Uiteindelijk, na een vriendelijk verzoek van mijn kant om mij de sleutel te geven op donderdagavond of vrijdagmorgen, werd de afspraak gemaakt dat ik donderdag om 18.00 uur het contract kon komen tekenen en dan ook de sleutel zou krijgen. Goed geregeld.
Internet liep uiteindelijk wat minder soepel. Ze zouden met ingang van 1 oktober stoppen en mij bellen voor bevestiging en uiteindelijk was ik donderdag mijn internet kwijt zonder het toegezegde telefoontje. Dus gisteravond zat ik mijn oude huis bij te komen van 4 heen en weertjes tussen oude en nieuwe huis, bedacht dat dit een goed moment was om de enquête voor het koor in te vullen en kon dus even niks. Maar goed, het is in ieder geval afgesloten.
Gisteren 4x heen en weer en vandaag 7x heen en weer en nog zijn alle spullen niet over. Mijn oude huis is op de 2e verdieping en dat zijn 28 treden. Mijn nieuwe huis is op de derde verdieping en dat zijn er 53. Zoals zoveel huizen in het centrum is er geen lift beschikbaar. Vanmiddag heeft een vriendin eventjes geholpen. We zijn eerst pizza wezen eten en daarna heeft ze mij geholpen met het uitpakken van een paar tassen/koffers en daarna hebben we samen nog een heen en weertje gedaan. Na thee te hebben gedronken is zij naar huis gegaan en heb ik mijn laatste heen en weertje van de dag gedaan.
Vervolgens nog wel 2 heen en weertjes richting chino want ik kom toch opbergruimte tekort.
En nu ben ik dus op. Om 19.00 uur zat ik al verlangend naar mijn bed te kijken en nu is het over half 9 en vind ik dat ik wel aan mijn verlangen toe mag geven.
Morgen staat in het teken van het organiseren van de chaos in mijn nieuwe huis, met een bezoekje aan de bouwmarkt om te kijken naar iets van een wasrek en terug naar de chine voor het ruilen van een doos die volgens de berekeningen onder het bed zou moeten passen en er niet onder past.
Zondag komt mijn lerares Spaans helpen om de laatste dingen over te brengen en dan rest mij alleen het schoonmaken in het oude huis.
vrijdag 30 september 2016
zaterdag 24 september 2016
Verhuizen op z'n Spaans
Elke keer sta ik weer versteld van de verschillen tussen Spanje en Nederland terwijl ik na 2,5 jaar nu eigenlijk wel beter zou moeten weten. Vanmorgen op weg naar de boekhandel om wat uit te zoeken, kwam ik mijn yoga-lerares tegen. Zij werkt ook bij hetzelfde bedrijf en woont samen met een Spaanse man. Zij en haar partner hebben 1x per maand een lunch waarin ze, zonder onderbreking door de ander, hun hart kunnen luchten over de cultuurverschillen waar ze tegenaan lopen. Na afloop kunnen ze er om lachen en kunnen er dan weer voor een maand tegen. En dan hebben we het nog niet over de taalbarrière.
Dat geeft mij op dit moment de bevestiging dat ik waarschijnlijk nooit aan de cultuur hier zal kunnen wennen maar dat ik er uiteindelijk wel mee zal leren leven.
Een reactie op mijn vorige bericht was de vraag of er al een man in mijn leven was. Het antwoord daarop is nee en om mij heen kijkend naar al die paren van verschillende culturen die moeite hebben daar een middenweg in te vinden, weet ik eerlijk gezegd ook niet of ik daar wel op zit te wachten ;-). Maar als het op mijn pad komt, zie ik wel weer verder.
Als alles goed gaat krijg ik ergens (let wel, ergens maar geen idee wanneer precies) de sleutels van mijn nieuwe onderkomen. Vrijdag 2 september heb ik de borg betaald en de intentieverklaring getekend dat ik met ingang van 1 oktober de studio ga huren. Omdat de makelaar vergeten was 2 exemplaren uit te printen, zit ik nu nog steeds te wachten op een kopie voor mijn eigen administratie. Op de intentieverklaring staat mijn e-mailadres en de makelaar zou de kopie hier naar toesturen. Dan had ik zijn e-mailadres voor de gegevens van de persoon die mede moet ondertekenen.
