Hoewel ik weet dat ik zondag op het vliegtuig richting Nederland stap, valt hier nog niet veel aan voorbereidingen te bespeuren. "Mijn" pelgrim annex zwerver krijgt zaterdag alle restanten uit mijn koelkast en verder is het de bedoeling om mijn koffer zo leeg mogelijk richting Nederland te brengen. Ik heb vandaag late dienst (van 11.00 tot 18.00 uur) en heb tijd om de financiën van juli nog even in mijn blog te vermelden.
Inkomsten: € 1200,37
Uitgaven: € 881,19
Huur: € 399,00
Verzekeringen: € 32,32
Internet ed: € 33,55
Buskosten: € 22,81 (bus voor zondag en mijn retour naar Lanjaron)
Diversen: € 82,99 waarvan € 32,07 aan extra beschermende zonnebrandcrème en € 11,90 voor een boodschappenkarretje (om mijn rug te ontlasten)
Supermarkt: € 120,81
Zakgeld: € 178,89 waarvan € 138,85 aan sandalen en kleding
Medicijnen tegen de pijn in mijn been: € 10,83
Hoewel deze maand een behoorlijk positief resultaat laat zien ben ik gematigd tevreden. Ten eerste zit in mijn inkomsten een extra uitbetaling van de "minimal service day". Dat is een soort van overwerktoeslag die wij krijgen als we werken op een officiële Spaanse feestdag maar onze klant die feestdag niet heeft. Mijn normale loon is lager. In augustus krijg ik voor het eerst mijn normale loon uitbetaald en dan weet ik hoeveel ik, onder normale omstandigheden, netto verdien.
Ten tweede had ik mij ten doel gesteld om voordat mijn tweede contract in zou gaan op een uitgavenpatroon van rond de € 950,00 te zitten. Als ik hier mijn inschatting van € 75,00 energie per maand bij op tel dan kom ik daar deze maand net boven en in de maanden mei en juni heb ik dat bedrag ook niet gehaald. Hoewel de uitgaven allemaal verklaarbaar zijn is duidelijk dat er nog wat werk te verzetten is.
Ik zou in februari (als ik hier dan nog langer blijf) op zoek kunnen gaan naar een goedkopere woning maar heel veel minder dan wat ik nu betaal is niet echt mogelijk, hoewel € 50,00 per maand minder voor hier een heel bedrag is. Aan de andere kant ben ik volgens iedereen met mijn kleine cv-keteltje in de winter stukken goedkoper uit dan als een elektrische blazer mij van warmte moet voorzien. Ik heb mensen gesproken die in de winter, met 4 kinderen en 2 volwassenen, € 500,00 per maand kwijt zijn aan energiekosten om het huis een beetje redelijk warm te krijgen. Het is dus nog maar de vraag of ik in een ander huis goedkoper uit ben.
Ik heb nog een half jaar om mijn uitgaven op rond de € 950,00 te krijgen. Voor de maand augustus ga ik het in ieder geval niet halen want ik heb net mijn telefoonrekening ontvangen en dat was even slikken. Maar dat komt in het financiële overzicht van augustus wel.
vrijdag 29 augustus 2014
woensdag 27 augustus 2014
Een maaltijd
Granada (maar ik denk dat dat voor veel Spaanse steden geld) heeft enorm veel bedelaars. De meesten hebben hun vaste plek en sommigen vallen je meer op dan anderen. Zo had ik al een tijdje in de buurt van een supermarkt waar ik veel kom een man zien zitten die er anders uitzag dan de andere bedelaars die ik tot nu toe tegen was gekomen en waarvan ik een paar weken geleden ontdekte dat hij Duits sprak.
Vandaag liep ik een andere weg naar huis dan normaal omdat ik samen liep met een collega die bijna dezelfde kant op moest dan ik. Ik liep langs deze man en hij sprak mij aan. Hij had een behoorlijke kegel hoewel hij verzekerde dat hij, vanwege het warme weer, alleen maar water en cola dronk met heel af en toe een biertje. Hij was al 10 jaar alle pelgrimswegen in Europa aan het lopen en deed nu de Camino Plata (de zilverroute) die via Granada loopt.
Toen hij hoorde dat ik geprobeerd had naar Rome te lopen werd direct een tasje uit zijn rugzak gehaald met alle stempelkaarten en reisboekjes die hij in de loop van die 10 jaar verzameld had. Hij toonde mij vol trots het stempelboekje van zijn route naar Rome.
Maar nu zat hij vast in Granada. De volgende overnachtingsplek is 25 km verderop en de temperaturen zijn op dit moment te hoog om verder te kunnen. Dus via een priester heeft hij als pelgrim een gratis slaapplek in het klooster kunnen regelen en nu zit hij te bedelen en op een speciale fluit te spelen om voldoende geld te verdienen om in Granada te zitten wachten op beter weer. En spreekt hij af en toe voorbijgangers aan ;-).
Aan de ene kant ben ik dan jaloers, dat je in staat bent je hele leven in een rugzakje te stoppen (zijn rugzak was echt kleiner dan degene die ik toen meezeulde) en gewoon daar heen te gaan waar je gevoel zegt dat je heen moet. Aan de andere kant heb ik bij dit soort mensen ook het gevoel dat sprake is van een soort van vlucht. Dat er iets gebeurd is waar ze liever niet aan willen denken en mee dealen en dat pelgrimsroutes lopen dan een ideale manier is om daaraan te ontsnappen (en dat denk ik nog harder als ze een gigantische kegel hebben).
Afgezien van de onenigheid of Oekraïne naast Polen in Rusland ligt of meer zuidelijker, was het een leuk gesprek en vond ik het ook leuk om weer eens iemand te ontmoeten die weet hoe het is om al lopend door de wereld te trekken. Normaal gesproken werkt hij hier en daar onderweg als hulp bij het oogsten van allerlei gewassen en dan verdient hij weer voldoende om een tijdje verder te kunnen.
Ik geef nooit geld aan bedelaars maar toch wilde ik deze man op de een of andere manier helpen. Dus toen ik weer thuis kwam, heb ik voor 2 personen een pastamaaltijd in elkaar gedraaid en heb ik die even langs gebracht. Hij was er erg blij mee. Als het goed is krijg ik morgen het bakje met de lepel schoon weer terug, als ik hem tenminste kan vinden ;-)
Vandaag liep ik een andere weg naar huis dan normaal omdat ik samen liep met een collega die bijna dezelfde kant op moest dan ik. Ik liep langs deze man en hij sprak mij aan. Hij had een behoorlijke kegel hoewel hij verzekerde dat hij, vanwege het warme weer, alleen maar water en cola dronk met heel af en toe een biertje. Hij was al 10 jaar alle pelgrimswegen in Europa aan het lopen en deed nu de Camino Plata (de zilverroute) die via Granada loopt.
Toen hij hoorde dat ik geprobeerd had naar Rome te lopen werd direct een tasje uit zijn rugzak gehaald met alle stempelkaarten en reisboekjes die hij in de loop van die 10 jaar verzameld had. Hij toonde mij vol trots het stempelboekje van zijn route naar Rome.
Maar nu zat hij vast in Granada. De volgende overnachtingsplek is 25 km verderop en de temperaturen zijn op dit moment te hoog om verder te kunnen. Dus via een priester heeft hij als pelgrim een gratis slaapplek in het klooster kunnen regelen en nu zit hij te bedelen en op een speciale fluit te spelen om voldoende geld te verdienen om in Granada te zitten wachten op beter weer. En spreekt hij af en toe voorbijgangers aan ;-).
Aan de ene kant ben ik dan jaloers, dat je in staat bent je hele leven in een rugzakje te stoppen (zijn rugzak was echt kleiner dan degene die ik toen meezeulde) en gewoon daar heen te gaan waar je gevoel zegt dat je heen moet. Aan de andere kant heb ik bij dit soort mensen ook het gevoel dat sprake is van een soort van vlucht. Dat er iets gebeurd is waar ze liever niet aan willen denken en mee dealen en dat pelgrimsroutes lopen dan een ideale manier is om daaraan te ontsnappen (en dat denk ik nog harder als ze een gigantische kegel hebben).
Afgezien van de onenigheid of Oekraïne naast Polen in Rusland ligt of meer zuidelijker, was het een leuk gesprek en vond ik het ook leuk om weer eens iemand te ontmoeten die weet hoe het is om al lopend door de wereld te trekken. Normaal gesproken werkt hij hier en daar onderweg als hulp bij het oogsten van allerlei gewassen en dan verdient hij weer voldoende om een tijdje verder te kunnen.
Ik geef nooit geld aan bedelaars maar toch wilde ik deze man op de een of andere manier helpen. Dus toen ik weer thuis kwam, heb ik voor 2 personen een pastamaaltijd in elkaar gedraaid en heb ik die even langs gebracht. Hij was er erg blij mee. Als het goed is krijg ik morgen het bakje met de lepel schoon weer terug, als ik hem tenminste kan vinden ;-)
zaterdag 23 augustus 2014
Van alles en nog wat
Hoera!!! De zomer is bijna over. Overdag is het nog steeds warm maar je kunt merken dat de afkoeling 's nachts beduidend meer is. 's Morgens naar mijn werk zie ik ook steeds meer mensen met een vestje aan. Zelfs ik zit er over te denken om een vestje aan te trekken maar op dit moment ben ik bang dat ik ze elke keer op het werk zal laten liggen met als gevolg dat mijn vestjes straks daar op de kapstok hangen in plaats van in mijn kast.
Afkoeling 's nachts maakt ook dat iedereen beter slaapt en dat is ook te merken op het werk. Vanwege de vakantieperiode moet iedereen binnen het team al extra tandjes bij zetten en door prutswerk van onze klant wereldwijd is de werkdruk nog hoger opgelopen. Daarnaast hoeven wij in de maand augustus maar 7 uur te werken terwijl we er 8 uitbetaald krijgen en het is duidelijk dat er een probleem ligt. Mensen zijn nu meer uitgerust en zijn iets vriendelijker, iets behulpzamer en dergelijke. En dat maakt het werk een stuk aangenamer.
