Zwemles

Door alle berichten over plan B lijkt dat het enige in mijn leven te zijn maar de trainingen voor de triatlon in september dit jaar gaan gewoon door. Vanaf deze maand kan ik niet meer zeggen dat het PAS volgend jaar is waardoorhet ineens een stuk dichterbij lijkt en ook een stuk enger.

Vanwege mijn zware peesbladonsteking in beide hakken heeft het even geduurd voordat ik kon beginnen met hardlopen maar sinds half december ben ik bezig dat te doen via een speciaal door de podotherapeut opgesteld schema. Het bevalt nog voor geen meter vooral omdat ik tijdens het hardlopen mijn ademhaling niet onder controle krijg en mij daardoor opblaas. Deze hele maand is het trainen (helemaal niet jammer) er even bij ingeschoten maar ik probeer dit weekend de draad weer op te pakken.

Verder bleek het toch wel een probleem dat ik wel kan zwemmen (en niet onaardig qua tijd) maar niet met mijn hoofd onder water durf en soort van in paniek raak als ik onverwacht water in mijn gezicht krijg. Als je met 30 mensen in een kanaal om het hardst 500m gaat zwemmen dan is de kans groot dat ik water in mijn gezicht krijg. Wil ik de triatlon met enigszins goed gevolg af leggen dan moet ik iets aan mijn watervrees doen.

Gisteren was mijn eerste zwemles voor volwassenen: 4 deelnemers en 2 instructeurs. De hele les ben ik bezig geweest met de schoolslag en daarbij proberen met mijn mond in het water uit te ademen. In het begin was het af en toe even wild met de armen om mij heen slaan omdat het te eng/te diep was maar na een poosje kreeg ik het trucje door. Daarnaast moest ik mijn handen net onder water leggen en met mijn neus mijn handen aanraken. Dat bleek een beetje teveel van het goede. Ik weet nog goed hoe erg dat spelletje was waarbij je met je mond een snoepje of een appel uit een bak met water moest  opvissen.
De laatste oefening had ik aan het einde van de les nog niet onder de knie: bij het inademen recht vooruit kijken en bij het uitademen mijn kin op de borst doen maar mijn hoofd niet in het water. Dan ben ik toch wel blij dat we oefenen in een bad waarin ik kan staan.

Ik denk dat ik nog wel even bezig ben voordat ik als een dolfijn door het water duik. Volgende week wordt mijn programma iets aangepast en gooien ze er ook nog een stuk conditietraining bij. Voor nu ben ik blij dat ik voor een week mijn neus boven water kan houden.