De eigenaar van het gebouw wil dat iedere huurder een persoon heeft die borg staat voor de huurder. Makelaar was alleen vergeten te zeggen dat dit een persoon met een vaste baan moest zijn en geen zelfstandige. Dus toen ik vertelde dat mijn lerares Spaans wel borg wilde staan waren ze blij maar mocht het toch niet omdat zij niet in loondienst is. Uiteindelijk (zij het niet van harte) gingen ze akkoord met mijn broer. Dus ik zit te wachten op de kopie van de intentieverklaring per email zodat ik de ID-gegevens van Broer door kon sturen.
Inmiddels was het 7 september ;-).
Ik stuur maar eens een whatsapp en geef nogmaals mijn e-mailadres met het verzoek om mij een e-mailadres te sturen voor het doorsturen van de ID-gegevens. Geen reactie. Zonder ID-gegevens geen contract en als het contract eerst naar Nederland moet voor ondertekening en weer terug, dan begin ik toch een beetje ongerust te worden.
Uiteindelijk op de 19e maar een foto van de ID-gegevens gemaakt en die via de whatsapp naar de makelaar gestuurd. Daarbij de vraag of er verder nog iets nodig was. En zowaar: een reactie: Dank je wel en ik zal je zo snel mogelijk het contract doen toekomen. Mooi, er is beweging. Dinsdag kwam ik bij toeval de makelaar tegen toen ik op weg was naar de supermarkt. Het geijkte praatje en weer de toezegging dat het contract gemaakt zou worden. Op woensdag een berichtje: ik maak het contract vanavond. Ik voelde mij niet heel geweldig vanwege een aanhoudende verkoudheid, dus het berichtje van dezelfde avond gemist met de vraag of ik akkoord ging met 31 juli 2017 als einddatum van het contract maar dat ik altijd kon verlengen als ik dat wilde. Donderdagmorgen een berichtje teruggestuurd met akkoord.
Donderdag voor Spaanse etenstijd een e-mail met contract. Graag doorsturen naar broer voor ondertekening en dan per brief terugsturen. Wacht even, per brief terugsturen? Dat komt dus nooit op tijd aan. Broer: graag per post en per scan terugsturen. Om tot de ontdekking te komen dat het telefoonnummer van Broer ontbreekt. Er staat mij bij dat ik gevraagd heb of alles nu compleet was toen ik de ID-gegevens stuurde en ik heb daarop geen reactie gekregen.
Broer stuurt getekend contract terug en zit met dezelfde vraag als ik: heeft het wel zin om het contract ook nog per post op te sturen. Ik stuur de scan door naar de makelaar met de mededeling dat we het telefoonnummer van Broer wel tijdens de ondertekening van het contract in zullen vullen en de vraag of er nog een origineel per post moet komen.
Antwoord van de makelaar: dat moet de eigenaar beslissen en dat zien we dan wel. Vertaling naar het Nederlands: beter toch per post opsturen wat Broer uiteindelijk gedaan heeft.
Vervolgens besluit de makelaar heel optimistisch dat we elkaar volgende week (is aankomende week) zullen zien. Geen idee wanneer dat dus zal zijn maar hopelijk uiterlijk vrijdagmorgen omdat ik aankomende vrijdag en de maandag daarop vrij ben om te verhuizen. Woensdag zal ik wel weer wat berichtjes gaan versturen om tot een tijd en datum te komen.
Aan de andere kant, in Nederland moet je een wijziging in je internetaansluiting zo snel mogelijk doorgeven terwijl dat hier niet eerder dan 3 dagen van tevoren is omdat ze dat niet met een datum ver in de toekomst in het systeem kunnen zetten (ze sluiten je gewoon binnen 3 dagen af).
