Een bekentenis

Ik ben hier nu 4 maanden en over het algemeen heb ik het hier naar mijn zin. Dat valt ook vrienden en familie op die regelmatig mijn blog lezen. Maar .... dit is het niet. Dit is leuk voor nu en in vergelijking met Nederland biedt Granada mij op dit moment mogelijkheden die ik in Nederland niet zou hebben of voor een bedrag dat in Nederland onbetaalbaar zou zijn. Maar het is niet de plek waar ik oud zou willen worden of waar ik voor veel langere tijd zou willen blijven.

Dat werpt natuurlijk de onvermijdelijke vraag op: wat en/of waar wil je dan naartoe. En daar moet ik het antwoord voor voorlopig schuldig op blijven. Want als er iets is wat deze 4 maanden duidelijk hebben gemaakt is dat het leven hier in feite niet echt anders is dan in Nederland. Natuurlijk loop ik hier tegen bureaucratische dingen aan en loop ik mij regelmatig te verbazen maar dat doet niets af aan het feit dat ik, net als in Nederland, naar mijn werk ga, de was moet doen, naar de supermarkt, iets leuks met anderen afspreken en nog steeds mijn huis schoon moet maken. Dit zijn dingen die hoe dan ook met mij meeverhuizen als ik ergens anders heen ga.

Ik ben wel nieuwsgierig naar andere culturen maar ik ben niet, zoals mijn Italiaanse teamgenote, geïnteresseerd in reizen om alle bezienswaardigheden in een plaats of een land af te reizen en die af te vinken op een "gezien-lijst". Ik zit mij dus op dit moment af te vragen wat het nut is van verhuizen naar een andere bestemming als er eigenlijk in de praktijk heel weinig veranderd. En als ik dan wel wil verhuizen, waar wil ik dan heen als het mij niet om de bezienswaardigheden gaat?

Op dit moment heb ik besloten om voor voorlopig gewoon te blijven zitten waar ik zit. Volgens mijn Spaanse lesboeken spreekt 50% van de wereldbevolking Spaans en als ik uiteindelijk toch voor Zuid-Amerika of Midden-Amerika zou kiezen dan is het spreken van Spaans wel handig om te kunnen. Daarnaast zou het ook wel handig zijn als ik iets van geld kan verdienen. Een mogelijkheid daartoe is het halen van een TEFL-certificaat.

TELF (Teaching English as a Foreign Language) is een opleiding die ik via internet vanuit Nederland kan doen en waarmee ik een internationaal erkend diploma als leraar Engels als buitenlandse taal kan behalen. Er zijn in Granada genoeg taalscholen waar ze docenten zoeken dus het zal geen probleem zijn om ergens een stageplek te vinden om naast de internet-cursus ook praktijkervaring op te doen. In september ben ik in Nederland en dan wil ik voor informatie langs bij de organisatie die deze opleiding in Nederland aanbiedt. Als ik dan een beeld heb van de mogelijkheden en de studiebelasting, zit ik er over te denken om met ingang van september aan deze opleiding te beginnen.

En dan zien we in maart wel weer als ik moet gaan bedenken of ik mijn contract voor mijn huidige werk om ga zetten in een contract voor vast. Ik hoop tegen die tijd inmiddels beter te weten wat ik wil en hoe. Mocht dat niet het geval zijn, dan blijf ik hier gewoon nog wat langer.