Verhuizen op z'n Spaans

Elke keer sta ik weer versteld van de verschillen tussen Spanje en Nederland terwijl ik na 2,5 jaar nu eigenlijk wel beter zou moeten weten. Vanmorgen op weg naar de boekhandel om wat uit te zoeken, kwam ik mijn yoga-lerares tegen. Zij werkt ook bij hetzelfde bedrijf en woont samen met een Spaanse man. Zij en haar partner hebben 1x per maand een lunch waarin ze, zonder onderbreking door de ander, hun hart kunnen luchten over de cultuurverschillen waar ze tegenaan lopen. Na afloop kunnen ze er om lachen en kunnen er dan weer voor een maand tegen. En dan hebben we het nog niet over de taalbarrière.
Dat geeft mij op dit moment de bevestiging dat ik waarschijnlijk nooit aan de cultuur hier zal kunnen wennen maar dat ik er uiteindelijk wel mee zal leren leven.

Een reactie op mijn vorige bericht was de vraag of er al een man in mijn leven was. Het antwoord daarop is nee en om mij heen kijkend naar al die paren van verschillende culturen die moeite hebben daar een middenweg in te vinden, weet ik eerlijk gezegd ook niet of ik daar wel op zit te wachten ;-). Maar als het op mijn pad komt, zie ik wel weer verder.

Als alles goed gaat krijg ik ergens (let wel, ergens maar geen idee wanneer precies) de sleutels van mijn nieuwe onderkomen. Vrijdag 2 september heb ik de borg betaald en de intentieverklaring getekend dat ik met ingang van 1 oktober de studio ga huren. Omdat de makelaar vergeten was 2 exemplaren uit te printen, zit ik nu nog steeds te wachten op een kopie voor mijn eigen administratie. Op de intentieverklaring staat mijn e-mailadres en de makelaar zou de kopie hier naar toesturen. Dan had ik zijn e-mailadres voor de gegevens van de persoon die mede moet ondertekenen.

De eigenaar van het gebouw wil dat iedere huurder een persoon heeft die borg staat voor de huurder. Makelaar was alleen vergeten te zeggen dat dit een persoon met een vaste baan moest zijn en geen zelfstandige. Dus toen ik vertelde dat mijn lerares Spaans wel borg wilde staan waren ze blij maar mocht het toch niet omdat zij niet in loondienst is. Uiteindelijk (zij het niet van harte) gingen ze akkoord met mijn broer. Dus ik zit te wachten op de kopie van de intentieverklaring per email zodat ik de ID-gegevens van Broer door kon sturen.
Inmiddels was het 7 september ;-).
Ik stuur maar eens een whatsapp en geef nogmaals mijn e-mailadres met het verzoek om mij een e-mailadres te sturen voor het doorsturen van de ID-gegevens. Geen reactie. Zonder ID-gegevens geen contract en als het contract eerst naar Nederland moet voor ondertekening en weer terug, dan begin ik toch een beetje ongerust te worden.

Uiteindelijk op de 19e maar een foto van de ID-gegevens gemaakt en die via de whatsapp naar de makelaar gestuurd. Daarbij de vraag of er verder nog iets nodig was. En zowaar: een reactie: Dank je wel en ik zal je zo snel mogelijk het contract doen toekomen. Mooi, er is beweging. Dinsdag kwam ik bij toeval de makelaar tegen toen ik op weg was naar de supermarkt. Het geijkte praatje en weer de toezegging dat het contract gemaakt zou worden. Op woensdag een berichtje: ik maak het contract vanavond. Ik voelde mij niet heel geweldig vanwege een aanhoudende verkoudheid, dus het berichtje van dezelfde avond gemist met de vraag of ik akkoord ging met 31 juli 2017 als einddatum van het contract maar dat ik altijd kon verlengen als ik dat wilde. Donderdagmorgen een berichtje teruggestuurd met akkoord.

Donderdag voor Spaanse etenstijd een e-mail met contract. Graag doorsturen naar broer voor ondertekening en dan per brief terugsturen. Wacht even, per brief terugsturen? Dat komt dus nooit op tijd aan. Broer: graag per post en per scan terugsturen. Om tot de ontdekking te komen dat het telefoonnummer van Broer ontbreekt. Er staat mij bij dat ik gevraagd heb of alles nu compleet was toen ik de ID-gegevens stuurde en ik heb daarop geen reactie gekregen.
Broer stuurt getekend contract terug en zit met dezelfde vraag als ik: heeft het wel zin om het contract ook nog per post op te sturen. Ik stuur de scan door naar de makelaar met de mededeling dat we het telefoonnummer van Broer wel tijdens de ondertekening van het contract in zullen vullen en de vraag of er nog een origineel per post moet komen.
Antwoord van de makelaar: dat moet de eigenaar beslissen en dat zien we dan wel. Vertaling naar het Nederlands: beter toch per post opsturen wat Broer uiteindelijk gedaan heeft.

Vervolgens besluit de makelaar heel optimistisch dat we elkaar volgende week (is aankomende week) zullen zien. Geen idee wanneer dat dus zal zijn maar hopelijk uiterlijk vrijdagmorgen omdat ik aankomende vrijdag en de maandag daarop vrij ben om te verhuizen. Woensdag zal ik wel weer wat berichtjes gaan versturen om tot een tijd en datum te komen.

Aan de andere kant, in Nederland moet je een wijziging in je internetaansluiting zo snel mogelijk doorgeven terwijl dat hier niet eerder dan 3 dagen van tevoren is omdat ze dat niet met een datum ver in de toekomst in het systeem kunnen zetten (ze sluiten je gewoon binnen 3 dagen af). 
Het zijn van die kleine dingen die het leven gemakkelijker of ingewikkelder maken. En natuurlijk met de allerbeste bedoelingen.