Het zijn van die kleine dingen die het leven gemakkelijker of ingewikkelder maken. En natuurlijk met de allerbeste bedoelingen.
Dat geeft mij op dit moment de bevestiging dat ik waarschijnlijk nooit aan de cultuur hier zal kunnen wennen maar dat ik er uiteindelijk wel mee zal leren leven.
Een reactie op mijn vorige bericht was de vraag of er al een man in mijn leven was. Het antwoord daarop is nee en om mij heen kijkend naar al die paren van verschillende culturen die moeite hebben daar een middenweg in te vinden, weet ik eerlijk gezegd ook niet of ik daar wel op zit te wachten ;-). Maar als het op mijn pad komt, zie ik wel weer verder.
Als alles goed gaat krijg ik ergens (let wel, ergens maar geen idee wanneer precies) de sleutels van mijn nieuwe onderkomen. Vrijdag 2 september heb ik de borg betaald en de intentieverklaring getekend dat ik met ingang van 1 oktober de studio ga huren. Omdat de makelaar vergeten was 2 exemplaren uit te printen, zit ik nu nog steeds te wachten op een kopie voor mijn eigen administratie. Op de intentieverklaring staat mijn e-mailadres en de makelaar zou de kopie hier naar toesturen. Dan had ik zijn e-mailadres voor de gegevens van de persoon die mede moet ondertekenen.
De eigenaar van het gebouw wil dat iedere huurder een persoon heeft die borg staat voor de huurder. Makelaar was alleen vergeten te zeggen dat dit een persoon met een vaste baan moest zijn en geen zelfstandige. Dus toen ik vertelde dat mijn lerares Spaans wel borg wilde staan waren ze blij maar mocht het toch niet omdat zij niet in loondienst is. Uiteindelijk (zij het niet van harte) gingen ze akkoord met mijn broer. Dus ik zit te wachten op de kopie van de intentieverklaring per email zodat ik de ID-gegevens van Broer door kon sturen.
Inmiddels was het 7 september ;-).
Ik stuur maar eens een whatsapp en geef nogmaals mijn e-mailadres met het verzoek om mij een e-mailadres te sturen voor het doorsturen van de ID-gegevens. Geen reactie. Zonder ID-gegevens geen contract en als het contract eerst naar Nederland moet voor ondertekening en weer terug, dan begin ik toch een beetje ongerust te worden.
Uiteindelijk op de 19e maar een foto van de ID-gegevens gemaakt en die via de whatsapp naar de makelaar gestuurd. Daarbij de vraag of er verder nog iets nodig was. En zowaar: een reactie: Dank je wel en ik zal je zo snel mogelijk het contract doen toekomen. Mooi, er is beweging. Dinsdag kwam ik bij toeval de makelaar tegen toen ik op weg was naar de supermarkt. Het geijkte praatje en weer de toezegging dat het contract gemaakt zou worden. Op woensdag een berichtje: ik maak het contract vanavond. Ik voelde mij niet heel geweldig vanwege een aanhoudende verkoudheid, dus het berichtje van dezelfde avond gemist met de vraag of ik akkoord ging met 31 juli 2017 als einddatum van het contract maar dat ik altijd kon verlengen als ik dat wilde. Donderdagmorgen een berichtje teruggestuurd met akkoord.
Donderdag voor Spaanse etenstijd een e-mail met contract. Graag doorsturen naar broer voor ondertekening en dan per brief terugsturen. Wacht even, per brief terugsturen? Dat komt dus nooit op tijd aan. Broer: graag per post en per scan terugsturen. Om tot de ontdekking te komen dat het telefoonnummer van Broer ontbreekt. Er staat mij bij dat ik gevraagd heb of alles nu compleet was toen ik de ID-gegevens stuurde en ik heb daarop geen reactie gekregen.
Broer stuurt getekend contract terug en zit met dezelfde vraag als ik: heeft het wel zin om het contract ook nog per post op te sturen. Ik stuur de scan door naar de makelaar met de mededeling dat we het telefoonnummer van Broer wel tijdens de ondertekening van het contract in zullen vullen en de vraag of er nog een origineel per post moet komen.
Antwoord van de makelaar: dat moet de eigenaar beslissen en dat zien we dan wel. Vertaling naar het Nederlands: beter toch per post opsturen wat Broer uiteindelijk gedaan heeft.
Vervolgens besluit de makelaar heel optimistisch dat we elkaar volgende week (is aankomende week) zullen zien. Geen idee wanneer dat dus zal zijn maar hopelijk uiterlijk vrijdagmorgen omdat ik aankomende vrijdag en de maandag daarop vrij ben om te verhuizen. Woensdag zal ik wel weer wat berichtjes gaan versturen om tot een tijd en datum te komen.
Aan de andere kant, in Nederland moet je een wijziging in je internetaansluiting zo snel mogelijk doorgeven terwijl dat hier niet eerder dan 3 dagen van tevoren is omdat ze dat niet met een datum ver in de toekomst in het systeem kunnen zetten (ze sluiten je gewoon binnen 3 dagen af).
Het zijn van die kleine dingen die het leven gemakkelijker of ingewikkelder maken. En natuurlijk met de allerbeste bedoelingen.
zaterdag 3 september 2016
Financieel overzicht
Ergens in maart/april 2015 heb ik eens geschreven over mijn begroting van € 1000,00/maand. Dit was het bedrag dat (ongeveer) elke maand op mijn rekening werd geschreven nadat ik een vast contract had gekregen.
Na aftrek van huur, gas water licht, supermarkt en overige vaste uitgaven zou er zo'n € 160,00 per maand overblijven voor leuke dingen, kleding, noodzakelijke aankopen zoals gloeilampen en dergelijke. En op dat moment wist ik eigenlijk al wel dat dit niet te doen zou zijn. Hoewel een hoop dingen goedkoper zijn dan in Nederland, is het salaris hier natuurlijk ook lager waardoor het verhoudingsgewijs niet echt opschiet. Dat was ook het moment waarop regelmatig door mijn hoofd schoot dat goedkoper wonen waarschijnlijk wel een goede optie zou zijn. Maar elke keer als ik serieus aan verhuizen dacht, waren er zoveel factoren die onzeker waren dat ik het er weer bij liet zitten. Verhuizen met de kans dat het maar voor een maand of 2-3 zou zijn, zet geen zoden aan de dijk.
Tot op heden heb ik hier nog geen verslag gedaan van mijn pogingen om binnen mijn budget te blijven. Laat om te beginnen duidelijk zijn dat ik niet klaag. Ik wist van tevoren dat het zwaar zou zijn om in Spanje rond te komen van het salaris wat ik hier verdien en het is een van de voornaamste redenen voor mensen om uiteindelijk terug te gaan naar land van herkomst. Voor mij is het voor een deel ook een sport om te kijken of het gaat lukken of niet. Ik kan zeggen dat het voor 2015 niet gelukt is en waarschijnlijk voor 2016 ook niet gaat lukken. Gelukkig heb ik spaargeld om het verschil op te vangen en 2 Spaanse belastingteruggaves helpen ook om het gat weer een beetje te dichten. Al schrijvend bedenk ik ineens dat ik ook maar eens contact moet opnemen met de accountant die mijn belastingaangifte voor 2014 heeft gedaan. Die is ergens in november 2015 ingediend en tot op heden heb ik nog geen bedrag op mijn rekening binnen zien komen.
In 2015 heb ik zo'n € 1800,00 meer uitgegeven dan dat er binnen is gekomen. De grootste reden om niet binnen budget te blijven in 2015 was de aankoop van mijn brillen. De prijs van de glazen was goed voor 2 brillen (multifocaal, verkleurend als zonnebril en 2 monturen) en bedroeg zo'n € 900,00. Daar is de eerste helft al mee verklaard.