Een tijdje geleden kreeg ik het verzoek om mij boven bij HR te melden. Bij aankomst bleek dat het ging om het tekenen van de intentieverklaring om nog een half jaar te blijven. Ik heb getekend en als ik terugkom uit Nederland zal mijn contract voor verlenging wel klaar liggen. Naast de zomer ga ik ook de winter in Granada meemaken en misschien dat ik er dan achter kom waarom de meeste Spanjaarden hier banger zijn voor de winter dan voor de hitte van de zomer.
Verder heeft het de gemeente behaagt mij in te schrijven als wonend in Granada. Net op tijd voor het maken van een aantal officiële documenten voor Nederland waar een bewijs van inschrijving nodig was. Zolang ik in dit appartement blijf wonen, ben ik van een hoop gedoe af, een extra reden om ervoor te zorgen dat ik financieel in dit appartement kan blijven wonen.
Mijn collega heeft met mijn huurbaas gebeld om te zeggen dat ik mijn huurcontract wilde verlengen maar voor Spanjaarden is zo'n telefoontje in juli veel te vroeg (mijn contract loopt eind september af). In de laatste week van september nog een keer bellen en dan kwam het wel in orde. Het lijkt er in ieder geval op dat ik voor het komende half jaar werk en een dak boven mijn hoofd heb en dat is een heel prettig gevoel.
Daarnaast heb ik ook mijn ziekenfondskaart gekregen waardoor het bezoek aan de specialist in september een stuk gemakkelijker zal zijn.
Voor zover ik weet zijn nu alle officiële documenten ontvangen. Ik zal er heel zuinig op zijn.
Eén van mijn verzoeken aan mijn nieuwe lerares Spaans was deelname aan het officiële examen in november op niveau A2. Zij was van mening dat als ik hard zou studeren dat dan B1 mogelijk zou zijn. Zij is de expert, dus best. Vorige week donderdag kreeg ik een email waarin zij schreef dat B1 mogelijk zou zijn mits ik harder zou werken dan dat ik tot nu toe deed en ik van 1 naar 2 lessen per week zou gaan. Vervolgens heb ik 3 dagen lang (vrijdag 15 augustus is hier een verplichte vrije dag) woordjes lopen stampen en mij verdiept in wanneer ik het werkwoord estar en wanneer ser moet gebruiken. De overhoring afgelopen woensdag was perfect en ik heb een goede indruk achter gelaten. Het maakt echter ook duidelijk dat als ik in mei 2015 mijn B2-niveau wil halen, dat er dan niet veel ruimte overblijft om er nog een studie naast te doen. Dus ik moet mijn plan om in september met mijn TEFL te beginnen nog eens flink overwegen. B2-niveau is het minimum vereiste om een taal voldoende te beheersen dat je bij overheidsdiensten zou kunnen werken. En ook voor andere werkgevers (bijvoorbeeld in het buitenland) is B2 een minimum.
Daarnaast ben ik druk om mijn bezoek aan Nederland voor te bereiden. Over een week vlieg ik voor een weekje terug om mijn winterkleren op te halen, hopelijk iets te doen aan de chaos die ik daar in februari achter heb gelaten en om aanwezig te zijn op de 80-ste verjaardag van mijn schoonvader. Maar volgens mij ben ik vooral bezig om met iedereen iets af te spreken zodat er niet veel tijd voor opruimen en inpakken over zal blijven zodat ik dezelfde chaos achter zal laten als in februari.
Afkoeling 's nachts maakt ook dat iedereen beter slaapt en dat is ook te merken op het werk. Vanwege de vakantieperiode moet iedereen binnen het team al extra tandjes bij zetten en door prutswerk van onze klant wereldwijd is de werkdruk nog hoger opgelopen. Daarnaast hoeven wij in de maand augustus maar 7 uur te werken terwijl we er 8 uitbetaald krijgen en het is duidelijk dat er een probleem ligt. Mensen zijn nu meer uitgerust en zijn iets vriendelijker, iets behulpzamer en dergelijke. En dat maakt het werk een stuk aangenamer.
Een tijdje geleden kreeg ik het verzoek om mij boven bij HR te melden. Bij aankomst bleek dat het ging om het tekenen van de intentieverklaring om nog een half jaar te blijven. Ik heb getekend en als ik terugkom uit Nederland zal mijn contract voor verlenging wel klaar liggen. Naast de zomer ga ik ook de winter in Granada meemaken en misschien dat ik er dan achter kom waarom de meeste Spanjaarden hier banger zijn voor de winter dan voor de hitte van de zomer.
Verder heeft het de gemeente behaagt mij in te schrijven als wonend in Granada. Net op tijd voor het maken van een aantal officiële documenten voor Nederland waar een bewijs van inschrijving nodig was. Zolang ik in dit appartement blijf wonen, ben ik van een hoop gedoe af, een extra reden om ervoor te zorgen dat ik financieel in dit appartement kan blijven wonen.
