Als eerste de vragen als reactie op mijn vorige berichtje.
Ik heb de fles alcoholvrije wijn niet meer in mijn bezit maar het was iets met de naam Salobreña. Dat is een kustplaatsje met een dorpje op een berg hier een uurtje met de bus vandaan. Ik durf niet te zeggen of het qua smaak veel verschilt van wat elders aan alcoholvrije wijn te krijgen is.
Voor wat betreft de steunzolen: nee, je wordt niet met je voeten in een bak schuim gezet zodat ze de steunzolen naar je voet kunnen maken. Ze maken een soort stempelafdruk van je voet en met de (onleesbare) aanwijzingen van de podologo knutselen ze iets in elkaar. Dus geen mooie ronding bij de hakken en dergelijke. Daarnaast dus te klein want niet gebaseerd op schoenmaat maar op werkelijke voetmaat. Geen vormgevende materialen maar een kurklaag met wat schuimachtig spul erop en daar een leerachtig laagje overheen. Het probleem is dat mijn Nederlandse steunzolen hier in Spanje likdoorns veroorzaken net op de overgang tussen tenen en voet. Dat voelt niet prettig en loopt niet prettig. Ik heb hoe dan ook nieuwe steunzolen nodig. De eerste poging voor Spaanse steunzolen was dus niet een succes. Ik ben er nog niet aan toegekomen om mij hier verder in te verdiepen. Uiteindelijk zal ik het wel voor elkaar krijgen.
Vandaag had ik een proefles yoga. Iemand bij mij op het werk heeft naast haar baan nog een yogastudio. Ik heb nu zo'n 4 weken braaf de oefeningen gedaan die de traumatologo heeft meegegeven en mijn probleem is dat de oefeningen voor mijn rug de problemen met mijn achillespezen verergeren. Het omgekeerde geldt voor de oefeningen die de podologo mij heeft gegeven voor mijn achillespezen, die hebben absoluut een averecht effect op mijn rug. Het heeft in ieder geval tot gevolg dat de pijn er niet minder op wordt, eerder meer. In eerste instantie dacht ik nog, oké je gebruikt nu spieren die je normaal gesproken niet gebruikt dus na een tijdje zal de pijn wel minder worden maar het lijkt erop dat dat niet het geval is. Mijn collega dacht dat yoga misschien wel zou helpen en zodoende stond ik ingeschreven voor een proefles yoga tijdens haar open huis.
Tot nu toe voel ik me heel goed. In tegenstelling tot de oefeningen die ik thuis doe (die best verwantschap hebben met de oefeningen die ik vandaag heb gedaan), zit ik nu niet met een gigantische pijn achter de computer en op de stoel. Ik kan zonder pijn opstaan en loop niet eerst een minuut te strompelen voordat ik mijn spieren ervan overtuigd heb dat beweging goed is. Ik was enigszins sceptisch maar dit zou toch best wel eens kunnen helpen. Daarnaast was er ook een masseuse die heeft mij nog heeft laten zien hoe ik mijn achillespezen kan masseren zonder daarbij direct mijn rug te belasten. Na afloop van de les heb ik direct massageolie gekocht zodat ik dat elke dag zelf kan doen. De vicieuze cirkel pijn in rug, pijn in achillespees waardoor pijn in rug enz. moet ergens doorbroken worden en ik geloof dat ik met de geleerde massage daar eindelijk een begin mee kan maken. Verder heb ik opdracht gekregen om mijn achillespezen zo warm mogelijk te houden dus zit ik nu met 2 paar sokken (waaronder 1 paar ski-sokken) achter de pc terwijl het buiten zo'n 20C is.
Als de pijn een stuk minder zal zijn, zal ook de rest weer een stukje gemakkelijker worden. Ik heb nog nooit eerder zolang en bij vlagen zo hevige pijn meegemaakt en ik ben best geschrokken hoeveel invloed dat op je leven heeft. En dan heb ik nog het geluk dat ik de pijn niet voel als ik eenmaal in beweging ben. Vrijdag heb ik (eindelijk) de vervolgafspraak met de traumatologo en krijg ik de uitslag van de scan. Het zal mij benieuwen wat daar uit gaat komen. Het zal in ieder geval vast weer maanden duren voordat de vervolgbehandeling plaats zal vinden. Maar ik heb goede hoop dat ik met yoga en de geleerde massage in ieder geval weer een beetje controle over mijn eigen gezondheid terug kan krijgen.
Pijn is funest op veel gebieden van je dagelijks functioneren dus ik hoop voor je dat er snel een uitslag komt waar je iets mee kan. Fijn dat yoga wel een gunstig effect lijkt te hebben. Ik vind je dapper!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat die Spaanse en Italiaanse voetjes allemaal wat smaller en ranker zijn dan die "lompe" Hollandse pootjes. Kan je vaak ook wel zien aan die super slanke en smalle Italiaanse schoentjes met hoge hakken. Wij hebben veel bredere voeten en ander type schoenen. Wij klauwen meer met de tenen om de schoenen aan te houden. Maar zo te lezen zijn je Spaanse steunzolen nog geen doorslaand succes. Dus als je weer eens in Nederland bent zal de eerste weg weg zijn naar de "steunzolenboer" alhier zijn. Ze zijn bij jou dus aangemeten door middel van blauwdrukken (kort gezegd een stuk papier op een stempelkussen, waar je op moet gaan staan waar de vervolgens met een houtje om de voeten gaan). De schuimbakjes ken je zeker vanuit Nederland nog wel, wordt hier altijd bijna zo gedaan. Moet je op gaan staan en zak je uiteindelijk in weg. Vroeger ging het altijd door middel van gipsafdrukken. Maar als je al langer steunzolen hebt of hebt gehad zal je dat ook wel weten. Was vaak in combinatie met van zulke metalen/stalen steunzolen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Annemieke.