De sportschool

Sinds 3 weken ben ik lid van de sportschool, waarvan ik nu 2 weken ben wezen trainen. Trainen gaat namelijk een beetje moeilijk als je vanwege een verbrandde rug geen beha kan dragen.

Om te beginnen spreekt niemand op de hele sportschool (tot nu toe) geen woord Engels. Dus het is mij nog niet gelukt mijn training zo te krijgen als ik heb hebben wil. Omdat nu het zomerseizoen is begonnen, heb ik besloten het voor voorlopig maar even zo te laten. Ik ga ervan uit dat ik met het versnellen van mijn Spaanse lessen (update volgt) mij in september beter verstaanbaar kan maken dan nu. En misschien heb ik tegen die tijd ook de juiste persoon gevonden die mij toegang moet verlenen. Toegang gaat met vingerherkenning en de 2 trainers die ik tot nu toe heb gezien zijn niet in staat/bevoegd om dat te doen.

Tijdens mijn eerste training kreeg ik een schema en werden mij de desbetreffende machines aangewezen. Omdat ik die ook in Nederland gebruikte, had ik niet veel uitleg nodig en nu volg ik braaf mijn 8 oefeningen naast 10 min fietsen om warm te worden. Het is onduidelijk wanneer ik een nieuw trainingsschema ga krijgen. Ik begreep eerst na een maand en vervolgens werd het een week en nu heb ik nog steeds mijn eerste schema.
Tijdens het trainen heb ik ruim de tijd om naar alle spierbundels te kijken die met mij aan het trainen zijn en dat zijn er veel. Maar van de 4 trainingen die ik nu gedaan heb, ben ik nog nooit de enige vrouw geweest die aan het trainen is. Dat zou bij een normale sportschool wel anders zijn en dat geeft mij het gevoel dat ik een goede keuze heb gemaakt. Hoewel ik mijn personal trainer wel mis, ben ik blij dat ik weer train.

Het gebruik van allerlei "voedingssupplementen" is hier heel normaal en er staat dan ook een vitrine met dat soort spul tegenover de fietsen. Op een gegeven ogenblik kwam de trainer met een sleutel aanzetten, ging de vitrinekast open en werd uit een van de uitgestalde potten een klein zakje met wit spul gehaald. Er verdween wat geld van de ene in de andere hand en de deur ging weer dicht. Om 18.00 uur vindt er wisseling van de wacht plaats en ik had sterk de indruk dat de desbetreffende sporters daarop gewacht hadden.
Dit voorval natuurlijk uitgebreid met Française op het strand besproken en natuurlijk kent zij weer iemand die verslaafd is en daar ook sport. Ik zat mij na 2x sporten inmiddels wel af te vragen waar ik nu weer terecht was gekomen.

Dinsdag ben ik weer gaan trainen en toen had ik tijd om de papieren op de vitrine wat beter te bekijken. Kennelijk is het mogelijk om in plaats van een hele pot met hetzelfde spul op de sportschool losse porties te kopen. Daar ging mijn fantastische verhaal ;-). Maar ik ben er ook wel blij om. Trainen tussen spierbundels en zelf ook wat gestroomlijnder worden is niet erg maar er zijn grenzen.