vrijdag 29 maart 2019

Nood breekt wet

Waar ik in mijn vorige bericht nog aan het klagen was dat het allemaal nog langer zou duren, ging dat in de praktijk anders en wel om een zeer eenvoudige reden.
Dochter van Vriend had kans gezien om voor de 3e keer voor 3 dagen van school gestuurd te worden door overmatig gebruik van het mobieltje. De maandag was een vrije dag wegens bijscholing van de leraren, dinsdag, woensdag en donderdag geen school en dan vrijdag voor 1 dag een rit van 1 uur heen en 1 uur terug dat werd hem niet, kortom een hele week vrij.


Dat was voor mij de druppel. Keuken of geen keuken, schoon of niet schoon, zaterdag ga ik ervoor zorgen dat de koelkast vol is en ik ga hoe dan ook verhuizen. Vanaf zondag slaap ik in mijn nieuwe huis. En ja, dat is nu 2 weken geleden en het is kamperen hoewel sommige dingen inmiddels wel soort van geregeld zijn.


In de keuken heb ik een kookplaat en de gootsteen is ook soort van klaar, soort van in de zin dat hij waterdicht gekit is en ook waterdicht op de afvoer is aangesloten. Wat ik nog moet doen is het overtollige kit verwijderen en de bak schoonmaken.
De levensmiddelen die niet in de koelkast hoeven staan in 2 kratjes in een soort van bijkeuken.
Van het meubel met het aanrecht moeten 2 deurtjes van een handgreep worden voorzien en er moet nog een lade in elkaar gezet worden. Het wacht op het boren van het gat voor de handgreep en dat is helaas iets wat ik mijzelf niet toevertrouw na een dag werken. Dan ben ik toch moe en minder geconcentreerd. Ik zou het jammer vinden dat ik door een boorfout het deurtje zou beschadigen.
De rest van de keukenkastjes staan nog in de verpakking om in elkaar gezet te worden.


De badkamer moet schoongemaakt worden maar alles lijkt het wel te doen. De hoeveelheid schoonmaak werk is zo vreselijk groot dat ik geen idee heb waar te beginnen en dan heb ik van vriendinnen al zo'n 10 uur hulp gehad. Ik wist niet dat een huis wat zo lang leeg stond zo vies en stoffig kon zijn en daar komt dan nog de stof van het schilderwerk en egaliseren van de muren bij.

Uiteindelijk bleek het airbed lek te zijn, dus ik blij dat ik 1 matras met onderbouw gehouden had. Na het vervangen van de beschermende hoes om het matras, een extra molton en dan pas het laken, heeft Vriend bakzeil gehaald en besloten dat hij om een matras niet de kans wil missen om samen met mij te slapen. Ik wist wel dat dit zou gebeuren ;-).
De slaapkamer staat nog half vol met dozen die voornamelijk wachten op het in elkaar zetten van de overgebleven keukenkastjes en een schoonmaakbeurt maar het voldoet.

De woonkamer staat ook nog steeds op de lijst voor schoonmaak maar is minder stoffig dan de slaapkamer. En omdat ik in de middag en avond zon heb, zie ik wel dat het raam smerig is maar het werkt ook als een soort van zonwering. Geen idee of ik veel haast ga hebben om daar wat aan te gaan doen. De bewaarde meubels komen nu goed van pas hoewel er wel reparatie werk verricht moet worden. Op dit moment ontbreken de laden in het wandmeubel want die liggen in onderdelen op het terras en wachten (ja alweer) op de keukenkastjes. Na het in elkaar zetten van de keukenkastjes blijven er schroeven en kleine spijkers over die ik nodig heb voor het repareren van de laden.
Van de kleine tafel sluit het blad niet aan op de onderbouw en de grote tafel is gebouwd volgens het Spaanse systeem van een lang tafelkleed tot op de grond, onder de tafel een verwarmingselement en dan heb je het in de winter lekker warm. Dit houdt in dat, omdat het toch allemaal bedekt is, het niet nodig is om de tafel van mooi materiaal te maken. Verven loont niet dus ik zal aan de slag moeten met iets van bedekking.

Maar al met al gaat het en ik ben blij dat ik een eigen plekje heb. Het enige wat nog een probleem is en waarvan ik hoop dat het snel over gaat, is dat het echt vreselijk koud is in mijn huis. Als de zon schijnt is er geen probleem maar als die er niet is ('s morgens en na 20:00 uur, dan is het echt heel erg koud. Zo erg koud dat ik er 's nachts wakker van word.
Ik weet dat het huis ongeveer 10 maanden leeg heeft gestaan totdat ik er in ben getrokken en dat het waarschijnlijk na de zomer wel beter zal zijn. Maar zo koud had ik niet verwacht.
Inmiddels heb ik mijn petroleumkachel in de slaapkamer gezet en die zet ik een half uur voor het slapen gaan aan. Dan is het warm genoeg om in slaap te vallen en met een vest en sokken overleef ik het net als ik 's nachts naar de wc moet.
Waarschijnlijk zal ik van de zomer wel "klagen" dat het in mijn huis niet uit te houden is.


Nog een lange weg te gaan voordat huis een thuis is maar we komen er wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten