zaterdag 23 november 2013

Even wat afleiding

Ik was bezig mij in allerlei bochten te wringen om dit weekend te kunnen verhuizen maar vanwege allerlei afspraken, zowel van mijn kant als van de kant van Man werd het wel heel erg ingewikkeld. Daarom heb ik het verhuizen maar een week opgeschoven. Dat geeft lucht en ruimte voor leuke dingen en die kan ik na alles stress van de afgelopen weken wel gebruiken.

Er "zeurt" al jaren een onderzoek in mijn hoofd dat vrouwen die lichte make-up gebruiken 10 tot 15% meer verdienen dan vrouwen die dat niet doen. Omdat ik een echte onbenul ben op het gebied ben van make-up, heb ik mijn nichtje van 15 gevraagd om met mij naar de winkel te gaan. Zij loopt regelmatig rond met zwart-omrande ogen en nog veel meer dingen die ik niet kan benoemen. Dus zij kan mij niet alleen helpen met uitzoeken maar mij ook nog eens leren hoe ik het aan moet brengen.

Daarnaast heeft mijn nichtje iets langer haar dan ik en zij is beduidend handiger dan ik om daar iets mee te doen. Omdat ik besloten heb om mijn haar te laten groeien om het te kunnen doneren, is het wel handig om iets meer te kunnen dan een paardenstaart met een elastiekje.

Uiteindelijk ben ik met 3 haardingen, lipgloss, mascara en oogschaduw bij mijn nichtje aan de eettafel beland en na wat oefenen en overleg is het mij gelukt om de make-up goed aan te brengen. Ook de gekochte haardingen waren na wat oefenen geen probleem meer. Voor sommige dingen is mijn haar nog net iets te kort maar over een tijdje moet het lukken.

Vervolgens nog even langs het huisje voor de was (sinds donderdag heb ik een eigen wasmachine) en wat schoonmaakwerkzaamheden. Morgen komt een vriendin langs die ik al een tijdje niet gezien heb en die misschien nog wat nuttige spulletjes voor mij heeft. Het is goed om even een time-out te nemen.

PS: bedankt voor de lieve reacties op mijn vorige berichtje. 

vrijdag 22 november 2013

Niet nog een keer

Gisteren had ik, in opdracht van Baas, namens Collega een mail verstuurd die bij de ontvanger kennelijk in het verkeerde keelgat was geschoten. Mijn fout was dat ik vergeten was erbij te zetten dat ik de mail in opdracht had geschreven. Dus Collega werd aangesproken op de verzonden mail terwijl hij, op dat moment, nog van niks wist.

Vandaag zat ik bij Baas in de auto (wat mij betreft voor het eerst en het laatst) en toen belde de ontvanger van de mail. De schuld werd volledig bij mij gelegd. Ik had op eigen houtje en zonder overleg gehandeld. PARDON!!!! Hij liet mij gewoon vallen als een baksteen.
Nu moet ik wel zeggen dat hij die morgen vond dat ik niet ethisch gehandeld had, dus het kan zijn dat hij wraak wilde nemen. Maar dit ging mij echt te ver.

Nu de rust op het werk heel langzaam terugkeert, ontdek ik steeds meer trekjes van Baas waar ik niet gerust op ben. Trekjes die zowel van invloed kunnen zijn op het succes van de nieuwe BV en van invloed kunnen zijn op de manier waarop en in welke sfeer ik mijn werk moet doen.

Vanaf het allereerste begin heb ik mij af zitten vragen of ik er verstandig aan deed om in maart dit werk te accepteren en heb ik verstand boven gevoel laten gaan. Iedereen in mijn omgeving vond het een kans die ik moest grijpen en van daaruit zou ik dan op zoek kunnen gaan naar ander werk. Inmiddels heeft dit hele gedoe mij zoveel energie gekost dat ik veel dingen heb moeten laten lopen die ik onder andere werkomstandigheden wel had kunnen doen.

