Eén van de dingen die ik mij elke keer weer voorneem als ik mijn neus buiten Granada heb gestoken, is dat ik dat vaker moet doen. Dan wel in de vorm van een wandeling, dan wel in de vorm van een weekendje weg. Ten eerste wordt het leven daar iets leuker van en ten tweede is het voor mijn gezondheid ook wel goed om af en toe even iets langer dan een weekend vrij te zijn van mijn werk. Maar zoals zo vaak blijft het bij goede voornemens. Gisteren ben ik naar de noordwest rand van de stad geweest.
Ik zit er nog steeds over te denken om mijn naaimachine vanuit Nederland op te sturen naar hier. Hoewel ik twijfel of ik tijd heb om heb te gebruiken, voelt het toch wel fijn om hem hier te hebben. Afgelopen zaterdag ben ik naar een winkel geweest waar ze stoffen verkopen om kleding van te maken, gewoon om te zien wat voor stoffen ze hebben. De stoffen zijn echt heel anders dan in Nederland maar ik heb genoeg gezien waarvan ik dacht: daar kan ik wel iets mee.
De kosten van het opsturen zullen ongeveer zo'n € 60,00 bedragen en voor dat bedrag heb ik hier geen nieuwe. Ik heb echter twijfel of mijn machine het gaat overleven. Zelfs als je "Fragile" op de doos zet, is het niet zeker of de transporteurs er netjes en fatsoenlijk mee omgaan. Aan de andere kant heb ik dit type machine (een luxe elektronische Ber.ni.na) hier nog nergens gezien. Het is dus maar zeer de vraag of ik bij problemen ergens terecht kan om de machine te laten verhelpen. Daarnaast is de machine al 14 jaar oud en ik heb ergens gelezen dat elektronische machines een minder lang leven hebben dan de ouderwetse mechanische machines.
Tijd om toch maar eens richting de M-markt te gaan en die zit in Granada aan de rand van de stad (evenals de hyper-supermarkten, sportzaken en discount-supermarkten). Vanwege de "verbetering" van de buslijnen, moest ik 10 minuten lopen om bij de bushalte te komen die mij in de richting van het winkelcentrum zou brengen en daar had ik de keuze om over te stappen op een andere lijn om via een omweg bij de halte te komen die het dichtste bij het winkelcentrum ligt of het laatste stuk te gaan lopen. Het weer was redelijk dus ik koos voor het laatste. Of het omrijden met de tweede bus sneller zou zijn geweest weet ik niet, maar uiteindelijk was het een wandeling van 20 min.
De wandeling ging over een avenue met in het midden een voetgangersgedeelte wat veel gebruikt wordt voor hardlopen of sportief wandelen. Voor de rest was het vooral een weg langs dorre verlaten vlaktes met hier en daar een gebouw. Mocht ik al besluiten om te verhuizen dan zeker niet die kant op.
Mijn inspanningen om bij het winkelcentrum te komen zijn niet voor niets geweest. Het is duidelijk dat ik voor tussen de € 180,00 en € 230,00 een naaimachine kan krijgen die aan mijn eisen voldoet. Voor mijn salaris een behoorlijke uitgave maar ik weet nu in ieder geval waar ik aan toe ben en of ik het risico van het opsturen wil lopen.
In het centrum zit een klein zaakje dat handelt in tweedehands naaimachines. Ook die staat nog op mijn lijstje om te bekijken maar dan moet ik wel mijn Spaanse woordenschat uitbreiden met woorden als steeklengte, verwisselbare naald, knoopsgat-mogelijkheid en dergelijke.
Verder was in het winkelcentrum een grote doe-het-zelf-zaak. Broer heeft een klein petroleumkacheltje over en wil die met alle plezier opsturen. Ik moet dan wel de mogelijkheid hebben om de juiste brandstof te kunnen kopen. Het is mij gelukt om duidelijk te maken wat ik zocht en voor welk merk en ze bleken het spul te verkopen. Tot mijn verbazing is het bijna net zo duur als in Nederland.
Nu alleen nog bedenken hoe ik met 20 liter brandstof van het winkelcentrum naar mijn huis ga komen want ik ga daar echt niet 10 min mee lopen om bij de dichtstbijzijnde bushalte te komen, lopen naar de overstaphalte en vervolgens nog eens 10 min om bij mijn huis te komen en het spul twee verdiepingen op te slepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten