vrijdag 22 november 2013

Niet nog een keer

Gisteren had ik, in opdracht van Baas, namens Collega een mail verstuurd die bij de ontvanger kennelijk in het verkeerde keelgat was geschoten. Mijn fout was dat ik vergeten was erbij te zetten dat ik de mail in opdracht had geschreven. Dus Collega werd aangesproken op de verzonden mail terwijl hij, op dat moment, nog van niks wist.

Vandaag zat ik bij Baas in de auto (wat mij betreft voor het eerst en het laatst) en toen belde de ontvanger van de mail. De schuld werd volledig bij mij gelegd. Ik had op eigen houtje en zonder overleg gehandeld. PARDON!!!! Hij liet mij gewoon vallen als een baksteen.
Nu moet ik wel zeggen dat hij die morgen vond dat ik niet ethisch gehandeld had, dus het kan zijn dat hij wraak wilde nemen. Maar dit ging mij echt te ver.

Nu de rust op het werk heel langzaam terugkeert, ontdek ik steeds meer trekjes van Baas waar ik niet gerust op ben. Trekjes die zowel van invloed kunnen zijn op het succes van de nieuwe BV en van invloed kunnen zijn op de manier waarop en in welke sfeer ik mijn werk moet doen.

Vanaf het allereerste begin heb ik mij af zitten vragen of ik er verstandig aan deed om in maart dit werk te accepteren en heb ik verstand boven gevoel laten gaan. Iedereen in mijn omgeving vond het een kans die ik moest grijpen en van daaruit zou ik dan op zoek kunnen gaan naar ander werk. Inmiddels heeft dit hele gedoe mij zoveel energie gekost dat ik veel dingen heb moeten laten lopen die ik onder andere werkomstandigheden wel had kunnen doen.

Ik geef mijzelf nog even een maand rust om vanaf januari een plan B op poten te zetten. Wat plan B gaat worden weet ik nog niet, alleen dat het iets met buitenland moet zijn en dat ik voor het eerst in mijn leven bereid ben daarvoor mijn spaargeld volledig in te zetten, iets wat daarvoor niet bespreekbaar was.

2 opmerkingen:

  1. Op een gegeven moment moet je voor jezelf kiezen...
    Dit klinkt heel erg als een baas die ik een paar jaar geleden had. En hoe hard ik dat baantje naast mijn studie ook kon gebruiken, ik ben weg gegaan. Vlak voor ik weg ging kreeg ik nog een paar van zijn fouten in mijn schoenen geschoven, lekker dan. Gelukkig was bij de andere directeur wel duidelijk wie er incompetent was, want een week later werkte de andere studente voor het laatst, die had het ook helemaal gehad met hem ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pfffff, wat een gedoe. Hopelijk komt het wel goed, op ren manier die bij jou past!

    BeantwoordenVerwijderen