zondag 22 februari 2015

Zo schattig!!

Sinds ik weet dat ik een vast contract ga krijgen, ben ik vreselijk moe. Kennelijk geeft het idee van een vast contract mij inderdaad rust en ontstaat ruimte om aan mijn gezondheid te werken en na te denken waar mijn grenzen liggen ten aanzien van het verzoek van Man in november. Met mijn verstand weet ik wel dat ik zo'n 1,5 jaar in overleefstand heb gestaan en mijn lichaam maakt dat nu nog eens even extra duidelijk. Tijd voor leuke dingen.

Eén van die dingen is het oversturen van mijn naaimachines met toebehoren, stoffen en patronen. Helaas heeft de lockmachine het transport niet overleefd. Hij is tijdens het transport ergens ontzet. Ik wacht op het snoer met bijbehorend pedaal en dan kan ik ermee naar de winkel om te zien of de machine nog gered kan worden. De gewone naaimachine is nu onderweg. Ik ben benieuwd hoe die door het transport heen komt. Deze naaimachine is beter beschermd omdat daar een koffer omheen zit, wat bij de lock niet het geval was. 
Het was een risico wat ik bewust heb genomen. De machines zijn zo'n 14 jaar oud en ongebruikt in Nederland worden ze er niet beter op, met name de normale naaimachine die elektronisch is. Verzenden kost tussen de € 15,00 tot € 30,00 per machine en voor dat bedrag heb ik hier geen nieuwe gekocht. Mocht er daarna een reparatie nodig zijn, dan kom ik nog niet aan de € 500,00 die ik hier voor een nieuwe machine neer moet tellen. 

Gisteren kreeg ik een appje van Française. Of ik zondag langs wilde komen voor een brunch en of ik naar de naaimachine wilde kijken. Het huis naast haar is leeg en ze is bezig dat huis te kopen. De koop is afhankelijk van Spaanse bureaucratie maar ze mag het nu al als haar eigendom beschouwen (behalve verbouwen) en in dat huis staat een meubel met een naaimachine. Zij heeft er geen verstand van maar ze was wel van mening dat het zonde was om het meubel voor schoenen te gebruiken als de machine nog werkte of te repareren was. En nu ben ik verliefd op een naaimachine. Hij is zo ontzettend schattig :-). Daarnaast onhandig en ik ben minstens € 100,00 kwijt voor transport en reparatie. Maar hij is het helemaal waard.
Er zijn geen naalden, er zijn geen spoeltjes, de knop voor de zigzagsteken zit muurvast, de spoelhouder ontbreekt, het snoer ontbreekt (hoewel ik het gevoel heb dat het snoer alleen nodig is voor het lampje) en de blokken voor zigzag en patroonsteken heb ik ook niet kunnen vinden. Maar op internet was wel een gebruiksaanwijzing te vinden en dat zal vast helpen. Ik schat dat de machine zo'n 30 tot 40 jaar oud is.


De Alfa 109 Alfamatic
Ervan uitgaande dat de normale machine uit Nederland, die elk moment binnen kan komen, het transport overleefd, is het echt onzinnig dat ik 2 naaimachines heb. Temeer omdat deze machine in een meubel zit van behoorlijke afmetingen. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen deze machine aan zijn lot over te laten. Ik hoop dinsdag tijd te hebben om naar de naaimachine-winkel te gaan om te vragen of de ontbrekende onderdelen bij hun te verkrijgen zijn. Ik zal de benodigde pagina's van de gebruiksaanwijzing printen want ik leer op Spaanse les niet de onderdelen van een naaimachine. En dan vooral heel erg hopen dat ik de onderdelen kan krijgen die ik nodig heb. 

3 opmerkingen:

  1. Die is mooi!
    Het zou me niet verbazen als deze machine nog een stuk ouder is. Aan het lettertype en de kleur van de machine te zien zou het ook eentje uit de jaren vijftig kunnen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb wat onderzoek op internet gedaan en daar kwam toch wel begin jaren 70 uit als moment dat deze machine in omloop kwam. Hij heeft ook een paar snufjes zoals een verstelbare naald en borduursteken (met de juiste blokken) die ik mij niet in kan denken in de jaren 50.

    BeantwoordenVerwijderen