Ik geef mijzelf nog even een maand rust om vanaf januari een plan B op poten te zetten. Wat plan B gaat worden weet ik nog niet, alleen dat het iets met buitenland moet zijn en dat ik voor het eerst in mijn leven bereid ben daarvoor mijn spaargeld volledig in te zetten, iets wat daarvoor niet bespreekbaar was.

woensdag 20 november 2013

Ik ben een "krachtbeest"

Ondanks alle drukte met werk en verhuizen, gaat het bewegen met Personal Trainer gewoon door. Na overleg hebben we het programma wel aangepast en ben ik van 2x trainen met Personal Trainer naar 1x per week gegaan. De overige 2 dagen training die voor de rest van de week op het programma staan, voer ik naar vermogen zelf uit.

Bij de overstap van 2x naar 1x per week is ook de training aangepast. Eerst was dat op apparaten en andere hulpmiddelen, sinds 3 weken zijn we overgestapt naar training met gewichten. En ik vind het super!!
Tot nu toe is het elke training gelukt om weer zwaarder te trainen dan de week ervoor en dat maakt dat ik heel trots op mijzelf ben. Het is nog nooit voorgekomen dat ik met een trots gevoel de sportschool verliet.
Het voelt af en toe wel ongemakkelijk om als enige vrouw tussen al die stoere macho's rond te lopen. De afdeling gewichten is toch vooral voorbehouden aan mannen met enorme schouderpartijen of iele jongetjes die wanhopige pogingen doen om iets aan uitstraling en status te winnen.

Zeker omdat het trainen met gewichten, ondanks dat het best zwaar is, mij bijna geen spierpijn oplevert, is het heel duidelijk dat mijn lichaam meer gebouwd is voor kracht van voor duurvermogen. Voor een triatlon is duurvermogen een vereiste en daardoor zit ik mijzelf af te vragen of ik met een triatlon wel het juiste doel heb gekozen.
Personal Trainer wil volgend jaar meedoen aan een kampioenschap bankdrukken (is liggend een stang met gewichten eraan omhoog duwen). Misschien moet ik mijn doel wijzigen en kijken of het haalbaar zal zijn om ook volgend jaar mee te doen.
Personal Trainer ziet het wel zitten, dus helemaal idioot is mijn idee niet.

zondag 17 november 2013

Geld uitgeven ;-)

De afgelopen week kwam er niet veel uit mijn handen. Door mijn verkoudheid bestonden mijn dagen uit werken, slapen en mijzelf opvreten dat ik niks voor het huisje kon regelen. Als je in een huisje komt te wonen dat misschien in april al tegen de vlakte gaat, dan wil je er natuurlijk ook zo veel mogelijk van profiteren en niet een week ziek in bed liggen.
Hoewel ik mij nog steeds niet fit voel, was gisteren de dag dat ik in actie moest komen.

De sleutel afgeven aan de tapijtmeneer zodat ik geen vrij hoef te vragen om de deur open te doen. Regelen dat ik mijn slaapbank komende donderdagavond op kom halen met de leuke bijkomstigheid dat het bankje € 100,00 goedkoper was geworden. En ook heel belangrijk: dat ik de beschikking krijg over internet. Ik wist dat daar een levertijd van ongeveer 3 weken op zat, dus dat ik een week "verspeeld" heb door ziek te zijn, voelde niet echt prettig. Behang met toebehoren kopen en 2 plafonnières aangeschaft. Vervolgens langs de supermarkt voor iets te eten in het huisje voor vandaag en toen was er geen tijd meer over om een wasmachine te kopen.

Mijn moeder heeft ooit eens alle kringloopwinkels in haar woonplaats in kaart gebracht en daar een boekje van gemaakt. Dus als er iemand is die mij wegwijs kan maken in "kringloop-land" dan is zij het. Ik ben niet zo'n kringloop-fan. Ik hou er van dat ik 4 dezelfde bakjes, bordjes of bekers in de kast heb staan. En met die goedkope meubelzaken van tegenwoordig kies ik voor het gemak van nieuw in plaats van gebruikt en dan nog veel tijd en werk verrichten om het zo te krijgen als dat ik hebben wil. Bovendien kost kringlopen veel tijd en geduld. Als je op zoek bent naar een bepaald iets zal je toch regelmatig moeten kijken of er iets van je gading bij is. Dat vind ik zonde van mijn tijd en geduld hebben is niet 1 van mijn sterkste eigenschappen.