Een nieuw paspoort inclusief foto's kostte mij iets meer dan € 140,00 (want moest via de ambassade) en dan 2 kleine vakanties naar Sevilla en Madrid (omdat ik naar de ambassade moest) die elk rond de € 200,00 hebben gekost. De opera in Sevilla kostte mij zo'n € 70,00.
Het laten repareren van mijn naaimachine en het herstellen van de naaimachine die ik van een vriendin heb gekregen was rond de € 325,00 en ben ik begonnen met het vervangen van kleding, zwarte kleding omdat ik bij het koor ging en omdat mijn kleding uit Nederland toen zo'n 3 jaar oud was. Daarmee is het verschil tussen inkomsten en uitgaven wel verklaard. In 2015 ging ik beduidend minder uit dan in 2016, wat zeker gescheeld heeft.
Hoewel ik ook in 2016 niet binnen budget zal blijven zal het dit jaar niet om zo'n groot bedrag gaan (als dat wel het geval is, dan heeft er een calamiteit plaats gevonden). Tot op heden gaat het om een vlucht naar Nederland in december van rond de € 100,00 en moest er vooral nieuwe kleding komen (met name schoenen). Daarnaast ga ik dus vaker uit ten opzichte van voorgaande jaren. Een weekendje strand met vriendinnen kost toch snel € 50,00 (3x uit eten, terrasjes en copas) mede door de Spaanse gewoonte om niet thuis te eten maar om uit eten te gaan. En met een vriendin die ik onlangs heb leren kennen, ga ik nu regelmatig naar de film.
Vandaag heb ik de email verstuurd om de huur op te zeggen en mijn huisbaas heeft gezegd dat ik voor oktober een halve maand huur moet betalen (ik heb met ingang van 15 oktober opgezegd) en dat ik vanzelfsprekend mijn borg terug ga krijgen. Volgens het contract zou ik bij voortijdig opzeggen mijn borg kwijt raken dus ik ben hier erg blij mee. Het maakt dat de verhuizing mij wel geld gaat kosten maar in ieder geval minder dan ik had gedacht. Toch zal ik dit jaar nog niet de vruchten van de verlaging kunnen plukken omdat voor het nieuwe huisje nog de nodige dingen aangeschaft moeten worden. Voor 2017 ga ik dus hard mijn best doen om binnen de begroting te blijven en voor dit jaar vooral proberen de schade te beperken. Met zo'n € 1500,00 per jaar meer, heb ik goede hoop dat dat zal lukken.
Na aftrek van huur, gas water licht, supermarkt en overige vaste uitgaven zou er zo'n € 160,00 per maand overblijven voor leuke dingen, kleding, noodzakelijke aankopen zoals gloeilampen en dergelijke. En op dat moment wist ik eigenlijk al wel dat dit niet te doen zou zijn. Hoewel een hoop dingen goedkoper zijn dan in Nederland, is het salaris hier natuurlijk ook lager waardoor het verhoudingsgewijs niet echt opschiet. Dat was ook het moment waarop regelmatig door mijn hoofd schoot dat goedkoper wonen waarschijnlijk wel een goede optie zou zijn. Maar elke keer als ik serieus aan verhuizen dacht, waren er zoveel factoren die onzeker waren dat ik het er weer bij liet zitten. Verhuizen met de kans dat het maar voor een maand of 2-3 zou zijn, zet geen zoden aan de dijk.
Tot op heden heb ik hier nog geen verslag gedaan van mijn pogingen om binnen mijn budget te blijven. Laat om te beginnen duidelijk zijn dat ik niet klaag. Ik wist van tevoren dat het zwaar zou zijn om in Spanje rond te komen van het salaris wat ik hier verdien en het is een van de voornaamste redenen voor mensen om uiteindelijk terug te gaan naar land van herkomst. Voor mij is het voor een deel ook een sport om te kijken of het gaat lukken of niet. Ik kan zeggen dat het voor 2015 niet gelukt is en waarschijnlijk voor 2016 ook niet gaat lukken. Gelukkig heb ik spaargeld om het verschil op te vangen en 2 Spaanse belastingteruggaves helpen ook om het gat weer een beetje te dichten. Al schrijvend bedenk ik ineens dat ik ook maar eens contact moet opnemen met de accountant die mijn belastingaangifte voor 2014 heeft gedaan. Die is ergens in november 2015 ingediend en tot op heden heb ik nog geen bedrag op mijn rekening binnen zien komen.
