Even helemaal zat

Op mijn vorige berichtje kwam de vraag hoe het in het nieuwe huisje bevalt en op dit moment kan ik daar niet zo 1-2-3 een antwoord opgeven.

In augustus voelde ik mij grieperig, 1 dag thuis gebleven en het briefje van de huisarts gehaald. Geen van beiden hadden we reden om aan te nemen dat het meer of iets anders zou zijn dan een verkoudheid. Vooral niet omdat verkouden zijn aan het einde van augustus hier heel normaal is.
Na zo'n 6 weken op en af met de verkoudheid bereikte ik het punt dat ik het zat was. Mijn stem was bijna verdwenen en op deze manier was het maar de vraag of ik in staat zou zijn om mee te doen met het concert van 31 oktober. Nieuw bezoek aan huisarts, oké waarschijnlijk was het geen verkoudheid geweest maar een allergie (heersen ook in augustus/september) in combinatie met een enorme hoeveelheid stof vanwege werkzaamheden in mijn vorige woonblok. Tijd voor Spaanse maatregelen waarvan het altijd maar de vraag is of de remedie niet erger is dan de kwaal.
Vitamine A-pillen voor mijn keel, een ontstekingsremmer en een anti-allergiemiddel en ik voel me nog ellendiger dan daarvoor. Nee, niet helemaal waar, de keelpijn is verdwenen maar is nu wel vervangen door een constant droog gevoel in mijn mond. Zeker omdat de dosering/samenstelling van medicijnen veel hoger is dan gewend in Nederland en omdat ik in Nederland amper medicijnen gebruikte, ben ik hier kennelijk behoorlijk gevoelig voor de bijwerkingen die op kunnen treden.
Nieuw bezoek aan de huisarts en de mededeling dat ik niet met de medicijnen mag stoppen en de kuur af moet maken. Dat houdt voor de vitamine en de ontstekingsremmer in dat ik nog 5 dagen moet afzien en voor het anti-allergiemiddel nog 15. Nu vooral hopen dat de bijwerkingen door de ontstekingsremmer worden veroorzaakt maar ik heb er een hard hoofd in. Eén van de bijwerkingen is een wijziging van humeur en ik moet eerlijk toegeven dat ik een humeur heb om op te schieten.

Daar tellen we dus een verhuizing bij op en de problemen om op zijn Spaans het grote meubel met naaimachine weer uit mijn huis te krijgen. Leuk om cadeau te krijgen maar als je gaat verhuizen en je huis zo op moet leveren als dat je er ingetrokken bent, dan heb je ineens een probleem. Maar goed, gisteren heeft een collega de naaimachine uit het meubel verwijderd en het meubel meegenomen. Ik moet nu alleen nog de naaimachine 2 verdiepingen naar beneden brengen en in de straat achterlaten. En dat na 2 weken toezeggingen van een liefdadigheidsinstelling dat ze me zullen bellen om het op te laten halen en het vervolgens niet doen.
Verder is alles over en het oude huis is schoon. Nu alleen nog een afspraak om de sleutels in te leveren en dat is het dan.

Ondertussen ben ik bezig met de enorme bureaucratische papierwinkel om niet alleen mijn adreswijziging in Spanje maar ook in Nederland door te geven. Met name de belastingdienst is vanuit het buitenland niet bereikbaar maar waarschijnlijk moeten er ook nog pensioenfondsen geïnformeerd worden. De Nederlandse banken zijn ook niet erg toeschietelijk en ik ben vandaag begonnen met een lijst van Spaanse instanties die ook mijn adreswijziging moeten hebben. Het zal mij benieuwen hoeveel post er in de komende periode kwijt gaat raken.

Persoonlijk vind ik dat al wel genoeg maar we zijn er nog niet. Ik werk voor een multinational en ergens in het hoofdkantoor is besloten om de werkstructuur wereldwijd te veranderen. Gecombineerd met een afdelingschef die zijn baan niet aan zijn communicatieve vaardigheden heeft te danken, is dat een recept voor chaos en onduidelijkheid. Ik ben nu al 3x van bureau veranderd in 2 weken, ik moet training ontvangen voor andere klanten en ik moet training geven aan andere Nederlanders over mijn klant. Daarbij is besloten dat vanwege de wijzigingen, mijn back-up die het bedrijf heeft verlaten, niet vervangen gaat worden dus mijn werk is toegenomen. Elke dag is weer een verrassing wat er nu weer gaat gebeuren of wat al had moeten gebeuren. Zeker in combinatie met de bijwerkingen een licht explosieve situatie. 

Kortom, ik ben het even helemaal zat ;-). Maar zodra ik een realistischer beeld van het wonen in mijn nieuwe huisje kan geven, dan zal ik het doen.