Neusje en feiten

Het is nu 14.45 uur en ik ben net een uur eerder vrijgelaten na de eerste 3 onderdelen van mijn CAE/C1-examen Engels. Van 09.00 tot 13.45 (het liep een kwartiertje uit): lezen en gebruik van Engels, schrijven en luisteren. Morgen nog een half uur voor het spreken en dan wachten op het resultaat. Het luisteren was moeilijk maar over het algemeen viel het me wel mee. De afgelopen 2 weken zouden dus in het teken van mijn examen Engels hebben moeten staan maar dat was niet het geval, hoewel ik wel braaf 1 week vrij had gevraagd om te studeren.

Als er iets in Nederland zou gebeuren waarvoor mijn aanwezigheid vereist is dan weet ik dat ik binnen een dag op plek van bestemming ben. Ik neem de eerste de beste bus naar Malaga, neem daar het eerste het beste vliegtuig naar Nederland en stap aldaar op de trein. Zo moeilijk is dat niet. Daardoor voelt Nederland ook niet als heel erg veel weg. Totdat er ineens dingen gebeuren.

Vorige week zaterdag kreeg ik een email van Ex: er was iemand binnen mijn schoonfamilie overleden. Desbetreffende vrouw was gevonden liggend op de keukenvloer. Voor zover ik weet werd ze al hard minder en mocht het van haar wel afgelopen zijn, maar persoonlijk zou ik het toch fijner hebben gevonden als ze niet in haar eentje was overleden en al zeker niet liggend op de keukenvloer. Het contact met bepaalde mensen binnen mijn schoonfamilie is nog steeds goed en als ik in Nederland zou zijn geweest dat was ik ook zeker naar de crematie gegaan. In ieder geval was ik persoonlijk even langs gegaan bij degene die haar heeft gevonden, want het lijkt me geen pretje om een huis binnen te gaan wetend dat je iets aan gaat treffen wat niet goed is.
En dan voelt Nederland ineens toch even heel erg ver weg. Natuurlijk heb ik via Whatsapp contact gezocht en iedereen veel sterkte gewenst en dat werd ook zeer op prijs gesteld maar dat is toch anders. 

Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat dit het tweede overlijden was in 3 dagen dus misschien was ik al gevoeliger dan anders. Afgelopen donderdag kreeg ik namelijk een telefoontje van een vriendin dat haar vader plotseling was overleden. Beiden wonend hier in Spanje, wat het dan weer iets gemakkelijker maakt maar Alicante is, zeker als je geen auto hebt, toch zo'n 8 uur reizen. Later bleek dat haar vader bij het zagen van een paar takken in een boom een elektriciteitskabel had geraakt. Stom ongeluk, fatale afloop en een hoop extra Spaanse bureaucratie. Van die kant uit heb ik het cultuurverschil meegemaakt tussen het regelen van een crematie in Nederland en Spanje. Zeker als je de taal dus niet voldoende machtig bent, gaat er een hoop niet zoals jij wilt. Uiteindelijk bestond mijn bijdrage aan het geheel aan uren via de Whatsapp steun geven. Zeker nuttig maar niet echt goed voor het concentreren op een examen Engels. Soms zijn er belangrijkere dingen in het leven.

Dus uiteindelijk was ik blij dat ik maandag "gewoon" weer aan het werk kon en heb ik mijn examen gelaten voor wat het was. Mijn Engels is niet slecht en iedereen is ervan overtuigd dat ik het examen wel ga halen. We zullen over een tijdje wel weten wie gelijk heeft gehad. 
Mocht ik het halen dan heb ik weer een belangrijke stap gezet in het verwezenlijken van mijn droom om lerares Engels te worden.