Laatste dag

Vandaag is de laatste dag van de training en hebben we een gesprek met de moderator. Helaas zit ik in de laatste groep en ben pas om 14.30 uur aan de beurt met het groepsgesprek met 2 medestudenten. Daarna heb ik wel het geluk dat ik de eerste van de 3 ben die het individuele gesprek heeft dus ik hoef niet, zoals mijn huisgenoot, bijna een uur te wachten (na het groepsgesprek).

Vooral afgelopen weekend was heel zwaar met veel assessments die af moesten maar de laatste week was vooral puntjes op de i zetten en minder stress. Ik weet nu al dat ik voldoende heb op:
- learner profile (het analyseren van een student en een 1-op-1 les met voorstel voor wat te behandelen voor 5 opvolgende lessen)
- unknown language journal (mijn verslag van de 4 lessen Grieks als leerling van een taal die ik niet ken)
- teaching practice (mijn overzicht van de 7 lessen die ik heb moeten geven en een verslag van de ontwikkeling die ik daardoor privé en professioneel heb doorgemaakt met als ultieme hoogtepunt een "above standard" voor de laatste les die ik heb gegeven
- guided observation (mijn verslag van 3 lessen die ik bij moest wonen en observeren om te kijken hoe ervaren leraren les geven)
- phonymic test (die mijn kennis van de uitspraak heeft getest)
- language awareness test (die mijn grammaticale kennis heeft getest)

Vandaag mijn beoordeling van de materialen die ik in een specifieke les gebruikt heb en het interview met de moderator. Met mijn hoofd weet ik dat ik geslaagd ben maar mijn gevoel wil het nog niet geloven.

Vanavond gaan we met z'n allen vieren dat we het gehaald hebben en dan ga ik morgen weer terug richting Granada. Ik was graag nog een nacht langer gebleven maar helaas moeten we morgen al het appartement uit.

Dinsdag ga ik weer aan het werk en dan zien we wel verder. Mijn back-up heeft laten weten dat ze die week ook weer mag beginnen (en heeft direct al weer voor een lang weekend vrij gevraagd, waar ik niet zo blij mee ben hoewel ik niet kan weigeren, maar ik ben echt niet tevreden over haar steun gedurende de tijd dat ik de training deed). Dus met een beetje mazzel kom ik in niet al te grote chaos terecht.

En dan gaat het grote nadenken weer beginnen: Wat wil ik nu verder?
Ik moet dan steeds aan de woorden van mijn broer denken die zegt dat als ik niet weet wat ik wil, het heel erg goed met me gaat. Maar goed, daar ga ik later wel over "zeuren". Nu nog iets meer dan een uur te gaan voordat ik mijn mondeling heb.