Maar met een "gids" zag ik het kringloop-gebeuren wel zitten. Op het lijstje stonden 2 lampen voor in de woonkamer, gordijnen voor in de woonkamer en voor een inbouwkast zonder deur, een kookplaat en wat ik verder nog tegen zou komen waarvan ik op dat moment niet gedacht had dat ik het nodig zou hebben. We zijn bij 3 winkels langs gegaan en het viel me niet tegen. Ik heb hele gave gordijnen gevonden, vitrage die aan de gestelde eisen voldeed, een lamp die bij de gekochte gordijnen past, een kookplaat en een grote afvalemmer.

Ik wil aan stoffering niet al teveel geld uitgeven omdat de kans groot is dat ik in een volgend huis er niks meer mee kan. Aan de andere kant zijn er ook zaken nodig omdat we nu 2 huizen in moeten richten. Het is de bedoeling dat Man en ik daar niet meer geld aan uitgeven dan noodzakelijk maar wat nodig is, is nodig. Zonder borden, pannen en bestek schiet het leven in mijn huisje niet op ;-). De afspraak is dat we de kosten voor inventaris-uitgaven delen.

Mijn uitgaven tot nu toe:
- vloerbedekking en vinyl (voor de hele benedenverdieping en inclusief leggen) € 328,62
- behang met 2 (ook later te gebruiken) plafonnières € 89,50
- slaapbank met dekbed (beiden verhuisbaar) € 530,00
- gordijnen, kookplaat, lamp en vuilnisemmer € 72,00
- stang voor douchegordijn, spaarlampen, gasslang en bevestigingsmaterialen voor gordijnrail € 52,65 (de bevestigingsdingen gaan waarschijnlijk terug naar de bouwmarkt)
- gaskachel € 0,00. Die krijg ik van een oud-werkgever. Als dank koop ik wel iets van lekkere koeken of iets dergelijks.
Ik denk niet dat ik dit slecht gedaan heb.

maandag 11 november 2013

Stand van zaken

Tijd om eens te inventariseren waar ik nu sta:

- Ik heb een tijdelijk onderkomen met een bekende einddatum verruild voor een tijdelijk onderkomen zonder bekende einddatum. Sterker nog het kan zijn dat ik nu sneller "op straat sta" dan als ik blijf zitten waar ik zit;
- Mijn inkomen is niet voldoende om een huis via de makelaar te huren en de wachtlijst voor de woningbouw is ongeveer 2 jaar waarvan ik er nu 4 maanden op heb zitten.
- Mijn inkomen is wel voldoende om een huis te kopen waarbij de eis is dat ik ga scheiden. Zonder scheiding geen koopwoning.
- Ik heb een arbeidscontract voor een half jaar. Als ik nu een huis zou kopen is dat, met een intentieverklaring van Baas, geen probleem. Als ik een maand of 3 wacht dan kan dat wel een probleem worden, met of zonder intentieverklaring dat ik na einde contractdatum mag blijven.
- Door alle stress en spanning, zowel van de kant van Baas als van mijn kant, is de sfeer op het werk dermate vervelend dat ik op deze manier mijn contract niet eens wil verlengen. Hoewel ik vrijdag even weer een voorproefje kreeg over hoe het zou kunnen zijn en geweest was. Dat geeft dan toch weer een beetje hoop.
- Als mijn contract niet verlengd wordt, kom ik na 3 maanden WW niet in aanmerking voor een bijstandsuitkering want getrouwd. Dus als alles tegen zit sta ik in augustus op straat zonder inkomen.
- Ik had gehoopt dat mijn huwelijk na mijn vertrek direct een stuk beter zou gaan maar dat was natuurlijk wel even heel erg optimistisch gedacht. Om het allemaal te laten slagen moet ook dat terrein stevig gewerkt worden, iets waar ik op dit moment niet heel veel energie voor heb.

