Echt wel stoer!

In september heb ik als vrijwilliger geholpen bij de triatlon die in het dorp werd gehouden en 's avonds tijdens het "ik-ben-vrijwilliger-in-het-dorp"-feest heb ik mij laten overhalen om volgend jaar niet te helpen maar mee te doen. Dus september 2014 moet ik 500m zwemmen, 20km fietsen en 5km lopen (en dat zo rap mogelijk).
Omdat ik een blessure aan mijn enkels, knieën en hakken heb, is het zaak het trainen voor deze triatlon met beleid aan te pakken. Daarnaast ken ik mijzelf langer dan vandaag en weet ik ook dat ik zonder stok niet gemakkelijk tot bewegen ben aan te zetten. Dus wil mijn  deelname een persoonlijke overwinning en succes worden zonder dat ik daarna kreupel door het leven moet, dan is een personal trainer geen overbodige luxe.
Heb ik dus even mazzel dat in mijn nieuwe woonplaats een personal trainer te vinden is ;-).

Mijn trainer legt de zweep er goed overheen en doet 2x per week een poging mij af te beulen met aanpassingen als de training voor 1 van mijn blessures toch teveel van het goede is. In het weekend moet ik zelf in actie komen met de door hem opgegeven training. Gisteren stond zwemmen op het programma en van te voren had ik er een hard hoofd in dat ik alles af zou kunnen werken wat op zijn lijstje voor die dag stond:
2x 75m, 4x 50m, 2x 150m en 2x 100m afgewisseld met korte en lange rustpauzes. In totaal 34 baantjes van 25m = 850m.

Omdat ik op een niet leuke manier heb leren zwemmen (als je niet van de kant in het water durft te springen dan duwen we je wel van het startblok in het diepe) is zwemmen op zich niet het probleem maar wel in het water komen zonder dat mijn hoofd onder water gaat. Je zult mij dus niet snel op een startblok of duikplank zien staan. De angst om onder water te komen beïnvloedt mijn hele denken over het zwemmen en daardoor ontstaat eigenlijk ook het idee dat ik het eigenlijk niet goed kan.

Niets bleek echter minder waar te zijn. Binnen een uur had ik, tot mijn volle verbazing, het hele lijstje van Trainer afgewerkt. Ik ben er echt heel erg trots op dat ik het gehaald heb en dat het eigenlijk best gemakkelijk ging, hoewel ik na afloop toch wel moe was.
Trainer en ik waren ervan overtuigd dat het zwemmen mijn zwakste onderdeel van de triatlon zou zijn maar dat lijkt heel erg mee te vallen. Nu gaan we proberen sneller te worden zodat ik niet pas na een half uur uit het koude water kom maar het is een prettig idee dat ik de verplichte 500m in ieder geval zal kunnen halen.

Op dit moment geniet ik nog even na van mijn prestatie van gisteren. Ik trots, Trainer trots en Man trots.