Gaaf

Gaaf zal vast niet een woord zijn wat "in" is maar het dekt wel de lading.
Elke maand pak ik een stukje van het normale leven op. Maart stond vooral in het teken van overleven en mijn weg vinden. April was in mijn eentje mijn werk doen en mijn eten en boodschappen op de rit krijgen. In mei was het tijd om te beginnen met Spaanse les en deze maand is sportmaand.

Voor degenen die nog maar net mijn blog lezen: In mijn vorige woonplaats had ik de luxe van een personal trainer omdat ik mij had laten strikken voor een 1/8 triatlon en vanwege blessures toch voorzichtig aan wilde doen. Op een gegeven ogenblik nam mijn personal trainer mij mee naar de afdeling gewichten van de sportschool en ik was verkocht. Ik bleek daar heel erg geschikt voor te zijn en was er best goed in. Ik zat er stiekem al over te denken om de triatlon te laten schieten en te trainen voor het open Fries kampioenschap bankdrukken.

Hier in Spanje heb ik mijn blessures door het vele wandelen er niet beter op gemaakt en daarom zat ik te denken aan Pilates. Niet dat dat leuk is om te doen maar het zou misschien wel nuttig en goed voor mij zijn. Ik hoorde verder wel verhalen van collega's die naar een sportschool vlak naast het werk gaan maar daar werd ik ook niet vrolijk van. Meer dan € 50,00 per maand betalen voor dingen waar ik toch nooit gebruik van zou maken en voor hooguit 2x per week vind ik zonde van het geld.

Een mail van mijn personal trainer bracht me weer terug bij de les. Gewoon doen wat ik leuk vind om te doen en dat is trainen met gewichten. Hij was wel bereid om mij van trainingsschema's te voorzien. Nu nog een plek vinden waar ik dan aan het werk kon. Een zaterdagmiddag op internet leverde een resultaat op waar ik direct blij van werd maar ook iets had van: als dit goed komt, komt er meer goed.

Het is namelijk een sportschool die gespecialiseerd is in het trainen van bodybuilders en grote spiermassa's. Er zit dan ook een winkel aan vast die allerlei "voedingssupplementen" verkoopt (dat wordt hier openlijk verkocht). De naam is geschreven in een lettertype wat de Hell's angels niet zou misstaan, inclusief doodshoofden. In het weekend een paar keer langs gelopen en op maandag iemand van het Italiaanse team gestrikt om mee te gaan kijken.
Het is inderdaad een erg bizarre sportschool maar zo gaaf, zo vreselijk gaaf! Ik voelde me er direct enorm op mijn gemak. En ook heel erg fijn: toen ik er was om te kijken waren 3 vrouwen aan het trainen. Volgens degene die ons rondleidde waren er zo'n 15 tot 20 vrouwen lid. Het zal wel een minderheid zijn maar toch leuker dan elke keer de enige vrouw te zijn.

Deze week kan ik nog niet beginnen omdat ik morgen mijn moeder van het vliegveld in Malaga ga halen. Die komt een weekje logeren. Maar volgende week donderdag na werk ga ik mij inschrijven en de vrijdag daarna ga ik mijn eerste training doen. Natuurlijk spreekt ook hier niemand iets anders dan Spaans, dus het zal wel weer ingewikkeld worden. Maar ik loop nu al 3 dagen met een "big smile" rond omdat ik deze sportschool gevonden heb.