Tijdens 1 van onze zondagse gesprekken in de stamkroeg van Spaanse Man over de hoeveelheid groente die we zouden kunnen verwachten, kwam mijn huisbaas weer eens ter sprake. Mijn vorige huisbaas was er niet echt happig op om grote reparaties uit te voeren of apparaten te vervangen maar als ze ervan overtuigd was dat het inderdaad beter was, dan deed ze het wel. Mijn huidige huisbaas is meer van het beloven en vervolgens niet doen of zeggen dat het nu eenmaal zo hoort (misbruik makend van het feit dat mijn Spaans niet voldoende is om hem van repliek te dienen).
Dit keer, in relatie met de moestuin, ging het over het invriezen van groente. Ik snap dat als ik in een kleine studio woon, ik geen plaats heb voor een grote koelkast met apart vriesgedeelte. Maar met een kleintje met een ingebouwd vriesvakje ben ik meer dan tevreden. Mijn koelkast is echter zo oud dat het vriesgedeelte nog van het systeem volledig open is met een deurtje ervoor. Dus als ik mijn hand via de achterwand omhoog steek, kan ik mijn vingers in het vriesgedeelte leggen. En omdat het een oude koelkast is, laat de temperatuur nogal te wensen over met als gevolg dat het buiten het vriesgdeelte harder vriest dan binnenin.
Nadat voor de zoveelste keer spullen op het bovenste plankje in de koelkast bevroren waren, toch maar eens een berichtje naar huisbaas gestuurd. Bijna een maand later kwam ik hem tegen in het gebouw en kon ik de koelkast ter sprake brengen. Nee, dit was normaal want zo werden ze nu eenmaal gebouwd en ik moest "gewoon" elke 2 weken ontdooien. Dat maakt het niet echt mogelijk om het vriesgedeelte te gebruiken en nu de courgettes harder groeien dan wij op kunnen eten ;-).
Over het algemeen ben ik blij met mijn huisje, hoewel meer licht wel fijn zou zijn maar mijn huisbaas werkt me op mijn zenuwen en na het gesprek met Spaanse Man, was de maat voor mij vol. Mijn huurcontract loopt eind juli af en ik ga niet verlengen. Dus is nu de zoektocht naar een nieuwe studio of klein appartementje weer begonnen. Het verschil is dat ik deze keer hulp heb van Spaanse Man, die volledig op de hoogte is van hoe je dat op zijn Spaans moet doen.
Ik heb 5 dagen vrij en heb dus tijd om met makelaars huisjes te bekijken. En hoewel mijn Spaans (met fouten) niet slecht is, blijft het voor gesprekken via de telefoon moeilijk. Het is te vergelijken met vragen: "Mag ik uw leeftijd weten?" of "Hoe oud bent u?" Als je tegenover iemand staat kun je zien dat de eerste vraag ingewikkeld is en kun je naar de eenvoudiger vraag om hetzelfde antwoord te krijgen. Via de telefoon bestaat die mogelijkheid niet.
Dus gisteren heeft Spaanse Man mij voor zijn laptop gezet om op internet huisjes te zoeken en vervolgens voor mij makelaars te bellen.
Met als gevolg 4 afspraken om een paar huisjes te gaan bekijken en 3 afspraken die nog bevestigd moeten worden. Hij heeft het voorwerk gedaan, alle (voor mij) ingewikkelde vragen beantwoord en nu kan ik het verder alleen af. In geval van vragen kan ik hem bellen en neemt hij het gesprek met de makelaar weer over.
Voor iemand die gewend is zelfstandig alles te regelen moet ik toegeven dat het een zeer fijne ervaring was. Uiteindelijk zou ik het zelf ook wel voor elkaar gekregen hebben maar op deze manier ging het sneller en, echt Spaans, met referentie van Spaanse Man wat altijd helpt. Vandaag de eerste 2 huizen bekijken, maandag bellen met een andere makelaar die ergens sleutels moet regelen, woensdag weer een huis bekijken en volgende vrijdag de laatste voor voorlopig. Een lijst met adviezen in de hand en dan zien we wel of ik iets ga vinden. Vervolgens mag Spaanse Man de discussie met mijn huisbaas aangaan.
Misschien niet helemaal zoals het hoort maar voor nu wel even heel erg zalig. Of op zijn Spaans: que gloria.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten