woensdag 12 maart 2014

Officieel

Om iets in Spanje te kunnen beginnen heb je een NIE-nummer nodig, of te wel een verblijfsvergunning. Om dat nummer te krijgen moet je naar de "vreemdelingendienst" die natuurlijk (logisch want je hebt met buitenlanders te maken) geen woord Engels of een andere taal dan Spaans spreekt.

Je vult een formulier in, dat formulier wordt overgenomen in de computer,je laat andere papieren in kopie-vorm achter, je krijgt een ander formulier mee, gaat naar een bank om het verschuldigde bedrag aan leges te betalen, gaat weer terug naar de vreemdelingendienst en je krijgt je kaartje met je NIE erop mee. Klinkt als veel handelingen (maar dat geldt voor meer dingen) en als ingewikkeld, zeker als je de taal niet spreekt en mijn werkgever tijdens de introductie adviseert om een Spaans sprekend iemand mee te nemen.

Dus ik zat vanmorgen best wel een beetje nerveus in de bus richting vreemdelingendienst. Ik had van alle eventueel benodigde papieren minstens 3 kopieën bij mij en iets wat heel erg nuttig bleek te zijn. Bij de introductie kregen we een soort van USB-stick en ik kwam daarop het formulier tegen wat ik bij de vreemdelingendienst in zou moeten vullen. Een collega gevraagd dat voor mij te printen en met een andere, Spaanssprekende, collega het formulier als proef ingevuld. Bij de vreemdelingendienst kon ik dus gewoon overschrijven en op 1 ding na had ik alles goed.
Kennelijk hechten ze hier meer waarde aan voornamen dan aan achternamen. Ik had bij naam vader en naam moeder de achternamen vermeldt maar dat hadden de voornamen moeten zijn. Geen idee wat ze met die informatie moeten maar het staat nu in ieder geval goed in de computer.

Binnen 40 minuten was mijn NIE geregeld en bleek het allemaal best mee te vallen. Vervolgens moest ik naar de Social Security. Mijn werkgever heeft bij ondertekening van het voorcontract een fiscaal nummer voor mij geregeld maar daarbij stond mijn Nederlandse ID-kaart vermeld en dat moest mijn NIE-nummer worden. Ook hier moest een formulier ingevuld worden en ook hier bleek het vooringevulde NIE-formulier erg handig.
De meneer die mij hielp sprak ook alleen maar Spaans maar uiteindelijk kwamen we er wel uit en kreeg ik een nieuw formulier met de juiste en correcte informatie. Deze procedure nam zo'n 30 minuten in beslag. Inclusief reistijd was ik in anderhalf uur klaar. Op het werk waren ze in mijn team erg verbaasd dat ik het zo snel voor elkaar had gekregen.

Er moeten nog best veel administratieve zaken geregeld worden maar vanaf nu ben ik officieel ingezetene van Spanje. Ik denk dat ik dat maar ga vieren met een tinto de verano. Deze keer niet op een terras maar gewoon in mijn appartement.

1 opmerking: