Ik leek zo dicht in de buurt van duidelijkheid te komen. Gisteravond een telefoontje van Baas dat ik morgen gebeld zou worden door Hoofd P&O van tweede aandeelhouder om mijn conceptcontract te bekijken inclusief salaris. Dan zou alles vrijdag mooi rond komen en geregeld zijn.
Kom ik er vandaag achter dat Hoofd P&O pas maandag weer op het werk is :-(.
Ik weet wel dat mijn salariswens van € 2500,00 bruto per maand (die conform de ooit door tweede aandeelhouder opgestelde begroting was) niet door tweede aandeelhouder gehonoreerd is. Hierdoor zal het niet mogelijk zijn om via een verhuurmakelaar voor een huurhuis in aanmerking te komen. Baas heeft tijdens het telefoongesprek wel aangegeven dat hij mij op de een of andere manier wil compenseren maar omdat de makelaar naar een brutosalaris kijkt zal ik daar verder niet veel aan hebben.
Waar ik ook niet blij mee ben is het feit dat ik in een bedrijfspensioenfonds word gestopt. Met uitzondering van 2 jaar, heb ik tijdens mijn hele werkzame leven nog nooit in een pensioenfonds gezeten omdat ik bij bedrijven heb gewerkt die niet CAO-plichtig waren en ook geen bedrijfspensioenfonds hadden: eigen verantwoordelijkheid van de werknemer. Ik heb mijn pensioen dus volledig zelf geregeld en zit er dus niet op te wachten dat ik nu dubbel moet gaan betalen en minder nettoloon krijg.
Daarnaast speelt zowel bij Baas als bij mij de overtuiging dat dit niet de baan voor de rest van mijn leven is. Als ik voldoende uitdagingen krijg, kan ik het ergens lang volhouden maar op een gegeven ogenblik zijn de uitdagingen op en dan begin ik onrustig te worden en ga op zoek naar iets waarmee ik de boel weer op de kop kan zetten. Ook in dat geval is deelname aan een bedrijfspensioenfonds dus niet erg handig.
Ik ben dus nog steeds niet blij en baal ervan dat ik nog steeds niet weet waar ik aan toe ben.
Via een traditioneel huwelijk naar een LAT-huwelijk naar een leven alleen. Vanuit een baan in Spanje op zoek naar mijn droom zonder te weten wat die inhoudt. Van nauwelijks sporten vanwege blessures en andere gezondheidsproblemen toch blijven hopen om in 9 weken van Sevilla naar Santiago de Compostella te lopen. Via een gehucht, een vakantiechalet, een anti-kraakwoning en een flatje in Spanje op zoek naar een plek die ik thuis kan noemen. Kortom: Ik begin opnieuw.
vrijdag 1 november 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Elke keer weer een cliffhanger is voor je volgers geweldig, maar voor jou moet het zo langzamerhand ondragelijk zijn.
BeantwoordenVerwijderenWe blijven bij je...
;-)
Weet je ook waarom je salariswens niet is gehonoreerd. Lijkt me geen hoog bedrag voor een dergelijke functie.
BeantwoordenVerwijderenIlse