In 2015 heb ik zo'n € 1800,00 meer uitgegeven dan dat er binnen is gekomen. De grootste reden om niet binnen budget te blijven in 2015 was de aankoop van mijn brillen. De prijs van de glazen was goed voor 2 brillen (multifocaal, verkleurend als zonnebril en 2 monturen) en bedroeg zo'n € 900,00. Daar is de eerste helft al mee verklaard.
Een nieuw paspoort inclusief foto's kostte mij iets meer dan € 140,00 (want moest via de ambassade) en dan 2 kleine vakanties naar Sevilla en Madrid (omdat ik naar de ambassade moest) die elk rond de € 200,00 hebben gekost. De opera in Sevilla kostte mij zo'n € 70,00.
Het laten repareren van mijn naaimachine en het herstellen van de naaimachine die ik van een vriendin heb gekregen was rond de € 325,00 en ben ik begonnen met het vervangen van kleding, zwarte kleding omdat ik bij het koor ging en omdat mijn kleding uit Nederland toen zo'n 3 jaar oud was. Daarmee is het verschil tussen inkomsten en uitgaven wel verklaard. In 2015 ging ik beduidend minder uit dan in 2016, wat zeker gescheeld heeft.
Hoewel ik ook in 2016 niet binnen budget zal blijven zal het dit jaar niet om zo'n groot bedrag gaan (als dat wel het geval is, dan heeft er een calamiteit plaats gevonden). Tot op heden gaat het om een vlucht naar Nederland in december van rond de € 100,00 en moest er vooral nieuwe kleding komen (met name schoenen). Daarnaast ga ik dus vaker uit ten opzichte van voorgaande jaren. Een weekendje strand met vriendinnen kost toch snel € 50,00 (3x uit eten, terrasjes en copas) mede door de Spaanse gewoonte om niet thuis te eten maar om uit eten te gaan. En met een vriendin die ik onlangs heb leren kennen, ga ik nu regelmatig naar de film.
Vandaag heb ik de email verstuurd om de huur op te zeggen en mijn huisbaas heeft gezegd dat ik voor oktober een halve maand huur moet betalen (ik heb met ingang van 15 oktober opgezegd) en dat ik vanzelfsprekend mijn borg terug ga krijgen. Volgens het contract zou ik bij voortijdig opzeggen mijn borg kwijt raken dus ik ben hier erg blij mee. Het maakt dat de verhuizing mij wel geld gaat kosten maar in ieder geval minder dan ik had gedacht. Toch zal ik dit jaar nog niet de vruchten van de verlaging kunnen plukken omdat voor het nieuwe huisje nog de nodige dingen aangeschaft moeten worden. Voor 2017 ga ik dus hard mijn best doen om binnen de begroting te blijven en voor dit jaar vooral proberen de schade te beperken. Met zo'n € 1500,00 per jaar meer, heb ik goede hoop dat dat zal lukken.
vrijdag 2 september 2016
Besluiten nemen
In augustus leek het nog alsof er heel veel mogelijkheden waren. Recruitment UK zou mij bellen om te overleggen voor een aantal banen aldaar en ik dacht dat ik een goede kans maakte op de quality baan. We zijn nu weer een paar weken verder en ik ben niet gekozen voor de quality baan en recruitment UK heeft ook nog steeds niet gebeld. Dus in die zin soort van terug bij af.
Aan de andere kant werd het ook steeds duidelijk dat ik mijn leven niet heel veel langer in deze patstelling door kon brengen, wachtend op het verlossende antwoord van de ene dan wel de andere baan. Tijd om na zo'n 2 jaar eens een woordje te wisselen met mijn coach in Nederland. En toen ging het hard. Soms kan het heel verhelderend zijn om met een onafhankelijk persoon te sparren die heel goed weet hoe ik in elkaar steek en wat ik nodig heb om mijzelf en mijn neusje in de juiste richting te krijgen. Hoewel al zijn opmerkingen heel nuttig waren, was ik vooral blij met zijn opmerking dat ik er in al de tijd dat hij mij kent (en dat is toch al wel zo'n 9 jaar) nog nooit zo goed en gelukkig uit heb gezien.
Na wat heen en weer gepraat en gevraag kwamen we uiteindelijk tot de conclusie dat ik er voor nu het meest gebaat ben om gewoon te blijven waar ik ben. Mijn leven wordt steeds leuker en omdat ik nogal eens de neiging heb om het kind met het badwater weg te gooien, hebben we ook gekeken wat ik kon doen om mijn leven hier nog leuker te maken. Daar horen wat vaker uitstapjes naar de grote stad bij om daar naar de opera te gaan. Hoe doen we dat financieel? Door goedkoper te gaan wonen.
Natuurlijk zijn er wel wat meer mogelijkheden om wat geld bij te verdienen, bijvoorbeeld door privéles Engels te geven. Ik ben er echter nog niet aan toe om na jaren elke avond na mijn werk nog in actie te moeten komen, mijn vrije dinsdag- en donderdagavond op te geven voor privélessen. Dus voor nu is dat nog even geen optie en dat houdt in dat ik nu mijn plan om te verhuizen eindelijk vorm ga geven, of beter gezegd, heb vorm gegeven.
Hoewel ik heel blij ben met mijn huis, is het met € 400,00/maand aan de dure kant. Niet voor wat ik voor dat bedrag krijg maar in verhouding met mijn salaris. Meer dan de helft gaat op aan vaste lasten en er blijft zo'n € 140,00/maand over voor kleding, aankopen voor in het huis en zakgeld. Zelfs voor Spaanse begrippen is dat niet veel.
Afgelopen maandagavond had ik het gesprek met Coach en vanmorgen heb ik een studio gevonden die mij wel aanstaat. Het is dicht bij waar ik nu woon, wat als voordeel heeft dat ik mij niet weer een buurt eigen moet maken. Ik ga straks een huurcontract tekenen met ingang van 1 oktober en hoop mijn huidige huis met ingang van 15 oktober op te zeggen. Als het eerder kan, dan doen we dat op z'n Spaans en komen we er vast wel uit. Het huis staat nu al leeg, dus ik zou er per direct al in kunnen maar ik wil mijn huidige huisbaas niet voor het hoofd stoten en een redelijke opzegtermijn in acht nemen.
Als er iets is wat ik hier geleerd heb, is dat het in stand houden van relaties heel nuttig en waardevol is.
Met Coach heb ik afgesproken dat ik mijn leven nu eerst op orde ga brengen en dan na een maand of 2 uit ga stralen dat ik open sta voor een nieuwe uitdaging op werkgebied. Volgens hem komt er dan vanzelf wel iets op mijn pad, intern of extern. Dat zien we dan wel weer, eerst verhuizen.
De huur van de studio bedraagt € 300,00/maand dus € 100,00 goedkoper. Verder is dit bedrag inclusief internet waardoor ik ook nog eens rond de € 25,00/maand op mijn telefoonrekening ga besparen. Of ik uiteindelijk ook zal besparen op elektriciteit en verwarming durf ik op dit moment nog niet te zeggen. Maar met een besparing van € 125,00/maand ben ik al heel blij. Het zal het leven een stuk gemakkelijker maken.
Nu ga ik mij eerst eens bezig houden met mijn eerste verhuizing op zijn Spaans. Het zal mij benieuwen wat ik daar weer mee ga beleven.
