Voordat ik mij weer een dag bezig ga houden met het zoeken van een plek voor al mijn spullen, ga ik eerst maar even hier een update over de verhuizing en mijn nieuwe huisje geven. Want ja, dat had ik natuurlijk alleen maar op foto´s gezien en dan is het altijd maar afwachten of het in het echt net zo goed is.
Het krijgen van de sleutels verliep weer eens lekker op z´n Spaans. Ik hoefde me geen zorgen te maken, de sleutels zouden voor 30 juni in mijn bezit zijn. Uiteindelijk werd het een week van over en weer berichten versturen want het meisje dat nu nog in het appartement woonde was toch niet eerder weg en het moest nog schoongemaakt en... Na aandringen van mijn kant (hopelijk meer op Spaanse manier dan Nederlandse manier), was het mogelijk om op donderdag 29 juni de sleutels af te halen, waarna mijn nieuwe huisbaas volledig vergeten was dat we een afspraak hadden.
Maar goed, via via kwamen de sleutels toch op 29 juni in mijn bezit.
Spaanse man stond erop om donderdag mij te helpen met het overbrengen van de eerste spullen zodat ik direct in het nieuwe huisje zou kunnen slapen. Hoewel ik een foto had gestuurd van de opgestapelde dozen en hij dus eerder had kunnen zien dat het misschien wel veel was, was de aanblik van de spullen die verhuisd moesten worden dusdanig dat hij direct van mening veranderde en besloot dat de verhuizing per auto zou gaan.
Mij best, het zou veel sneller gaan en het geklaag van Spaanse man over hoe ingewikkeld het was om in het centrum van de stad te rijden met een auto en te parkeren zou ik wel overleven ;-). (geen idee of dit typisch automobilisten eigen is of Spaans).
Gevolg was in ieder geval dat het grootste gedeelte in 3x rijden over was en er voor mij nog een paar keer lopen overbleef. Het weer was omgeslagen van tegen de 40C naar rond de 30C, dus alles ging perfect.
Op vrijdag belde mijn oude huisbaas om te vragen of ik het contract ging verlengen. Ik vertelde hem dat ik op dit moment aan het verhuizen was en dat ik maandag de sleutels in kon leveren. Hij was boos dat ik hem niet eerder op de hoogte had gebracht waarna ik hem vriendelijk liet weten dat ik hem 2 sms en 2 whatsapp had gestuurd. Volgens hem gold dat niet maar uit alles bleek duidelijk dat hij wel degelijk op de hoogte was en dat hij mijn sms ontvangen had.
Afgelopen maandag de sleutels ingeleverd en dat was het dan. Volgens mij zijn we allebei blij dat we niets meer met elkaar te maken hebben.
Het nieuwe huisje is oud (het hele gebouw is oud en tamelijk slecht onderhouden) en niet heel groot (in totaal zo'n 20m2) maar een aparte slaapkamer is wel aangenaam. Wat niet op de foto's stond maar wel fijn is met de opleiding die ik ga doen, is dat er een bureauplank aan de muur in de slaapkamer is gemaakt. Een ideale plek om mijn naaimachines neer te zetten.
Het is ook veel lichter dan mijn vorige huisje. Ik hoef niet meer bij het opstaan het licht aan te doen en pas bij het slapen gaan weer uit te doen. Veel zon heb ik niet (wat volgens Spaanse man een nadeel is, vooral in de winter) maar met de warmte in de zomer geloof ik niet dat dit een probleem zal zijn.
De tegels op de vloer zijn licht, wat waarschijnlijk het zal helpen met het overtrekken van patronen als ik met mijn opleiding begin. In mijn vorige huisje waren ze donker terra-kleurig wat, in combinatie met het gebrek aan licht, het bijna onmogelijk maakte om een patroon te volgen.
De keuken is een beetje raar ingedeeld maar dat zal een kwestie van wennen zijn. Ik mis de grote kast die ik in mijn vorige huisje naast mijn kleine keukenblokje had. Met name een plek voor mijn oven zoeken zal niet eenvoudig zijn.
Ik kook op butaan en dat wordt ook gebruikt voor de geiser voor warm water. Ik kan dus weer net zolang douchen als ik wil in plaats van mij te moeten haasten omdat ik maar 50 liter warm water heb. Dat is echt een enorme verbetering. Nadeel is het omhoog slepen van de volle gasflessen, die zo rond de 30 tot 35 kilo wegen.
Ik was heel blij toen ik de deur voor de eerste keer open deed. Ik merk dat ik nu wat minder enthousiast ben maar dat komt waarschijnlijk meer door het gedoe op mijn werk en het leven in een chaos dan dat mijn mening veranderd is (tenminste, ik kan me niet een voorval herinneren waardoor ik ineens minder blij ben met mijn nieuwe plekje).
Het is wel beduidend verder dan de vorige 2 plekken waar ik gewoond heb. Om op tijd op mijn werk te komen moet ik nu 10 minuten meer rekenen. Gelukkig is er wel de mogelijkheid om mijn vouwfiets beneden vast te zetten in plaats van hem elke keer de trappen op te slepen.
Wat elke keer ingewikkeld blijft is het zoeken van een plek voor alles. In Nederland verhuis je met al je meubels dus als je de meubels op zijn plek heb gezet kan je alles weer net zo in de kasten stoppen als daarvoor. Hier huur je gemeubileerd, dus je moet het doen met wat er is. Voordeel is dat het verhuizen snel gaat maar nadeel is dat je elke keer weer een indeling moet verzinnen en dat is waar ik nu mee bezig ben. Er is wel opbergruimte, maar hoog en voor mij, zelfs op een stoel, niet eenvoudig te bereiken. Meer dus voor spullen die ik voor lange tijd niet nodig heb en daar heb ik niet veel van.
Uiteindelijk zal alles wel zijn plek krijgen en zal het niet meer voelen alsof er een kleine explosie heeft plaats gevonden.
Nu is het tijd om wat te eten te koken (lees: eerst een afwas wegwerken en dan de boontjes en sla uit de moestuin bereiden) en daarna gaan we vrolijk verder met het verplaatsen van dozen. En als het vandaag niet afkomt dan is er altijd weer een volgend weekend. Ik begin te wennen aan het Spaanse mañana.