Het gezegde luidt: Komt tijd, komt raad. En de aanbieding van de anti-kraakwoning kwam ook op een moment dat ik het heel erg hard nodig had. Maar als ik deze lijst zo bekijk, heb ik wel heel erg veel positieve inbreng van de voorzienigheid nodig. Ik ben bang dat dat misschien toch teveel gevraagd is.

vrijdag 8 november 2013

Muts, die ik ben ;-)

Donderdag kreeg ik de sleutel van het huisje en gingen Man en ik kijken. Omdat het al snel donker was, konden we alles niet goed zien. In de keuken (als het die naam mag hebben) hing een lamp maar die ging niet aan toen we aan de lichtschakelaar zaten en uit de kraan kwam geen water.

Er lagen brieven van de netwerkbeheerder over mogelijke afsluiting en ik heb toen maar aangenomen dat alles afgesloten was. Vandaag ben ik aan het bellen geslagen om ingeschreven te staan voor alle nuts-bedrijven om vervolgens de netwerkbeheerder te bellen om een afspraak te maken om alles weer aangesloten te krijgen. " U bent helemaal niet afgesloten." zei de mevrouw aan de lijn. "Heeft u eraan gedacht om de hoofdschakelaar om te zetten?". Nee, dus. Ik voelde mij toen wel heel erg dom.
Morgen hoop ik weer naar het huisje te gaan en dan ga ik direct op zoek naar de hoofdschakelaars en hoofdkranen zodat ik in ieder geval over water beschik om naar de wc te gaan en om de schimmels op de muur te lijf te gaan. Met een beetje mazzel krijg ik ook de geiser aan de praat zodat ik ook over warm water kan beschikken.

Ik heb besloten om voor het huisje te kiezen boven mijn tijdelijke onderkomen. Ik neem daarmee best een risico omdat ik van de anti-kraak begrepen heb dat het na de winter best wel eens snel tegen de vlakte zal gaan. Het was dan ook geen gemakkelijke beslissing. Het feit dat ik weer tussen mijn eigen spulletjes zit, heeft de doorslag gegeven. Maar de twijfel of ik de juiste beslissing heb genomen bekruipt mij bij vlagen nog steeds.

Nu kruip ik lekker mijn bedje in het vakantiechalet in. Ik ben heel erg verkouden en heb mij wel eens lekkerder gevoeld.

donderdag 7 november 2013

Een zeer ogewenste huisgenoot

Nu er steeds meer duidelijkheid in mijn leven lijkt te komen, heeft mijn lichaam besloten te protesteren tegen een groot slaaptekort en alle stress en spanning waaraan ik het heb bloot gesteld. Sinds 3 dagen ben ik zwaar verkouden en ik ben blij dat de thermometer bij Man in huis is gebleven.

Gisteren was ik relatief laat thuis, eten maken, mails versturen en vervolgens zo snel mogelijk met een aspirine en warme anijsmelk mijn bed in. Tegen 0.00 uur werd ik wakker, ging naar de wc en zag toen voor de wc-deur een zwarte streep op het plafond. Het zal toch niet ..., jawel een dikke vieze naaktslak :-(.

Er zijn niet veel beesten die mij de stuipen op het lijf kunnen jagen maar slakken, wormen en slangen (gelukkig kom ik die niet vaak in het dagelijks leven tegen) doen een aanslag op mijn zenuwen. Hagedissen en salamanders komen op een goede tweede plek. Dus een naaktslak op het plafond is niet iets wat ik tegen wil komen als ik midden in de nacht wakker word.

De regen kwam op dat moment met bakken uit de lucht vallen en alle schoonmaakspullen staan in het fietsenschuurtje. Niet echt aanlokkelijk om die te gaan halen. Ik besloot voor de struisvogel-tactiek: deur van de slaapkamer goed dicht doen, proberen aan heel andere dingen te denken (vanmiddag krijg ik de sleutel) en het beste er maar van hopen.