Aan de andere kant werd het ook steeds duidelijk dat ik mijn leven niet heel veel langer in deze patstelling door kon brengen, wachtend op het verlossende antwoord van de ene dan wel de andere baan. Tijd om na zo'n 2 jaar eens een woordje te wisselen met mijn coach in Nederland. En toen ging het hard. Soms kan het heel verhelderend zijn om met een onafhankelijk persoon te sparren die heel goed weet hoe ik in elkaar steek en wat ik nodig heb om mijzelf en mijn neusje in de juiste richting te krijgen. Hoewel al zijn opmerkingen heel nuttig waren, was ik vooral blij met zijn opmerking dat ik er in al de tijd dat hij mij kent (en dat is toch al wel zo'n 9 jaar) nog nooit zo goed en gelukkig uit heb gezien.
Na wat heen en weer gepraat en gevraag kwamen we uiteindelijk tot de conclusie dat ik er voor nu het meest gebaat ben om gewoon te blijven waar ik ben. Mijn leven wordt steeds leuker en omdat ik nogal eens de neiging heb om het kind met het badwater weg te gooien, hebben we ook gekeken wat ik kon doen om mijn leven hier nog leuker te maken. Daar horen wat vaker uitstapjes naar de grote stad bij om daar naar de opera te gaan. Hoe doen we dat financieel? Door goedkoper te gaan wonen.
Natuurlijk zijn er wel wat meer mogelijkheden om wat geld bij te verdienen, bijvoorbeeld door privéles Engels te geven. Ik ben er echter nog niet aan toe om na jaren elke avond na mijn werk nog in actie te moeten komen, mijn vrije dinsdag- en donderdagavond op te geven voor privélessen. Dus voor nu is dat nog even geen optie en dat houdt in dat ik nu mijn plan om te verhuizen eindelijk vorm ga geven, of beter gezegd, heb vorm gegeven.
Hoewel ik heel blij ben met mijn huis, is het met € 400,00/maand aan de dure kant. Niet voor wat ik voor dat bedrag krijg maar in verhouding met mijn salaris. Meer dan de helft gaat op aan vaste lasten en er blijft zo'n € 140,00/maand over voor kleding, aankopen voor in het huis en zakgeld. Zelfs voor Spaanse begrippen is dat niet veel.
Afgelopen maandagavond had ik het gesprek met Coach en vanmorgen heb ik een studio gevonden die mij wel aanstaat. Het is dicht bij waar ik nu woon, wat als voordeel heeft dat ik mij niet weer een buurt eigen moet maken. Ik ga straks een huurcontract tekenen met ingang van 1 oktober en hoop mijn huidige huis met ingang van 15 oktober op te zeggen. Als het eerder kan, dan doen we dat op z'n Spaans en komen we er vast wel uit. Het huis staat nu al leeg, dus ik zou er per direct al in kunnen maar ik wil mijn huidige huisbaas niet voor het hoofd stoten en een redelijke opzegtermijn in acht nemen.
Als er iets is wat ik hier geleerd heb, is dat het in stand houden van relaties heel nuttig en waardevol is.
Met Coach heb ik afgesproken dat ik mijn leven nu eerst op orde ga brengen en dan na een maand of 2 uit ga stralen dat ik open sta voor een nieuwe uitdaging op werkgebied. Volgens hem komt er dan vanzelf wel iets op mijn pad, intern of extern. Dat zien we dan wel weer, eerst verhuizen.
De huur van de studio bedraagt € 300,00/maand dus € 100,00 goedkoper. Verder is dit bedrag inclusief internet waardoor ik ook nog eens rond de € 25,00/maand op mijn telefoonrekening ga besparen. Of ik uiteindelijk ook zal besparen op elektriciteit en verwarming durf ik op dit moment nog niet te zeggen. Maar met een besparing van € 125,00/maand ben ik al heel blij. Het zal het leven een stuk gemakkelijker maken.
Nu ga ik mij eerst eens bezig houden met mijn eerste verhuizing op zijn Spaans. Het zal mij benieuwen wat ik daar weer mee ga beleven.
Abonneren op:
Posts (Atom)