Spaanse man update

Er lag een verzoek voor een update over Spaanse man. En ik kwam tot de ontdekking dat het inderdaad al weer een tijdje geleden was en er valt wel weer het een en ander over te melden.

Ergens in januari kwam de vraag van Spaanse man: wanneer ik de foto op mijn Whatsapp profiel ging wijzigen want het dier wat ik nu als profielfoto heb is wel erg lelijk. Mijn favoriete dier is een zeekoe en die had ik als profielfoto dus het valt niet geheel goed als mijn favoriete dier voor lelijk wordt uitgemaakt. Mijn antwoord: Jij hebt beloofd dat je een foto van mij zou maken en als je dat hebt gedaan, dan wissel ik van foto. Dat was op een maandag, voor dinsdag stond er een afspraak geregeld. Kennelijk was de behoefte aan een foto van mijzelf erg groot. Omdat Spaanse man vanwege cultuur- en taalverschillen zich ongemakkelijk voelt als hij alleen met mij is gingen we eerst samen wat drinken en later schoof Lerares ook aan.
Het was een gezellige avond, we hebben ons goed vermaakt en ik heb er een leuke foto aan overgehouden. De dag erna een berichtje van Spaanse man: Wanneer nodig je me weer uit om wat te drinken. Ik die uit moet nodigen? Dat dacht ik dus even niet. Antwoord terug: ik kan op dinsdag- en donderdagavond dus kom maar met een voorstel. Vervolgens bleef het stil en bleef het nog meer stil. 

De zondag na mijn mondelinge examen ging ik naar een partijtje padel van mijn lerares. Na de stress van het examen, had ik wel even zin in een verzetje. Lerares zei dat we daarna nog even wat zouden drinken. Spaanse man was er ook. Hij was reserve en speelde niet. Na een wat moeilijke start (ik moest mijn hoofd omschakelen van Engels naar Spaans) hebben we samen genoeglijk zitten praten en gingen we uiteindelijk met z'n drieën uit voor tapas en daarna naar een pasteleria voor koffie/thee met gebak. Ik verliet mijn huis om 09.30 uur, kwam om 17.30 uur weer binnen en had mijn zondag zeer aangenaam doorgebracht. Deze keer was het Lerares en mij gelukt om ons deel zelf te betalen. Dat voelt voor mij toch prettiger dan dat Spaanse man elke keer alles betaald. Maar al met al nog steeds geen uitnodiging van Spaanse man om nog een keer wat te gaan drinken.

Tijd voor actie. Op internet een nieuwe foto van een zeekoe gezocht en mijn profielfoto gewijzigd. Binnen een half uur een reactie: Waarom ik weer dat beest als foto had. Uitgelegd dat ik mijn foto weer zou wijzigen als we wat gingen drinken zoals beloofd en hij een nieuwe foto zou hebben gemaakt. Poging voor een afspraak voor de dag erna maar die ging uiteindelijk niet door. Volgens zijn zeggen omdat hij het te druk had met zijn werk, volgens mij omdat mijn Lerares niet kon en hij nog niet alleen met mij wil zijn.

Sinds onze eerste kennismaking in november stond er een etentje bij mij thuis op het programma. De eerste keer werd uitgesteld vanwege het voetbal en de tweede keer was ook op een dag dat Granada thuis speelde (Spaanse man is fan van Granada, iets om rekening mee te houden). Uiteindelijk stond gisteren het etentje met Spaanse man en Lerares op het programma. Het was erg gezellig, gezelliger dan ik mij had voorgesteld, hooguit met een beetje teveel wijn. Spaanse man heeft zijn eerste "Nederlandse" maaltijd gegeten (nasi) en hij vond het lekker. Vervolgens hebben we nog een paar spelletjes gespeeld. Omdat hij gewonnen had, mocht hij een prijs kiezen en natuurlijk was dat het wijzigen van mijn profielfoto. Dus ik heb nu weer mijzelf als profielfoto en als er over 3 weken van zijn kant nog steeds geen datum gepland staat om weer uit te gaan, dan zijn er op het internet nog wel een aantal foto's van zeekoeien te vinden ;-)

Lerares en ik zijn beiden van mening dat Spaanse man er nog niet aan toe is om alleen met mij uit te gaan met als gevolg dat het op dit moment moeilijk is om een nieuwe afspraak te maken met ons drieën omdat zij het heel erg druk heeft. Lerares gaat donderdag op vakantie en daarna zullen we een strategie bedenken zodat Spaanse man zijn belofte na kan komen en Lerares ook (deels) van de partij zal zijn. 

Ik merk dat ik in ieder geval minder ermee bezig ben dan in het begin. Misschien ook wel omdat het zo vreselijk lang duurt voordat er duidelijkheid is of er meer is dan elkaar kennen of niet. We zijn nu bijna 3 maanden verder en hoewel het een goed teken is dat Spaanse man dingen uit mijn leven begint te onthouden en nog steeds contact zoekt, schiet het naar Nederlandse begrippen niet echt op. Voorlopig geniet ik van de leuke dingen als het uitgaan en dat er mensen komen eten zonder meer te verwachten dan een leuke tijd te hebben.

Neusje en feiten

Het is nu 14.45 uur en ik ben net een uur eerder vrijgelaten na de eerste 3 onderdelen van mijn CAE/C1-examen Engels. Van 09.00 tot 13.45 (het liep een kwartiertje uit): lezen en gebruik van Engels, schrijven en luisteren. Morgen nog een half uur voor het spreken en dan wachten op het resultaat. Het luisteren was moeilijk maar over het algemeen viel het me wel mee. De afgelopen 2 weken zouden dus in het teken van mijn examen Engels hebben moeten staan maar dat was niet het geval, hoewel ik wel braaf 1 week vrij had gevraagd om te studeren.

Als er iets in Nederland zou gebeuren waarvoor mijn aanwezigheid vereist is dan weet ik dat ik binnen een dag op plek van bestemming ben. Ik neem de eerste de beste bus naar Malaga, neem daar het eerste het beste vliegtuig naar Nederland en stap aldaar op de trein. Zo moeilijk is dat niet. Daardoor voelt Nederland ook niet als heel erg veel weg. Totdat er ineens dingen gebeuren.

Vorige week zaterdag kreeg ik een email van Ex: er was iemand binnen mijn schoonfamilie overleden. Desbetreffende vrouw was gevonden liggend op de keukenvloer. Voor zover ik weet werd ze al hard minder en mocht het van haar wel afgelopen zijn, maar persoonlijk zou ik het toch fijner hebben gevonden als ze niet in haar eentje was overleden en al zeker niet liggend op de keukenvloer. Het contact met bepaalde mensen binnen mijn schoonfamilie is nog steeds goed en als ik in Nederland zou zijn geweest dat was ik ook zeker naar de crematie gegaan. In ieder geval was ik persoonlijk even langs gegaan bij degene die haar heeft gevonden, want het lijkt me geen pretje om een huis binnen te gaan wetend dat je iets aan gaat treffen wat niet goed is.
En dan voelt Nederland ineens toch even heel erg ver weg. Natuurlijk heb ik via Whatsapp contact gezocht en iedereen veel sterkte gewenst en dat werd ook zeer op prijs gesteld maar dat is toch anders. 

Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat dit het tweede overlijden was in 3 dagen dus misschien was ik al gevoeliger dan anders. Afgelopen donderdag kreeg ik namelijk een telefoontje van een vriendin dat haar vader plotseling was overleden. Beiden wonend hier in Spanje, wat het dan weer iets gemakkelijker maakt maar Alicante is, zeker als je geen auto hebt, toch zo'n 8 uur reizen. Later bleek dat haar vader bij het zagen van een paar takken in een boom een elektriciteitskabel had geraakt. Stom ongeluk, fatale afloop en een hoop extra Spaanse bureaucratie. Van die kant uit heb ik het cultuurverschil meegemaakt tussen het regelen van een crematie in Nederland en Spanje. Zeker als je de taal dus niet voldoende machtig bent, gaat er een hoop niet zoals jij wilt. Uiteindelijk bestond mijn bijdrage aan het geheel aan uren via de Whatsapp steun geven. Zeker nuttig maar niet echt goed voor het concentreren op een examen Engels. Soms zijn er belangrijkere dingen in het leven.

Dus uiteindelijk was ik blij dat ik maandag "gewoon" weer aan het werk kon en heb ik mijn examen gelaten voor wat het was. Mijn Engels is niet slecht en iedereen is ervan overtuigd dat ik het examen wel ga halen. We zullen over een tijdje wel weten wie gelijk heeft gehad. 
Mocht ik het halen dan heb ik weer een belangrijke stap gezet in het verwezenlijken van mijn droom om lerares Engels te worden.