Van alles en nog wat

Het kost mij veel tijd om mijn eigen leven bij te benen, wat natuurlijk niet handig is vooral omdat het over mijn leven gaat.

Inmiddels heb ik geleerd dat, afhankelijk van de leeftijd, in Spanje een man mee vragen om naar de film te gaan gelijk staat aan zeggen "ik hou van jou en ik wil een relatie met je." En laat dat nu net zijn wat ik gedaan heb. Naar mijn (Nederlandse) mening nog geen reden om direct mij in een seksueel getint gesprek te betrekken maar in ieder geval beter verklaarbaar. Zondag gaat mijn lerares weer een partijtje padel met Spaanse man spelen en dan hoop ik antwoord op een paar vragen te krijgen. 

Van koor-man heb ik inmiddels via een aantal mensen op het koor begrepen dat hij een paar jaar terug iets van een beroerte heeft gehad en dat hij daardoor wel veranderd is. Dat maakt bepaald gedrag beter verklaarbaar. Ik heb de eerste bijeenkomst van het groepje gescheiden mensen meegemaakt en het was een belevenis ;-). Het zou een soort van zelf-hulpgroep moeten zijn maar het lijkt tot op heden meer op een religieuze monoloog van koor-man die het heeft over begrippen die in het protestantisme niet bestaan (en als ze al bestaan een heel andere betekenis hebben). Ik weet eerlijk gezegd nog niet zo goed wat ik ervan moet vinden maar de tapas na afloop waren heel gezellig. In mijn directe omgeving maakt iedereen zich zorgen dat ik bij een soort van sekte terecht ben gekomen. Zelf denk ik dat het wel mee valt, bovendien is het voor mij onder normale omstandigheden al moeilijk om koor-man te verstaan, laat staan als hij een monoloog over misericordia aan het houden is (en ja, in Spanje kun je als vrouw Misericordia heten). Dus ik kom er voorlopig nog mee weg dat mijn Spaans niet goed genoeg is om alles goed te begrijpen.

Geen idee of ik het al verteld had, anders maar dubbel. Eind november had ik een paar dagen vrij en kreeg ik het verzoek van mijn back-up om samen koffie te gaan drinken. Nu zijn we niet de meest dikke vriendinnen en collega's dus ik was wel enigszins verbaasd. Bleek dat ze graag een maand onbetaald verlof wou in maart en dat mijn teamcoördinator en mijn teamleider de beslissing daarover bij mij hadden neergelegd want ze zou alleen maar weg kunnen als ik bereid zou zijn haar werk voor die maand over te nemen. Ik voelde mij wel enigszins voor het blok gezet en heel veel meer keuze dan ja zeggen heb je op zo'n moment ook niet. Als je nee zegt, heb je een probleem met iemand met wie je nauw moet samenwerken en als je ja zegt, weet je dat je een zware maand zult hebben waarin je voor 4 landen alles moet doen, inclusief de lonen. Een voordeel van ja zeggen is echter wel dat je zelf nog iets kunt sturen dus in maart draai ik 4 landen.

Vervolgens duurde het even voordat mijn hersens begonnen te werken maar afgelopen week kwam dan toch ineens wel het besef: wat zij kan, kan ik ook. Totdat zij erover begon wist ik niet eens dat de mogelijkheid van een maand onbetaald verlof op ons werk bestond. Ik wil graag de 4 weken CELTA-training doen voor lerares Engels. Dat kan natuurlijk ook met een maand onbetaald verlof. Het is dus niet nodig dat ik een sabbatical aanvraag en een plan moet maken voor wat ik na de 4 weken training ga doen en misschien is het zelfs mogelijk om maar 2 weken onbetaald verlof te vragen en de andere 2 weken als vakantie op te nemen. Dus deze week maar even een gesprekje met mijn back-up gehad en daarna het verzoek ingediend voor een maand onbetaald verlof in juli, onder het voorbehoud dat ik op de opleiding word aangenomen. Het is nu wachten op de officiële goedkeuring van mijn teamleider maar die zal er wel komen. Als het niet van mijn huidige teamleider is, dan zeker wel van mijn toekomstige teamleider.
Mijn lerares Spaans gaat binnenkort met mij om de tafel zitten omdat ik volgens haar in april en mei flink kan bijverdienen met het geven van Engelse bijles aan Spaanse middelbare school leerlingen.

Hieruit blijkt dat ook op het werk weer van alles en nog wat in beweging is. Mijn teamleider gaat weg (haar man heeft een baan in Duitsland gekregen) en mijn huidige teamcoördinator gaat haar vervangen. Daarnaast heeft ook een andere teamcoördinator een andere functie binnen het bedrijf gekregen waardoor er in ons team weer eens met poppetjes wordt geschoven. Onze nieuwe teamcoördinator is op dit moment de advisor voor Spanje en Portugal. Ik heb al een paar keer problemen met haar gehad omdat haar Engels vreselijk slecht is en zeker omdat Nederland, in vergelijking met de andere landen, een redelijk complex land is, zie ik dit niet echt zitten. Vervolgens wordt naar mijn mening gevraagd en krijg ik als reactie te horen dat van mij verwacht wordt dat ik mijn teamcoördinator ga steunen. Maar ik heb het trucje inmiddels door: doen wat van je verwacht wordt en ondertussen stilletjes op zoek naar andere mogelijkheden. Als ik in augustus terugkom, met hopelijk mijn certificaat op zak, dan kijk ik met open blik weer verder.

Vorig weekend was ik in Fortuna waar iemand die ik kende uit Nederland een kleine 3 week verbleef. Het was mijn eerste kennismaking met een enclave overwinteraars uit Duitsland en Nederland. Ik heb mijn ogen uitgekeken en mij weer uitstekend vermaakt. 

En nu ga ik vrolijk verder met het studeren voor mijn C1-examen wat ik in het weekend van 6 en 7 februari heb. Iedereen is ervan overtuigd dat ik dit op mijn sloffen ga halen maar ik merk bij mijzelf toch wel een gebrek aan kennis van een aantal essentiële grammaticale regels. Deze week ben ik vrij en ik hoop een flinke inhaalslag te kunnen maken. Daarna is het hopen dat het examen over onderwerpen gaat die mij aanspreken.