Mijn collega heeft met mijn huurbaas gebeld om te zeggen dat ik mijn huurcontract wilde verlengen maar voor Spanjaarden is zo'n telefoontje in juli veel te vroeg (mijn contract loopt eind september af). In de laatste week van september nog een keer bellen en dan kwam het wel in orde. Het lijkt er in ieder geval op dat ik voor het komende half jaar werk en een dak boven mijn hoofd heb en dat is een heel prettig gevoel.
Daarnaast heb ik ook mijn ziekenfondskaart gekregen waardoor het bezoek aan de specialist in september een stuk gemakkelijker zal zijn.
Voor zover ik weet zijn nu alle officiële documenten ontvangen. Ik zal er heel zuinig op zijn.
Eén van mijn verzoeken aan mijn nieuwe lerares Spaans was deelname aan het officiële examen in november op niveau A2. Zij was van mening dat als ik hard zou studeren dat dan B1 mogelijk zou zijn. Zij is de expert, dus best. Vorige week donderdag kreeg ik een email waarin zij schreef dat B1 mogelijk zou zijn mits ik harder zou werken dan dat ik tot nu toe deed en ik van 1 naar 2 lessen per week zou gaan. Vervolgens heb ik 3 dagen lang (vrijdag 15 augustus is hier een verplichte vrije dag) woordjes lopen stampen en mij verdiept in wanneer ik het werkwoord estar en wanneer ser moet gebruiken. De overhoring afgelopen woensdag was perfect en ik heb een goede indruk achter gelaten. Het maakt echter ook duidelijk dat als ik in mei 2015 mijn B2-niveau wil halen, dat er dan niet veel ruimte overblijft om er nog een studie naast te doen. Dus ik moet mijn plan om in september met mijn TEFL te beginnen nog eens flink overwegen. B2-niveau is het minimum vereiste om een taal voldoende te beheersen dat je bij overheidsdiensten zou kunnen werken. En ook voor andere werkgevers (bijvoorbeeld in het buitenland) is B2 een minimum.
Daarnaast ben ik druk om mijn bezoek aan Nederland voor te bereiden. Over een week vlieg ik voor een weekje terug om mijn winterkleren op te halen, hopelijk iets te doen aan de chaos die ik daar in februari achter heb gelaten en om aanwezig te zijn op de 80-ste verjaardag van mijn schoonvader. Maar volgens mij ben ik vooral bezig om met iedereen iets af te spreken zodat er niet veel tijd voor opruimen en inpakken over zal blijven zodat ik dezelfde chaos achter zal laten als in februari.
zondag 17 augustus 2014
Het badhuis
Het was mijn bedoeling om eerder verslag te doen van mijn belevenissen in Lanjaron maar ik kon de foto's niet vinden die ik tijdens mijn bezoek van het dorpje genomen had. Ze stonden op mijn telefoon maar ik had geen idee hoe ik ze daar af kon halen.
Ik heb geen ervaring met kuuroorden. Komend uit Noord-Nederland was ik natuurlijk wel eens een keer naar Nieuweschans geweest en dat was een soort van dagvullend programma. Dat was dan ook wat ik soort van in mijn hoofd had toen ik mij bij de receptie van het hotel meldde. Ik had een speciale zomeraanbieding geboekt met 3 overnachtingen inclusief ontbijt en 3 dagen behandeling.
Ik kreeg de sleutel van mijn kamer en moest vervolgens een balie verder. Daar zaten de specialisten voor het kuuroord. Mijn gegevens werden uit een la gevist en ik kreeg mijn "behandelprogramma". Tot mijn verbazing stond alles op tijd en was het helemaal geen gebeuren wat een hele dag zou duren. Maximale behandeltijd: 1,5 uur. Op zaterdag moest ik om 11.00 uur klaar staan en de andere 2 dagen om 12.00 uur. Ik was blij dat ik voor de zekerheid een rol koekjes mee had genomen zodat ik de behandelingen niet met een rammelende maag hoefde te ondergaan.
Zaterdag tijdens het ontbijt was ik wel een van de jongeren en was het een mengeling van mensen in badjas en mensen in gewone kleding. Tegen 10.30 uur vertrok ik richting badhuis op slippers, in badpak en met badjas en blauwe beker voor het mineraalwater. Bij aankomst in het badhuis moest ik mijn eerste beker mineraalwater drinken en wachten totdat ik werd opgehaald.
Als eerste moest ik in een soort van bubbelbad met speciaal water. Roestig van kleur maar lekker warm en de bubbels waren ook super. Voor mij was het veel te snel afgelopen. Toen kwam een onderdeel dat wat minder was: op blote voeten 5 rondjes lopen over kiezelsteentjes terwijl koud water tegen mijn kuiten werd gespoten. Maar ik was niet de enige die over die steentjes liep te krukken en dan is gedeelde smart halve smart.
Wachten op de volgende behandeling die uiteindelijk wel mijn favoriet was. Ik werd in een hokje gezet waar van 3 kanten van boven naar beneden stralen water op mijn lichaam werden gespoten als een soort van massage. Regelmatig een kwartslag draaien en na 4 minuten draaien kwam er een medewerker langs en kreeg ik als aanvulling een watermassage uit een soort van brandslang.
Weer 5 rondjes over die stomme steentjes lopen en wachten op de stoomsauna. Ondertussen liters mineraalwater naar binnen werken. Na de stoomsauna nog weer 5 rondjes over de steentjes en toen was mijn programma afgelopen. Nee, niet helemaal: er stond nog verplicht relaxen.
Zondag stond het Romeinse badhuis op het programma wat op zich ook heel leuk was ware het niet dat het ijskoude water een kramp in mijn toch al pijnlijke been veroorzaakte die niet echt weg leek te trekken. Dus ik aan het einde van de dag richting balie met de vraag of dit normaal was (voor zover ik dat in het Spaans kon). Voor de zekerheid doorgestuurd richting de dokter van het badhuis, nieuwe medicijnen en een aangepaste behandeling voor maandag.
Maandag zou eigenlijk bijna hetzelfde zijn als zaterdag maar omdat ik van de dokter geen koud water meer mocht hebben was het wel de massage met de brandslang, dobberen in een bad met lekker warm water en de Finse sauna. Niet verkeerd maar ik heb daardoor wel de voorhoofdsmassage gemist. Uiteindelijk vond ik de behandeling van zaterdag het leukst en ik zit erover te denken om dit vaker te doen hoewel ik dan geen gebruik kan maken van de speciale aanbieding. Het was goed om er even uit te zijn.
In de tijd die over was ben ik het dorpje een paar keer op en neer geweest. Behalve het kuuroord valt er niet veel te beleven en hangt het van souvenirwinkels, restaurants en hotels aan elkaar. En overal zijn bronnen waar je water kunt tappen. Omdat ik van mijn huisarts een medicijn had gekregen wat naast spierontspanner ook als slaapmiddel werkt, heb ik elke avond op mijn hotelkamer iets van een maaltijd genomen zodat ik tijdens het eten mijn medicijnen kon nemen en vervolgens direct in slaap kon vallen. Alles met elkaar was het een zeer ontspannend weekend en dat had ik wel even nodig.
Ik heb geen ervaring met kuuroorden. Komend uit Noord-Nederland was ik natuurlijk wel eens een keer naar Nieuweschans geweest en dat was een soort van dagvullend programma. Dat was dan ook wat ik soort van in mijn hoofd had toen ik mij bij de receptie van het hotel meldde. Ik had een speciale zomeraanbieding geboekt met 3 overnachtingen inclusief ontbijt en 3 dagen behandeling.
Ik kreeg de sleutel van mijn kamer en moest vervolgens een balie verder. Daar zaten de specialisten voor het kuuroord. Mijn gegevens werden uit een la gevist en ik kreeg mijn "behandelprogramma". Tot mijn verbazing stond alles op tijd en was het helemaal geen gebeuren wat een hele dag zou duren. Maximale behandeltijd: 1,5 uur. Op zaterdag moest ik om 11.00 uur klaar staan en de andere 2 dagen om 12.00 uur. Ik was blij dat ik voor de zekerheid een rol koekjes mee had genomen zodat ik de behandelingen niet met een rammelende maag hoefde te ondergaan.
Zaterdag tijdens het ontbijt was ik wel een van de jongeren en was het een mengeling van mensen in badjas en mensen in gewone kleding. Tegen 10.30 uur vertrok ik richting badhuis op slippers, in badpak en met badjas en blauwe beker voor het mineraalwater. Bij aankomst in het badhuis moest ik mijn eerste beker mineraalwater drinken en wachten totdat ik werd opgehaald.
Als eerste moest ik in een soort van bubbelbad met speciaal water. Roestig van kleur maar lekker warm en de bubbels waren ook super. Voor mij was het veel te snel afgelopen. Toen kwam een onderdeel dat wat minder was: op blote voeten 5 rondjes lopen over kiezelsteentjes terwijl koud water tegen mijn kuiten werd gespoten. Maar ik was niet de enige die over die steentjes liep te krukken en dan is gedeelde smart halve smart.
Wachten op de volgende behandeling die uiteindelijk wel mijn favoriet was. Ik werd in een hokje gezet waar van 3 kanten van boven naar beneden stralen water op mijn lichaam werden gespoten als een soort van massage. Regelmatig een kwartslag draaien en na 4 minuten draaien kwam er een medewerker langs en kreeg ik als aanvulling een watermassage uit een soort van brandslang.
Weer 5 rondjes over die stomme steentjes lopen en wachten op de stoomsauna. Ondertussen liters mineraalwater naar binnen werken. Na de stoomsauna nog weer 5 rondjes over de steentjes en toen was mijn programma afgelopen. Nee, niet helemaal: er stond nog verplicht relaxen.
