartstikke leuke mensen. Op dit moment heb ik geen behoefte aan afzondering (het is echt in de middle-of-nowhere) maar het is zeker iets om nog eens naar toe te gaan.
Hieronder volgen nog een paar foto's:
Het was een blok met allemaal kleine appartementjes en ze zagen er allemaal ongeveer zo uit. |
Dit was de voorkant van het blok met huisjes. Er zat nog een volledige verdieping bovenop. |
Uitzicht vanaf het balkon op de rivier waar we een dag later heel zouden gaan. |
Ik had gehoopt op uitzicht op de hoogste berg van de Sierra Nevada, de Mulhacen, maar dat zat er helaas niet in. |
Beneden bij de rivier. De afdaling duurde toch nog 45 min terwijl het van bovenaf best dichtbij leek. |
Hier vlak bij loopt de G7, onderdeel van de E4 waardoor je van Gibraltar naar Cyprus kan lopen. Dan begint het wel te kriebelen om weer een lange trektocht te maken. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten