Besluiten nemen

In augustus leek het nog alsof er heel veel mogelijkheden waren. Recruitment UK zou mij bellen om te overleggen voor een aantal banen aldaar en ik dacht dat ik een goede kans maakte op de quality baan. We zijn nu weer een paar weken verder en ik ben niet gekozen voor de quality baan en recruitment UK heeft ook nog steeds niet gebeld. Dus in die zin soort van terug bij af.

Aan de andere kant werd het ook steeds duidelijk dat ik mijn leven niet heel veel langer in deze patstelling door kon brengen, wachtend op het verlossende antwoord van de ene dan wel de andere baan. Tijd om na zo'n 2 jaar eens een woordje te wisselen met mijn coach in Nederland. En toen ging het hard. Soms kan het heel verhelderend zijn om met een onafhankelijk persoon te sparren die heel goed weet hoe ik in elkaar steek en wat ik nodig heb om mijzelf en mijn neusje in de juiste richting te krijgen. Hoewel al zijn opmerkingen heel nuttig waren, was ik vooral blij met zijn opmerking dat ik er in al de tijd dat hij mij kent (en dat is toch al wel zo'n 9 jaar) nog nooit zo goed en gelukkig uit heb gezien.

Na wat heen en weer gepraat en gevraag kwamen we uiteindelijk tot de conclusie dat ik er voor nu het meest gebaat ben om gewoon te blijven waar ik ben. Mijn leven wordt steeds leuker en omdat ik nogal eens de neiging heb om het kind met het badwater weg te gooien, hebben we ook gekeken wat ik kon doen om mijn leven hier nog leuker te maken. Daar horen wat vaker uitstapjes naar de grote stad bij om daar naar de opera te gaan. Hoe doen we dat financieel? Door goedkoper te gaan wonen.

Natuurlijk zijn er wel wat meer mogelijkheden om wat geld bij te verdienen, bijvoorbeeld door privéles Engels te geven. Ik ben er echter nog niet aan toe om na jaren elke avond na mijn werk nog in actie te moeten komen, mijn vrije dinsdag- en donderdagavond op te geven voor privélessen. Dus voor nu is dat nog even geen optie en dat houdt in dat ik nu mijn plan om te verhuizen eindelijk vorm ga geven, of beter gezegd, heb vorm gegeven.
Hoewel ik heel blij ben met mijn huis, is het met € 400,00/maand aan de dure kant. Niet voor wat ik voor dat bedrag krijg maar in verhouding met mijn salaris. Meer dan de helft gaat op aan vaste lasten en er blijft zo'n € 140,00/maand over voor kleding, aankopen voor in het huis en zakgeld. Zelfs voor Spaanse begrippen is dat niet veel.

Afgelopen maandagavond had ik het gesprek met Coach en vanmorgen heb ik een studio gevonden die mij wel aanstaat. Het is dicht bij waar ik nu woon, wat als voordeel heeft dat ik mij niet weer een buurt eigen moet maken. Ik ga straks een huurcontract tekenen met ingang van 1 oktober en hoop mijn huidige huis met ingang van 15 oktober op te zeggen. Als het eerder kan, dan doen we dat op z'n Spaans en komen we er vast wel uit. Het huis staat nu al leeg, dus ik zou er per direct al in kunnen maar ik wil mijn huidige huisbaas niet voor het hoofd stoten en een redelijke opzegtermijn in acht nemen.
Als er iets is wat ik hier geleerd heb, is dat het in stand houden van relaties heel nuttig en waardevol is.

Met Coach heb ik afgesproken dat ik mijn leven nu eerst op orde ga brengen en dan na een maand of 2 uit ga stralen dat ik open sta voor een nieuwe uitdaging op werkgebied. Volgens hem komt er dan vanzelf wel iets op mijn pad, intern of extern. Dat zien we dan wel weer, eerst verhuizen.
De huur van de studio bedraagt € 300,00/maand dus € 100,00 goedkoper. Verder is dit bedrag inclusief internet waardoor ik ook nog eens rond de € 25,00/maand op mijn telefoonrekening ga besparen. Of ik uiteindelijk ook zal besparen op elektriciteit en verwarming durf ik op dit moment nog niet te zeggen. Maar met een besparing van € 125,00/maand ben ik al heel blij. Het zal het leven een stuk gemakkelijker maken.

Nu ga ik mij eerst eens bezig houden met mijn eerste verhuizing op zijn Spaans. Het zal mij benieuwen wat ik daar weer mee ga beleven.