Volgens mijn computer is het u 06.15 uur en de naaktslak zit niet meer op het plafond. Dat betekent dat het beest zich nu ergens anders in mijn tijdelijk onderkomen bevindt. Misschien wel in de sloffen die bij mijn bed staan. Misschien zit hij vanavond bij thuiskomst wel in mijn bed (HELP).

Ik heb weinig keuze dan mijn bed uit te komen omdat ik naar het werk moet maar het liefste zou ik nu in mijn bed blijven totdat ik het beest weer ergens op een plafond zie verschijnen. Dan weet ik weer zeker waar hij zich bevindt.

dinsdag 5 november 2013

Leuk nieuws

Eerst even antwoord op de vraag of ik niet kan gaan huren. Voor een huis via de makelaar verdien ik te weinig en voor een huis via de woningbouw sta ik nog niet lang genoeg ingeschreven. Vandaar dat koop de enige optie leek. Leek, inderdaad.

Toen duidelijk werd dat Man en ik beter niet samen in 1 huis kunnen wonen, heb ik mij ingeschreven bij de Antikraak. Ik was het eerlijk gezegd al helemaal vergeten totdat ik vanmiddag een telefoontje kreeg: Had ik nog belangstelling voor een woning in de plaats waar mijn werk zich bevindt? Ja!!!!!
Het ging om een hoekwoning met 3 slaapkamers en ik zag direct al een joekel van een huis voor mij. Na mijn werk direct langs gereden en aan de ene kant van de straat zag ik de joekels van huizen staan maar dat waren de even nummers. Mijn huisje stond aan de andere kant van de straat en het waren echt heel schattige huisjes.

Mijn wenslijstje van 2 slaapkamers en in het centrum zijn hierbij volledig in vervulling gegaan. En ik kan nog een ander pluspunt toevoegen: vanwege antikraak is het met € 110,00 per maand ook nog eens heel betaalbaar. De enige investering die ik, naast stoffering, moet doen is de aankoop van een gaskachel.

Donderdag kan ik de sleutel halen en dan kan ik het huisje van binnen bekijken. Ik hoop dan ook te horen hoe lang zij denken dat ik in het huisje kan blijven wonen. Dat bepaalt ook hoe low-budget de inrichting zal zijn.
Mijn gevoel zegt me dat het lang genoeg zal zijn in mijn eigen tijd en tempo te bepalen of Man en ik moeten gaan scheiden of niet. Ik wil dat namelijk zelf bepalen en niet dat de omstandigheden mij daartoe dwingen. Het is in ieder geval minimaal voor een half jaar en met zo'n lage huur zal ik flink in staat zijn om te sparen voor een ander huis, indien nodig.

Dit was een lichtpuntje wat ik wel even kon gebruiken. Ik kan bijna niet wachten totdat het donderdag is.

maandag 4 november 2013

Het kan nog ingewikkelder

Nadat ik mijn vorige relaas geschreven had, is het mij uiteindelijk gelukt om een bedrag uit Baas zijn mond te krijgen: € 2375,00 bruto per maand voor 40 uur per week.  Daarbij is de belangrijkste overweging geweest dat het om een nieuwe BV gaat die zich nog moet bewijzen. De meningen in mijn omgeving lopen uiteen maar de meesten vinden het wel een redelijk bedrag. Het is in ieder geval € 200,00 per maand meer dan wat ik nu verdien.

