Daarnaast ga ik nooit naar het strand, ik ga naar de zee. Ik heb twee keer aan de rand van de Middellandse zee gestaan en het leek meer op een groot kabbelend meer dan iets wat de naam zee waardig was. Niks geen golven, niks een branding en dan vind ik er niet veel aan. Ik had dan ook geen hoge verwachtingen toen mijn Franse teamlid (vanaf nu Française) vroeg of ik zin had om zaterdag met haar mee te gaan naar het strand.
Vanuit Granada zijn er 4 plaatsen met een strand die het vaakst bezocht worden als je geen auto hebt:
Salobrena, het dichtste bij
Almunecar, het meest toeristich
La Herradura, niet heel erg toeristisch en niet ver lopen vanaf de bushalte
Nerja, het mooist, het meest ver weg en minimaal een uur lopen voordat je op het strand bent.
Française koos het strand en gaf de bustijden door en zodoende stond ik voor de tweede keer sinds ik in Granada woon op het busstation. De bus wordt hier gebruikt zoals in Nederland de trein en het is heel normaal om 5 uur in de bus te zitten om een bezoek te brengen aan Madrid. Française had kaartjes gekocht voor het strand in La Herradura, € 20,00 voor een retourtje en een busreis van 1 uur en 45 minuten enkele reis.
Aangekomen in La Herradura was het niet ver van de bushalte naar het strand en bleek het niet erg druk te zijn. Er stond een redelijk stevige wind en of het daardoor kwam weet ik niet, maar er was zee zoals ik vind dat zee moet zijn. We waren even na 12.00 uur op het strand, de bus zou om 19.15 uur vertrekken dus we hadden genoeg tijd om ons te vermaken. Het strand is niet van zand maar van heel fijne steentjes met af en toe een paar stevige grote exemplaren die erg handig waren om met deze wind de handdoek op de plaats te houden.
Tegen 14.00 uur liep het strand leeg en de restaurants vol omdat iedereen het tijd vond om te gaan eten. Wij hadden onze eigen lunch meegebracht (inclusief fles wijn want dat hoort als je een Franse achtergrond hebt) maar het was een rare gewaarwording om ineens op een bijna verlaten strand te zitten. Sommige mensen pakten alles in om later op de dag alles weer uit te pakken. Anderen lieten hun parasol en stoelen staan en namen alleen hun tassen mee. Ik probeerde mij in te denken hoe Scheveningen eruit zou zien als rond 12.30 uur alleen maar handdoekjes op het strand zouden liggen omdat iedereen naar een terras ging om te eten maar ik kon me er geen beeld bij voorstellen.
Toen het tijd werd om naar huis te gaan en we voor de zoveelste keer gezandstraald werden door de stevige windvlaag kwamen we erachter dat we behoorlijk verbrand waren. Dat ondanks om het uur insmeren met zonnebrandcrème met hoge factor en een dunne omslagdoek om de meest gevoelige plekken te bedekken. Gelukkig zat bij het busstation in Granada een hele grote winkel die tot 22.00 uur open was zodat we beiden een goede aftersun milk konden halen. Hierdoor ben ik echt volledig ingeburgerd: strand en verbrand. Maar ik baal er wel van en het is behoorlijk pijnlijk.
Maar het is voor herhaling vatbaar en nu ik weet wat ik kan verwachten, kan ik voor een volgende keer wat aanvullende kleding kopen.
Hieronder volgen foto's van ons dagje aan het strand.
 |
| Het busstation |
 |
| Mijn eerste blik op de zee |
 |
| Onze lunch |
 |
| Ons plekje op het strand onder echte palmbomen |
 |
| Het strand lag in een soort van inham. Dit is de ene kant .. |
 |
| en dit is de andere kant. Het zou nog drukker worden |
 |
| Niet storen wij zijn met lunchpauze en komen terug |
Leuk verslagje en foto's.
BeantwoordenVerwijderenVraagje: je collega's, zijn dat (bijna) allemaal mensen die er tijdelijk wonen, of is het merendeel inwoners van Granada.
Als het veel zijn die er tijdelijk zijn heb je al snel gezamenlijke uitjes want iehdereen vult zijn vrije tijd graag op een leuke manier in en dit zijn erg aantrekkelijke dingen lijkt mij.
Oh ja nederland heeft alweer gewonnen en moet zondag weer
Hoi Lot, Dank je wel voor de voetbal update. Op de andere vraag kom ik binnenkort terug.
BeantwoordenVerwijderen