Zondag stond het Romeinse badhuis op het programma wat op zich ook heel leuk was ware het niet dat het ijskoude water een kramp in mijn toch al pijnlijke been veroorzaakte die niet echt weg leek te trekken. Dus ik aan het einde van de dag richting balie met de vraag of dit normaal was (voor zover ik dat in het Spaans kon). Voor de zekerheid doorgestuurd richting de dokter van het badhuis, nieuwe medicijnen en een aangepaste behandeling voor maandag.
 |
| Er zijn zo'n 20 van dit soort water- punten, allemaal voorzien van een tekst of gedicht. |
 |
| In Granada hangen ook dit soort doeken boven de weg tegen de zon. Ik heb wel gevraagd waarom er heksen hingen maar niet echt een antwoord gekregen. |
 |
| Bijna overal hebben de huizen bloemen en planten voor de deur. |
In de tijd die over was ben ik het dorpje een paar keer op en neer geweest. Behalve het kuuroord valt er niet veel te beleven en hangt het van souvenirwinkels, restaurants en hotels aan elkaar. En overal zijn bronnen waar je water kunt tappen. Omdat ik van mijn huisarts een medicijn had gekregen wat naast spierontspanner ook als slaapmiddel werkt, heb ik elke avond op mijn hotelkamer iets van een maaltijd genomen zodat ik tijdens het eten mijn medicijnen kon nemen en vervolgens direct in slaap kon vallen. Alles met elkaar was het een zeer ontspannend weekend en dat had ik wel even nodig.
donderdag 7 augustus 2014
Welkom terug ;-)
Afgelopen maandag kwam ik terug van mijn bezoek aan het kuuroord en het was mijn bedoeling om daar dinsdag uitgebreid over te bloggen. Dinsdag kwam ik echter op het werk om te ontdekken dat tijdens mijn afwezigheid de loonstroken-meneer kans had gezien om de lonen van juli 2x uit te betalen.
Hoewel niet mijn fout, ben ik wel degene die ervoor moet zorgen (met behulp van mijn HR-manager) dat alles met de loonstroken van augustus weer wordt rechtgezet. En om het nog ingewikkelder te maken, hebben de medewerkers ook nog eens de keuze gekregen om hun loon of terug te storten of te laten verrekenen. Dus ik ben dinsdag na het werk thuis gekomen om iets te eten in mijn maag te stoppen en mij vooral even te gaan vermaken in de sportschool. Vanwege mijn mogelijke hernia kan ik daar ook niet veel doen maar het blijft een goede manier om mij even af te reageren.
Woensdagavond was Spaanse les en vandaag was het de dag van de röntgenfoto's.
Rond 10.45 vertrok ik van mijn werk richting Gran Capitan waar ik mij om 11.30 uur bij de afdeling röntgen moest melden. Op het hele aanvraagformulier voor de röntgen was geen adres te bekennen. Alleen dat het Gran Capitan was, wat een redelijk grote straat vlak bij mijn huis is. Het gebouw bleek ik echter niet te kunnen missen.
Ik was aan de vroege kant en liep het gebouw binnen met de verwachting een balie tegen te komen waar ik mij kon melden en vragen waar ik heen moest. Dat was de eerste verkeerde aanname. Geen balie te bekennen en zo op het eerste gezicht ook niemand aan wie ik de weg kon vragen. Wel borden aan de muur maar zonder enige richtingaanwijzing. Uiteindelijk een soort van bewaker gevonden en die verwees mij naar de kelder.
In de kelder ook geen idee waar ik moest zijn. De enige gang ingelopen die aanwezig was en bij een openstaande deur gevraagd waar ik moest zijn. Aan de overkant van de gang, en ja, daar was ook een deur die open stond. Via een klein portaaltje kwam ik in een kamertje uit waar een man aan de telefoon hing. Hij gebaarde naar mijn papieren, onderbrak het telefoongesprek even om te zeggen dat ik op de gang moest wachten totdat ik opgeroepen werd en ging daarna weer verder met telefoneren. Er komt nog een vrouw binnen, ook die is onzeker waar ze moet zijn met uiteindelijk hetzelfde ritueel.
Mijn naam wordt afgeroepen (of wat daar voor door moet gaan) en meneer en ik gaan de ruimte binnen waar de foto's genomen moeten worden. Ik moet mijn behabandje los maken en wordt voor een plaat gezet. Man verdwijnt, komt weer terug en hetzelfde nog een keer maar nu vanaf de zijkant. Ik word weer naar de gang gestuurd om daar te wachten en om mijn beha weer dicht te wurmen en de andere vrouw wordt opgeroepen. Aan de lichten boven de deur kan ik zien dat zij ook 2 foto's moet hebben.
Terwijl ik daar zit, begin ik mij zorgen te maken of ze wel de goede zijkant hebben gefotografeerd. Ik krijg mijn foto's mee en ga weer terug richting werk. Ik overleg met een paar collega's en ik neem mij voor om de foto's thuis eens goed te bekijken om er zeker van te zijn of het wel of niet goed is gegaan. Mijn collega's denken daar anders over. Beter nu alvast een afspraak bij de dokter maken met de kans dat ze die "rare Hollandse" uitlachen dan het risico te lopen dat ik straks bij de specialist zit en alsnog voor een goede foto wordt weggestuurd en weer 2 maanden op een afspraak moet wachten.
Dus morgen ga ik weer naar de huisarts. Een andere dan de vorige keer want kennelijk is mijn huisarts met vakantie. Een collega heeft mijn verhaal vertaald en dan zien we wel wat de dokter ervan vindt. Inmiddels heb ik de foto's bekeken en volgens mij is het wel goed gegaan dus ga ik inderdaad voor niks naar de dokter. Het zal mij benieuwen.
Hoewel niet mijn fout, ben ik wel degene die ervoor moet zorgen (met behulp van mijn HR-manager) dat alles met de loonstroken van augustus weer wordt rechtgezet. En om het nog ingewikkelder te maken, hebben de medewerkers ook nog eens de keuze gekregen om hun loon of terug te storten of te laten verrekenen. Dus ik ben dinsdag na het werk thuis gekomen om iets te eten in mijn maag te stoppen en mij vooral even te gaan vermaken in de sportschool. Vanwege mijn mogelijke hernia kan ik daar ook niet veel doen maar het blijft een goede manier om mij even af te reageren.
Woensdagavond was Spaanse les en vandaag was het de dag van de röntgenfoto's.
Rond 10.45 vertrok ik van mijn werk richting Gran Capitan waar ik mij om 11.30 uur bij de afdeling röntgen moest melden. Op het hele aanvraagformulier voor de röntgen was geen adres te bekennen. Alleen dat het Gran Capitan was, wat een redelijk grote straat vlak bij mijn huis is. Het gebouw bleek ik echter niet te kunnen missen.
Ik was aan de vroege kant en liep het gebouw binnen met de verwachting een balie tegen te komen waar ik mij kon melden en vragen waar ik heen moest. Dat was de eerste verkeerde aanname. Geen balie te bekennen en zo op het eerste gezicht ook niemand aan wie ik de weg kon vragen. Wel borden aan de muur maar zonder enige richtingaanwijzing. Uiteindelijk een soort van bewaker gevonden en die verwees mij naar de kelder.
In de kelder ook geen idee waar ik moest zijn. De enige gang ingelopen die aanwezig was en bij een openstaande deur gevraagd waar ik moest zijn. Aan de overkant van de gang, en ja, daar was ook een deur die open stond. Via een klein portaaltje kwam ik in een kamertje uit waar een man aan de telefoon hing. Hij gebaarde naar mijn papieren, onderbrak het telefoongesprek even om te zeggen dat ik op de gang moest wachten totdat ik opgeroepen werd en ging daarna weer verder met telefoneren. Er komt nog een vrouw binnen, ook die is onzeker waar ze moet zijn met uiteindelijk hetzelfde ritueel.
Mijn naam wordt afgeroepen (of wat daar voor door moet gaan) en meneer en ik gaan de ruimte binnen waar de foto's genomen moeten worden. Ik moet mijn behabandje los maken en wordt voor een plaat gezet. Man verdwijnt, komt weer terug en hetzelfde nog een keer maar nu vanaf de zijkant. Ik word weer naar de gang gestuurd om daar te wachten en om mijn beha weer dicht te wurmen en de andere vrouw wordt opgeroepen. Aan de lichten boven de deur kan ik zien dat zij ook 2 foto's moet hebben.
Terwijl ik daar zit, begin ik mij zorgen te maken of ze wel de goede zijkant hebben gefotografeerd. Ik krijg mijn foto's mee en ga weer terug richting werk. Ik overleg met een paar collega's en ik neem mij voor om de foto's thuis eens goed te bekijken om er zeker van te zijn of het wel of niet goed is gegaan. Mijn collega's denken daar anders over. Beter nu alvast een afspraak bij de dokter maken met de kans dat ze die "rare Hollandse" uitlachen dan het risico te lopen dat ik straks bij de specialist zit en alsnog voor een goede foto wordt weggestuurd en weer 2 maanden op een afspraak moet wachten.
Dus morgen ga ik weer naar de huisarts. Een andere dan de vorige keer want kennelijk is mijn huisarts met vakantie. Een collega heeft mijn verhaal vertaald en dan zien we wel wat de dokter ervan vindt. Inmiddels heb ik de foto's bekeken en volgens mij is het wel goed gegaan dus ga ik inderdaad voor niks naar de dokter. Het zal mij benieuwen.
vrijdag 1 augustus 2014
Financieel overzicht mei en juni
Het is vrijdag en ik ben niet aan het werk. Dat voelt wel heel erg raar. Ook in Nederland heb ik nooit echt de behoefte gevoeld om buiten vakanties om een dag vrij te nemen. Eén van de teamcoördinatoren heeft mij verplicht om vrij te nemen en iets voor mijzelf te doen vandaar dat ik nu een lang weekend vrij ben. Ik was in eerste instantie van plan om een trektocht van 3 dagen te maken maar met een mogelijke hernia leek mij dat toch niet zo'n goed idee. Vandaar dat ik over 3 uur richting Lanjaron vertrek. Lanjaron is een kuuroord vlak bij Granada en ik heb daar een hotel geboekt met 3 dagen lang speciale baden en massages. Ik heb zoiets nog nooit eerder gedaan dus ik ben heel benieuwd. Naast het hotel en de behandeling (in totaal € 219,00 voor 3 nachten hotel met ontbijt en toegang tot alle faciliteiten) zal er ook nog wel het nodige aan eten en drinken betaald moeten worden. Op dit moment weet ik nog niet goed hoe ik dat zo goedkoop mogelijk voor elkaar ga krijgen maar ik was niet van plan om mijn relaxstoel te verlaten om in de dichtstbijzijnde supermarkt iets te drinken te halen.
