Mijn buik vol van mannen

Afgelopen zaterdag ben ik terug gekomen van mijn vakantie in Sevilla met als hoogtepunt mijn bezoekje aan de opera. Ik had niet veel met Sevilla, het is duidelijk niet mijn stad en daarnaast was het, zeker de eerste 2 dagen, ook nog eens vreselijk koud. 
Maandag liep ik in de kou richting Plaza de España en kwam daarbij langs het theater. Daar hing een poster met een aankondiging van de opera Norma waarvan de eerste voorstelling vrijdag 6 februari was. Die dag was ik nog in Sevilla en ik nam mij voor om mijzelf te trakteren op een kaartje als er nog een plaatsje vrij was. En ja, er waren nog 5 plaatsen vrij. Het kaartje was echt heel erg duur (zeker met het salaris wat ik verdien) maar het was heel erg de moeite waard. Ik heb genoten en vond het zeker een herhaling waard. 

Woensdag besloot de zon toch tevoorschijn te komen waardoor de temperaturen beduidend aangenamer waren. Ik besloot nog een keer naar Plaza de España te gaan. Dat is een enorm groot plein met veel tegelwerk en de eerste keer in de kou met donkere wolken vond ik er niet veel aan. Misschien dat het met zon anders zou zijn. Ik geloof niet dat ik door de zon meer onder de indruk van het plein was maar het was wel een stuk leuker en gezelliger. Na mijn bezoek aan het plein besloot ik in het bijbehorende park van de zon te genieten en aan mijn Spaanse huiswerk te werken door het lezen van een boek in het Spaans.
Ik zat lekker te lezen en van de zon te genieten toen er een man langs kwam. Ik schatte hem in de 60 of ouder en hij begon tegen mij te praten. Voor zover als ik hem kon verstaan, gaf ik vriendelijk antwoord terug. Hij bleek in Nederland te hebben gewerkt maar is onder druk van zijn moeder uiteindelijk weer teruggegaan naar Spanje. Het was duidelijk dat deze man behoorlijk onder de plak van zijn moeder heeft gezeten. Hij heeft nooit een vrouw ontmoet en heeft tot haar dood voor zijn moeder gezorgd. Een Nederlandse vrouw was wel zijn droom dus de volgende keer als ik in Sevilla kwam, moest ik hem maar bellen. Dan kon ik bij hem in huis komen. Ik kreeg een briefje met zijn naam en telefoonnummer en vervolgens ging de man verder met zijn dagelijkse wandelingetje.

Voor mij was de lol van zitten in een park er wel even vanaf dus ik besloot weer richting centrum te lopen en daarbij nog een bepaalde wijk te bekijken die ik tot nu toe nog niet gezien had. Na de lunch besloot ik om te kijken of er bij de rivier nog een leuk parkje was waar ik rustig van de zon kon genieten. En ja, er was een parkje. Na een tijdje kwam een man naast mij op het bankje zitten. Ook hier wat heen en weer gepraat, de man leek redelijk normaal en vroeg uiteindelijk na een tijdje of ik zin had om iets met hem te gaan drinken. Het begon al wat kouder te worden dus op zich geen gek idee. Indachtig de opmerkingen van mijn collega's besloot ik het erop te wagen. Ik zei ja met daarbij uitdrukkelijk de aanvulling dat het alleen wat drinken was zonder iets erbij. Of mijn Spaans was niet goed genoeg of de man bleek Oost-Indisch doof want hij vond toch dat hij het recht had om mij aan te raken en te kussen. Het is mij uiteindelijk gelukt hem duidelijk te maken dat ik hier niet van gediend was en toen was meneer ook snel verdwenen.

Afgelopen maandag, op weg naar huis, kwam ik straatveegmeneer weer tegen. Binnen iets meer dan een week tijd was hij al volledig mijn naam vergeten en begon hetzelfde praatje als zovele mannen voor hem: dat ik zo mooi en aardig ben en zo'n mooi lichaam heb. Dus toen hij uiteindelijk vroeg of ik aanstaande zaterdag mee uitging heb ik vriendelijk laten weten dat ik dat niet van plan was. 

Op dit moment heb ik het wel even helemaal gehad met mannen en vooral met hun aanname dat zij rechten op mij hebben die zij niet hebben.