De schoonfamilie ;-)

Op de een of andere manier kost het me erg veel moeite om mijn leven te organiseren tussen werk, Vriend, kopen huis, naaicursus, fysio, tijd voor mijzelf en tijd voor vriendinnen. Het gevolg is dat er veel dingen blijven liggen en dat ik erg moe ben. Ik heb, zoals altijd, de hoop dat het beter zal gaan als het wat rustiger is.

Update huis: na een hoop gedoe zijn alle documenten bij de bank aangekomen, de taxatie heeft de waarde opgeleverd die ik hebben moest en nu is het weer wachten op de bank. Ze zeggen dat ik in de eerste 2 weken van januari kan tekenen. Het einde lijkt in zicht.

En nu we dicht bij kerst zijn en iedereen bij familie op bezoek gaat, is het tijd om wat te schrijven over de familie van Vriend.
Vriend komt uit een klein dorpje dicht bij Madrid. Bij gebrek aan een auto: 30 minuten stadsbus, 5 uur bus richting Madrid, 20 minuten metro, 45 minuten streekbus (exclusief wachttijd). Niet een reis om in 1 dag te doen en hoewel Vriend zijn moeder graag vaker ziet, ook niet een reis om elke maand te maken.

In het dorp wonen zijn zussen, zijn moeder (94 jaar en in een verzorgingshuis) en neven en nichten. Vriend heeft vooral contact met 1 zus en de dochter van deze zus. Als hij bij moeder op bezoek gaat, slaapt hij altijd bij zijn nichtje. Zo ook in september en toen kwam de vraag: "Waarom heb je je vriendin niet meegenomen? We willen haar leren kennen."
Antwoord van vriend: "Jullie hebben voor dit weekend al meer logees en ik wilde jullie niet meer drukte bezorgen."
"De volgende keer komen jullie samen en met kerst komen jullie ook".

Eind oktober was er tijd om de reis richting Madrid weer te maken en omdat het mijn eerste keer was, had ik voor de maandag daarna een dag vrij gevraagd om bij te komen indien nodig. Bus gereserveerd voor zaterdag en zondag, nicht en zus geïnformeerd en we dachten dat alles geregeld was.
Totdat op woensdag Vriend een telefoontje kreeg van nicht: dat het toch beter was als we niet kwamen logeren want ze kenden me amper en het was toch wel erg snel want zolang waren Vriend en ik niet samen, en wat als hun dochtertje zich aan mij ging hechten en het ging alsnog uit ...."

Die woensdag was ik bij vriend en hadden we een lange discussie. Ik vond dat hij hoe dan ook moest gaan en dat ik mijn bus wel ging annuleren, zodat hij zijn moeder even kon zien. Vriend voelde zich beledigd en was van mening alles of niets.
Uiteindelijk een middenweg gevonden door last minute een hostal in Madrid te regelen voor de nacht van zaterdag op zondag. Op zich ook niet slecht want Madrid heeft een H.E:M.A die op zondag open is ;-).

Bewuste zaterdag ondernamen we de reis. We aten in een bar (stamkroeg zouden we in Nederland zeggen) waar iedereen Vriend kende en vervolgens gingen we naar het verzorgingstehuis waar zijn moeder verblijft. In de tussentijd had Vriend verscheidene malen met nicht gebeld om te zien of ze zin en tijd had om even langs te komen om kennis te maken en elke keer was er wel een reden waarom het niet kon.
Toen we bij zijn moeder waren kwam zijn zus wel langs en die was erg stug, pogingen van mijn kant om iets van een gesprek te beginnen strandden wegens gebrek aan reactie en ik was dan ook erg blij dat we weggingen om bij een vriend langs te gaan.
Dat was erg gezellig en deze vriend maakte mijn dag door te bevestigen dat zus van Vriend altijd zo was en dat het niet aan mij lag.

Tegen 20:00 verlieten we het dorp en hoewel nicht in die tijd waarschijnlijk op zo´n 500 meter langs de bar was gelopen waar wij een koffie zaten te drinken, hebben we haar niet gezien. Wat in ieder geval duidelijk maakte dat ik NIET bij hun de kerst door wilde brengen (naast dat ik op de 24e een halve dag moet werken dus het allemaal wel erg veel en druk zou worden). Vriend was het met mij eens en heeft de hele tijd achter mij gestaan, wat ik echt heel erg kon waarderen.

In al het contact daarna tussen Vriend en nicht heeft nicht geen enkele keer gesproken over wat er gebeurd was en is er ook niet meer gesproken over kerst, logeren en dergelijke.
Vorig weekend zijn we weer naar het dorp geweest om zijn moeder te bezoeken. Deze keer hadden we een auto geregeld zodat we in 1 dag heen en weer konden.
Zus, nicht en haar dochtertje waren in Madrid dus nicht had weer "geen tijd" om mij te leren kennen. Ik was dan ook verbaasd om zus te zien in het verzorgingstehuis. Kennelijk waren ze weer terug uit Madrid en als zus tijd had om langs te komen, moest het ook voor nicht mogelijk zijn als ze me echt wilde leren kennen. Nicht was echter weer in geen velden of wegen te bekennen. Zus was deze keer een stuk toegankelijker en het was gezellig.

Ik vind het best als nicht me niet wil leren kennen, haar keuze. Maar ik zie wel dat het voor Vriend niet gemakkelijk is en ik snap het ook niet. In september zeggen dat we vooral samen moeten komen logeren en kerst met de familie door moeten brengen om dan volledig om te draaien en mijn bestaan te negeren.
3x is scheepsrecht, dus wie weet de volgende keer.