Op zich voel ik mij zeer vereerd dat mijn baas mij bij al zijn plannen betrekt en mijn mening niet alleen op prijs stelt maar er ook regelmatig naar handelt. Maar nu gaat alles ineens in een stroomversnelling en dat houdt in: lange dagen, extra stress, weinig slaap en veel heen en weer rijden. Niet echt een handige toevoeging aan mijn leven met een lichaam waarvan de grenzen al volledig zijn opgerekt.
Het was tijdens 1 van die extra reizen dat het gebeurde.
Ik kan in mijn auto niet handsfree bellen dus vlak na vertrek had ik wel gemerkt dat ik een sms-je had gekregen maar kijken zat er niet in. Bij een tankstation onderweg (soms heeft de auto ook honger) gekeken en al tankend mijn baas een sms teruggestuurd. Te lui om daarna mijn telefoon weer in mijn tas te stoppen dus het ding onderin de voorconsole gelegd.
Bij het maken van een scherpe bocht hoorde ik mijn telefoon uit de console glijden en (naar ik dacht) onder de passagiersstoel vallen. Best, ik raap hem wel op als ik bij mijn baas op de stoep sta. Ik kom aan, parkeer de auto, kijk onder de stoel: geen telefoon. Ik kijk achter de stoel: geen telefoon. Ik kijk onder mijn eigen stoel: geen telefoon. Ik kijk achter mijn stoel: geen telefoon. Waar is mijn telefoon?
Ik leen de telefoon van mijn baas en bel mijzelf. Als ik mijn telefoon hoor, dan moet ik hem zo kunnen vinden. En ja, ik hoor iets, alleen niet zoals normaal maar ergens diep weg in de auto. Alsof mijn auto mijn telefoon op heeft gegeten. Blijkt mijn telefoon in het verwarmingskanaal te zijn geschoten via de opening voor de achterpassagiers. Daar krijg ik dat ding voor geen meter zelf uit, dat is garagewerk.
En zodoende werd een toch al drukke dag nog een stukje drukker want de garage is natuurlijk nog bij mijn oude woonplaats waardoor ik om 20.45 uur nog een uur mocht rijden naar Man om daar de nacht door te brengen. Man had inmiddels in boeken gezocht naar hoe het verwarmingskanaal van een auto eruit zag en had in de schuur een lange haak geknutseld om te kijken of hij de telefoon uit het kanaal kon vissen. En na 10 min proberen en hengelen had Man mijn telefoon weer uit het kanaal gehaald. Er zijn momenten dat ik heel veel van Man hou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten