Hoera!!! De zomer is bijna over. Overdag is het nog steeds warm maar je kunt merken dat de afkoeling 's nachts beduidend meer is. 's Morgens naar mijn werk zie ik ook steeds meer mensen met een vestje aan. Zelfs ik zit er over te denken om een vestje aan te trekken maar op dit moment ben ik bang dat ik ze elke keer op het werk zal laten liggen met als gevolg dat mijn vestjes straks daar op de kapstok hangen in plaats van in mijn kast.
Afkoeling 's nachts maakt ook dat iedereen beter slaapt en dat is ook te merken op het werk. Vanwege de vakantieperiode moet iedereen binnen het team al extra tandjes bij zetten en door prutswerk van onze klant wereldwijd is de werkdruk nog hoger opgelopen. Daarnaast hoeven wij in de maand augustus maar 7 uur te werken terwijl we er 8 uitbetaald krijgen en het is duidelijk dat er een probleem ligt. Mensen zijn nu meer uitgerust en zijn iets vriendelijker, iets behulpzamer en dergelijke. En dat maakt het werk een stuk aangenamer.
Een tijdje geleden kreeg ik het verzoek om mij boven bij HR te melden. Bij aankomst bleek dat het ging om het tekenen van de intentieverklaring om nog een half jaar te blijven. Ik heb getekend en als ik terugkom uit Nederland zal mijn contract voor verlenging wel klaar liggen. Naast de zomer ga ik ook de winter in Granada meemaken en misschien dat ik er dan achter kom waarom de meeste Spanjaarden hier banger zijn voor de winter dan voor de hitte van de zomer.
Verder heeft het de gemeente behaagt mij in te schrijven als wonend in Granada. Net op tijd voor het maken van een aantal officiële documenten voor Nederland waar een bewijs van inschrijving nodig was. Zolang ik in dit appartement blijf wonen, ben ik van een hoop gedoe af, een extra reden om ervoor te zorgen dat ik financieel in dit appartement kan blijven wonen.
Mijn collega heeft met mijn huurbaas gebeld om te zeggen dat ik mijn huurcontract wilde verlengen maar voor Spanjaarden is zo'n telefoontje in juli veel te vroeg (mijn contract loopt eind september af). In de laatste week van september nog een keer bellen en dan kwam het wel in orde. Het lijkt er in ieder geval op dat ik voor het komende half jaar werk en een dak boven mijn hoofd heb en dat is een heel prettig gevoel.
Daarnaast heb ik ook mijn ziekenfondskaart gekregen waardoor het bezoek aan de specialist in september een stuk gemakkelijker zal zijn.
Voor zover ik weet zijn nu alle officiële documenten ontvangen. Ik zal er heel zuinig op zijn.
Eén van mijn verzoeken aan mijn nieuwe lerares Spaans was deelname aan het officiële examen in november op niveau A2. Zij was van mening dat als ik hard zou studeren dat dan B1 mogelijk zou zijn. Zij is de expert, dus best. Vorige week donderdag kreeg ik een email waarin zij schreef dat B1 mogelijk zou zijn mits ik harder zou werken dan dat ik tot nu toe deed en ik van 1 naar 2 lessen per week zou gaan. Vervolgens heb ik 3 dagen lang (vrijdag 15 augustus is hier een verplichte vrije dag) woordjes lopen stampen en mij verdiept in wanneer ik het werkwoord estar en wanneer ser moet gebruiken. De overhoring afgelopen woensdag was perfect en ik heb een goede indruk achter gelaten. Het maakt echter ook duidelijk dat als ik in mei 2015 mijn B2-niveau wil halen, dat er dan niet veel ruimte overblijft om er nog een studie naast te doen. Dus ik moet mijn plan om in september met mijn TEFL te beginnen nog eens flink overwegen. B2-niveau is het minimum vereiste om een taal voldoende te beheersen dat je bij overheidsdiensten zou kunnen werken. En ook voor andere werkgevers (bijvoorbeeld in het buitenland) is B2 een minimum.
Daarnaast ben ik druk om mijn bezoek aan Nederland voor te bereiden. Over een week vlieg ik voor een weekje terug om mijn winterkleren op te halen, hopelijk iets te doen aan de chaos die ik daar in februari achter heb gelaten en om aanwezig te zijn op de 80-ste verjaardag van mijn schoonvader. Maar volgens mij ben ik vooral bezig om met iedereen iets af te spreken zodat er niet veel tijd voor opruimen en inpakken over zal blijven zodat ik dezelfde chaos achter zal laten als in februari.
Via een traditioneel huwelijk naar een LAT-huwelijk naar een leven alleen. Vanuit een baan in Spanje op zoek naar mijn droom zonder te weten wat die inhoudt. Van nauwelijks sporten vanwege blessures en andere gezondheidsproblemen toch blijven hopen om in 9 weken van Sevilla naar Santiago de Compostella te lopen. Via een gehucht, een vakantiechalet, een anti-kraakwoning en een flatje in Spanje op zoek naar een plek die ik thuis kan noemen. Kortom: Ik begin opnieuw.
zaterdag 23 augustus 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Veel plannen! Ik blijf het echt superknap vinden dat je de stap gezet hebt om daarheen te gaan en dat je het ook allemaal zo goed weet te regelen. Sterkte en succes met alles!!
BeantwoordenVerwijderen