En nu ik toch een vrije dag heb en nadenk over een fijn weekend zonder teveel uit te moeten geven, kan ik mooi even de financiële overzichten van mei en juni geven.
Mei:
En nu ik toch een vrije dag heb en nadenk over een fijn weekend zonder teveel uit te moeten geven, kan ik mooi even de financiële overzichten van mei en juni geven.
Mei:
Inkomsten: € 1215,23
Uitgaven: € 1232,33
Ik heb meer uitgegeven dan dat er ingekomen is maar wel verklaarbaar.
Uitgaven per onderdeel:
Huur: € 399,00
Verzekeringen: € 32,32
Overige vaste lasten (internet ed): € 54,42
Buskosten: € 5,00
Supermarkt: € 156,27
Uitgaven: € 1232,33
Ik heb meer uitgegeven dan dat er ingekomen is maar wel verklaarbaar.
Uitgaven per onderdeel:
Huur: € 399,00
Verzekeringen: € 32,32
Overige vaste lasten (internet ed): € 54,42
Buskosten: € 5,00
Supermarkt: € 156,27
Diversen: € 210,24 waarvan € 162,80 betrekking heeft op de Spaanse lessen (lesboeken, woordenboek, lessen zelf) Een deel hiervan komt in juni terug.
Zakgeld: € 120,10 een beetje aan de hoge kant maar inclusief toegang Alhambra en er waren veel uitjes en verjaardagen
Vliegtuig naar Nederland: € 254,98
Zakgeld: € 120,10 een beetje aan de hoge kant maar inclusief toegang Alhambra en er waren veel uitjes en verjaardagen
Vliegtuig naar Nederland: € 254,98
Dus over deze maand ben ik heel erg tevreden.
Juni:
Inkomsten: € 1202,62
Uitgaven: € 1073,34
Deze uitgaven komen redelijk in de richting van waar ik uiteindelijk per maand op uit wil komen. Na een jaar worden de belastingen hoger en dan zal ik netto rond de € 1000,00 en € 1050,00 per maand overhouden.
Uitgaven per onderdeel:
Juni:
Inkomsten: € 1202,62
Uitgaven: € 1073,34
Deze uitgaven komen redelijk in de richting van waar ik uiteindelijk per maand op uit wil komen. Na een jaar worden de belastingen hoger en dan zal ik netto rond de € 1000,00 en € 1050,00 per maand overhouden.
Uitgaven per onderdeel:
Huur: € 399,00
Gas, water licht (2 maanden): € 122,07
Gas, water licht (2 maanden): € 122,07
Verzekeringen: € 32,32
Overige vaste lasten: € 76,12 (aan de hoge kant ivm lopende abonnementen en afrekeningen vanuit Nederland)
Buskosten: € 25,42 (dagje naar het strand)
Supermarkt: € 157,21
Diversen: € 77,46 (verrekening van Spaanse lessen en € 60,00 voor drie maanden sportschool)
Zakgeld: € 166,47 waarvan € 100,00 voor de aankoop van een rugzak was en € 29,50 voor een soort van strandjurkje om een nieuwe verbranding te voorkomen.
Voor lange wandelingen (ook dagtochten) was mijn Nederlandse rugzak te klein omdat ik daar geen 1,5 liter water in mee kon nemen. Bovendien heb ik geen vliegtuigkoffertje en daar kan ik deze rugzak ook voor gebruiken.
Ziektekosten: € 17,27 voor alle keren dat ik richting farmacia moest vanwege mijn verbrandde rug.
Diversen: € 77,46 (verrekening van Spaanse lessen en € 60,00 voor drie maanden sportschool)
Zakgeld: € 166,47 waarvan € 100,00 voor de aankoop van een rugzak was en € 29,50 voor een soort van strandjurkje om een nieuwe verbranding te voorkomen.
Voor lange wandelingen (ook dagtochten) was mijn Nederlandse rugzak te klein omdat ik daar geen 1,5 liter water in mee kon nemen. Bovendien heb ik geen vliegtuigkoffertje en daar kan ik deze rugzak ook voor gebruiken.
Ziektekosten: € 17,27 voor alle keren dat ik richting farmacia moest vanwege mijn verbrandde rug.
Al met al ben ik redelijk tevreden. Ik let goed op hoe ik mijn geld uitgeef maar gun mijzelf regelmatig ook een terrasje, een ijsje of een ander uitje.
Of het leven hier veel goedkoper is dan in Nederland durf ik niet te zeggen. Volgens mij ben ik voor de supermarkt net zoveel kwijt als in Nederland maar terrasjes en ijsjes zijn in vergelijking met Nederland stukken goedkoper. Deze maand krijg ik nieuwe rekeningen voor gas, water en licht en daar zijn geen verrekeningen op toegepast (nu was een deel van de rekeningen nog voor rekening van de vorige bewoner) en kan ik beter beoordelen of gas, water en licht goedkoper zijn dan in Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)