Met een bedrag in handen kon ik contact opnemen met onze verzekeringsmeneer. Hij dacht niet dat het een probleem zou zijn om met dit salaris een hypotheek te krijgen. Hij mailde een werkgeversverklaring met het verzoek die in te (laten) vullen en dan terug te mailen. Omdat ik nog niet wist wat voor contract ik zou krijgen, ben ik bij het invullen van de werkgeversverklaring uitgegaan van een jaarcontract met intentieverklaring van Baas dat ik mag blijven als er geen economische redenen zijn om het contract te beëindigen.
Verkeerd gegokt, ik krijg een half jaar contract maar dan wel zonder proeftijd.  De vraag is nu of de hypotheekverstrekker akkoord kan gaan met een contract van een half jaar inclusief intentieverklaring.
Ik snap wel waarom Baas kiest voor een contract van een half jaar. Mocht de nieuwe bv toch geen succes worden dan kan hij van zijn personeel af zonder in de schulden terecht te komen. Als de nieuwe bv het eerste half jaar doorkomt, zal zeer waarschijnlijk een verlenging op dit eerste contract komen. Het is dus ook niet zo dat ik in principe bang ben om zonder baan te zitten.

Wat wel een probleem is, is dat ik niet op eigen naam een huis kan kopen en een hypotheek kan krijgen :-(. Man en ik zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden waarbij alles gezamenlijk is behalve huis, vaartuigen, voertuigen en bankrekeningen. Dus ik ben heel verbaasd dat de bank eist dat Man mee ondertekend. Kennelijk zijn door de crisis de banken zo panisch geworden dat ze hun geld niet terug krijgen dat zelfs huwelijkse voorwaarden niet meer heilig zijn.

Wil ik dus een eigen onderkomen op eigen naam met eigen financiering kunnen krijgen om mijn huwelijk te redden, dan kan dat alleen door te gaan scheiden. Hoe krom wil je het hebben?
Ik had gehoopt dat ik eerst mijn werk, daarna een dak boven mijn hoofd en daarna mijn huwelijk met Man op de rit zou kunnen zetten. Ik ben bang dat ik daar op deze manier geen kans voor krijg.

Elke keer als ik denk dat het echt niet gekker en/of ingewikkelder kan, blijkt het toch nog erger te kunnen. Zo langzaamaan ben ik benieuwd wat ik nog meer op mijn bordje ga krijgen ;-)

vrijdag 1 november 2013

Het leek in de buurt te komen

Ik leek zo dicht in de buurt van duidelijkheid te komen. Gisteravond een telefoontje van Baas dat ik morgen gebeld zou worden door Hoofd P&O van tweede aandeelhouder om mijn conceptcontract te bekijken inclusief salaris. Dan zou alles vrijdag mooi rond komen en geregeld zijn.
Kom ik er vandaag achter dat Hoofd P&O pas maandag weer op het werk is :-(.

Ik weet wel dat mijn salariswens van € 2500,00 bruto per maand (die conform de ooit door tweede aandeelhouder opgestelde begroting was) niet door tweede aandeelhouder gehonoreerd is. Hierdoor zal het niet mogelijk zijn om via een verhuurmakelaar voor een huurhuis in aanmerking te komen. Baas heeft tijdens het telefoongesprek wel aangegeven dat hij mij op de een of andere manier wil compenseren maar omdat de makelaar naar een brutosalaris kijkt zal ik daar verder niet veel aan hebben.

Waar ik ook niet blij mee ben is het feit dat ik in een bedrijfspensioenfonds word gestopt. Met uitzondering van 2 jaar, heb ik tijdens mijn hele werkzame leven nog nooit in een pensioenfonds gezeten omdat ik bij bedrijven heb gewerkt die niet CAO-plichtig waren en ook geen bedrijfspensioenfonds hadden: eigen verantwoordelijkheid van de werknemer. Ik heb mijn pensioen dus volledig zelf geregeld en zit er dus niet op te wachten dat ik nu dubbel moet gaan betalen en minder nettoloon krijg.
Daarnaast speelt zowel bij Baas als bij mij de overtuiging dat dit niet de baan voor de rest van mijn leven is. Als ik voldoende uitdagingen krijg, kan ik het ergens lang volhouden maar op een gegeven ogenblik zijn de uitdagingen op en dan begin ik onrustig te worden en ga op zoek naar iets waarmee ik de boel weer op de kop kan zetten. Ook in dat geval is deelname aan een bedrijfspensioenfonds dus niet erg handig.

Ik ben dus nog steeds niet blij en baal ervan dat ik nog steeds niet weet waar ik aan toe ben.