Ik werk, probeer op tijd boodschappen en gezonde maaltijden in huis te halen en doe 2x per week iets aan beweging. Vooral dat laatste is erg belangrijk: met een ontbijt van 8 bonbons en lunch van een zak chips met druiven (2 stuks fruit per dag zit er hier wel ingehamerd) zal ik toch moeten voorkomen dat ik over een paar weken niet meer in mijn kleren pas ;-).
Tegen 21.00 uur gaat bij mij zo'n beetje wel het licht uit om vervolgens weer een dag door te moeten komen.
En ondertussen loopt het schuldgevoel natuurlijk aan alle kanten op want het is niet zo dat er geen klusjes op mij liggen te wachten:
- de financiële administratie over de maand november van Man en mij
- het vertalen van een website van een oud-collega (op 3 pagina's na heb ik de eerste vertaling klaar). Als ruil voor het werk krijg ik een breipakket wat ik al jaren wil hebben, dus het levert ook nog iets op
- het vertalen van een website van een oud-collega (op 3 pagina's na heb ik de eerste vertaling klaar). Als ruil voor het werk krijg ik een breipakket wat ik al jaren wil hebben, dus het levert ook nog iets op
- via de ruilkring waar ik lid van ben, ligt er nog een half jaar administratie van iemand die ik in een excel-bestand moet zetten
- het beantwoorden van de mail van mijn vriendin in Duitsland (ik wil er niet weer 4 maanden over doen)
- het uitzoeken van een pizzeria in een plaats die tussen de woonplaats van een vriendin en mijn woonplaats in ligt zodat we beiden ongeveer evenveel rijden
- het oppakken van mijn Franse lessen zodat ik (eindelijk) in juni mijn eerste examen kan doen en daarbij het regelen van huiswerkbegeleiding
- een nieuwe koelkast regelen. Degene die ik van vrienden heb gekregen was toch te oud en mijn groenten bevriezen in de koellade terwijl ik de inhoud van het vriesvakje niet koud genoeg krijg
- nadenken over plan B voor als ik op het werk geen verlening aangeboden krijg
- sowieso nadenken over wat ik verder met mijn leven wil
- een afwas van 2 dagen wegwerken. Ik mis mijn vaatwasser :-(
- enz, enz.
Ik weet het wel, gewoon beginnen en dan volgt het goede gevoel vanzelf. In mijn eentje is er niemand anders die mijzelf een schop onder de kont kan geven dan ikzelf. Maar soms is het wel heel erg zwaar om overal alleen voor te staan. En dan blijft het heel verleidelijk om heel erg moe met chocolade op de bank te blijven hangen.
- het oppakken van mijn Franse lessen zodat ik (eindelijk) in juni mijn eerste examen kan doen en daarbij het regelen van huiswerkbegeleiding
- een nieuwe koelkast regelen. Degene die ik van vrienden heb gekregen was toch te oud en mijn groenten bevriezen in de koellade terwijl ik de inhoud van het vriesvakje niet koud genoeg krijg
- nadenken over plan B voor als ik op het werk geen verlening aangeboden krijg
- sowieso nadenken over wat ik verder met mijn leven wil
- een afwas van 2 dagen wegwerken. Ik mis mijn vaatwasser :-(
- enz, enz.
Ik weet het wel, gewoon beginnen en dan volgt het goede gevoel vanzelf. In mijn eentje is er niemand anders die mijzelf een schop onder de kont kan geven dan ikzelf. Maar soms is het wel heel erg zwaar om overal alleen voor te staan. En dan blijft het heel verleidelijk om heel erg moe met chocolade op de bank te blijven hangen.
Lastig hé, je weet dat je van chocolade eigenlijk heel moe wordt nadat je de eerste bloedspiegelstijging achter de rug hebt. Maar chocolade is ook zo lekker en makkelijk bij de hand.
BeantwoordenVerwijderenIk heb t ide dat jij jezlef nooit eens verwend maar weet natuurlijk niet of t zo is. Doe je weleens iets leuks voor jezelf? een dag lekker leuke dingen doen al is dat op de bank met een boek en een groot stuk chocola? een kadootje voor jezelf kopen?
BeantwoordenVerwijderenProbeer eens de komende tijd heel erg aan jezelf te denken en minder aan wat je MOET voor anderen. Je hebt je rust heel erg hard nodig om weer op krachten te komen. Een soort rustig aan tot t nieuwe jaar en dan weer dingen oppakken. Dikke knuffel in ieder geval en lekker eten hoor die chocola.
Als ik me er ongevraagd even mee mag bemoeien...
BeantwoordenVerwijderenSchuif die Franse lessen gerust (desnoods voor een paar jaar) op de lange baan. Eerst afwassen en dan een goede koelkast regelen. Daarna lijkt mij het afronden van die vertaling een zeer haalbare kaart. Vervolgens begint de rest wel weer te lopen.
En dat nadenken gaat bij jou helemaal vanzelf, dat hoef je echt niet op je lijst te zetten.
;-)
Vitamine D is mijn tip. En dan even beginnen met een hogere dosis. Lost geen problemen op maar kan er zeker deze donkere dagen voor zorgen dat je wat energie krijgt en zin in dinfen aanpakken. Succes! En een stap tegelijk.
BeantwoordenVerwijderen